Het is tegen tweeën. In de ontvangkelder
heerst een volmaakte rust, die slechts door
het verspringen van de grote wijzer van de
klok wordt verstoord. De keurig in een lan
ge rij geplaatste tafels, de daaromheen ge
schaarde stoelen geven deze rust iets voor
naams. Eén stoel staat een weinig scheef.
Het lijkt of de andere stoelen er door zijn
ontstemd. Zij zouden hem wel willen recht
zetten, maar zij kunnen het niet.
Dan gaan plotseling de deuren open, een
menigte komt binnen. Wreed wordt de rust
verstoord door het gelach en gescherts
van de mensen. Ook de stoelen vallen ten
prooi aan de menigte. De stoel, die even
tevoren als enige scheef stond, wordt nu
bij toeval recht gestoten. Zo wordt hij, on
bezet, het symbool van de vroeger heersen
de orde.
Aan de tafel is zojuist de strijd om de macht
beslecht: aan het hoofd zit de voorzitter,
geflankeerd door zijn secretaris en penning
meester, gevolgd door de diverse ega's,
vervolgens de grote massa, en als laatste,
eenzaam en verlaten de chauffeur van de
bus.
Bij de komst van de excursieleider verflauwt
het gelach en gaat over in een gefluister.
De kennismaking volgt. Eerst de voorzitter.
Ook het verdere bestuur moet er aan ge
loven. Dan richt de excursieleider zich tot
de overigen. Hij heet hen welkom namens
de Directie, zegt hun, dat hij het zeer op
prijs stelt, dat zij er een lange reis voor
over hebben gehad om onze Brouwerij te
bezichtigen, en nog vele andere vleiende
woorden. De mensen beginnen zich nu op
hun gemak te voelen.
Het volgende programmapunt is de pro
jectie.
Kreten van verbazing stijgen op uit de dor
stige kelen, wanneer het projectiescherm zo
maar uit de muur omhoog komt. Een ogen
blik later kan de vertoning beginnen.
Door deze projectie krijgt men een goed
beeld van het hele brouwproces, zodat men
later, in de Brouwerij, hier een grote steun
aan heeft.
Wanneer de laatste woorden van de pro
jectie en het daaropvolgende applaus is
weggeëbt, is men gereed voor de eigenlijke
excursie, nadat de excursieleider verzocht
heeft toch vooral in de fabriek bij elkaar
te blijven, omdat „wanneer je hier eenmaal
zoek raakt, nog niet één, twee, drie terecht
bent". Lachend, maar sommigen toch wel
een beetje bang, gaat men de Brouwerij in.
Men valt van de ene verbazing in de andere.
Alles wat groot in omvang is, is meteen
ook mooi. Of iets ouderwets of modern
is, doet niets ter zake. Als het maar groot is.
De rondleiding bereikt haar hoogtepunt in
de Bottelarij. Hier kan men urenlang blijven
kijken naar de stroom van flesjes, die uit
de spoelmaChine, via de vulmachine naar de
pasteurisatiebak loopt.
Met moeite kan de menigte bewogen wor
den verder te gaan. Slechts de woorden
„We zullen nu weer naar de ontvangkelder
teruggaan" kunnen de mensen tot grotere
spoed aanzetten. Even later zet men zich
moe, maar voldaan, weer aan de tafels in de
ontvangkelder.
De vermoeidheid maakt echter, dankzij het
product dat zij zojuist hebben zien maken,
snel plaats voor een feeststemming. Men is
immers een dagje uit. Al spoedig weerklin
ken vele liederen van ons nationale reper
toire, waaronder „en datte we toffe jonges
zijneen zeer vooraanstaande plaats in
neemt. Soms blijken er onder het gezelschap
wel enige artisten te schuilen. Zij mogen
dan een liedje ten beste geven voor de mi
crofoon. De meesten hebben echter micro
foonvrees, maar als die eenmaal is overwon
nen, zijn ze er niet meer bij weg te slaan.
Er is echter een tijd van komen en een tijd
van gaan. Natuurlijk komt het wel voor,
dat een groep het daar helemaal niet mee
eens is, omdat zij het veel te gezellig vindt.
Na de gebruikelijke dankwoorden van de
voorzitter, gaat men, na een laatste glaasje
„op de valreep" gedronken te hebben, vol
daan de frisse lucht tegemoet.
De lege glazen blijven achter als stille ge
tuigen van een (roem)vol verleden.
Na enige tijd nemen rust en orde de ont
vangkelder weer in hun bezit
Waarom vinden deze excursies nu plaats
(Volgens velen is het immers toch maar
weggegooid geld).
De praktijk nu heeft uitgemaakt, dat een
excursie de beste wijze van reclame-maken
is. Het grote verschil n.l. tussen een ad
vertentie en een excursie is, dat de eerstge
noemde tot de massa in het algemeen is ge
richt, de laatstgenoemde daarentegen richt
zich tot ieder individu afzonderlijk. Door
een excursie wordt een persoonlijke band
tussen de consument en de Brouwerij ge
smeed. In zijn onderbewustzijn voelt iemand,
die onze Brouwerij bezocht heeft en daar
gastvrij is onthaald, een zekere verplichting
tegenover onze Brouwerij om Amstel Bier
te drinken. Een advertentie zou iets der
gelijks nooit hebben bereikt.
Moge daarom de excursie, die tot nu toe in
vele bedrijven nog als een onnodige ver
spilling wordt gezien, spoedig de plaats
innemen, die hem werkelijk toekomt!!
23
