„Brussel" is verhuisd
Olie- of kolenbier
Ons Amstel Verkoopkantoor N.V. te Brus
sel is verhuisd. Met grote opluchting is de
bezetting van het adres in de Leopold II
laan vertrokkenhet werd er wel wat be
nauwd. In de buurt van de oude behuizing,
in de Picardstraat op nummer 260 is een
aantrekkelijk onderkomen gevonden, des te
attractiever omdat alles nu op de begane
grond is en niet meer op de derde verdie
ping. Het gebouw, waarin zich kantoor en
opslag bevinden, is gelegen aan het eind
van een terrein, dat door een muur van de
straat is afgescheiden. Door een poort kun
nen de wagens binnenrijden om te lossen
en te laden, terwijl ook op dit erf plaats
is voor de stalling van enkele personen
wagens.
De heer Messing en de zijnen hebben deze
heuglijke gebeurtenis gevierd met een eten
tje in de stad, waarbij o.a. ook aanzaten de
heren Kranenberg, Hooft van Woudenberg,
Van den Brüle en De Roy.
De strijd tussen olie-
en kolenstook gaat
uiteraard niet aan de
mijnwerkers voorbij.
Tijdens excursies van
mensen uit de mijn
streek valt het dan
ook steeds weer op,
dat zij (weliswaar
vrolijk) joelen als
onthuld wordt dat
ons ketelhuis olie
stookt.
In Schacht und Heim
komt deze tekening
voor; het onderschrift
wordt pas goed dui
delijk als men de
hierboven genoemde
achtergrond kent.
,,Laat het bier maar in de pomp, Marie, sinds de brouwerij
met olie stookt heeft het zo'n vreemde smaak"
Wat een sfeer zit er in dit plaatje. Komt dat door het Fordje of de affiche
met het horloge? Wij geloven dat het geheel de sfeer bepaalt: een pleintje in
Istanboel in de jaren twintig, toen deze stad nog Konstantinopel heette; een
Ford in dienst van de Amstelagent, een reclamezuil, waar twee Turkse jongetjes
(een met een mand op de rug) het bekende Brusselse manneken nadoen; links
van de zuil de telefoonmast. En boven dit alles een ballonnetje waarop nog net
de drie laatste letters van het woord Amstel te zien zijn. Opmerkelijk is de
talenmengeling op de aanplakbiljettenKissarna is, volgens de Franse tekst die
eronder staat, het beste en bekendste minerale tafelwater; erboven staat een
Arabische tekst (Arabische letters werden in die tijd gebruikt om Turkse
woorden te schrijven); het aanplakbiljet eronder is in het Armeens gesteld,
terwijl naast Kissarna nog juist een gedeelte is te zien van een Griekse tekst.
(Istanboel schijnt van een Nieuwgriekse uitdrukking te zijn afgeleid, is tan
polin, hetgeen betekentnaar de stad.)
29
