8
AMSTEL-ECHO
lijk vlees. Mijn vriend Henk Kokkes in de Heer
Hugowaard geeft zijn greyhound per dag o.a.
één pond mager koevlees. Als U de hond ziet,
staat U verbaasd: één en al spier, vooral de ach
terhand. Ik moet er echter bij vermelden, dat zijn
baas een grote slagerij drijft. Voor stadsmensen
levert de juiste voeding van een hond dikwijls
vele moeilijkheden op. Ziet uw beste vriend dus
kans uw lapje vlees van de keukentafel te „kapen",
begrijp hem dan en geef hem geen aframmeling.
Een tegemoetkoming aan de vleesbehoefte van
de hond is thans het geconcentreerde hondenvlees
in blik. dat in iedere hondenwinkel te koop is.
Pens of ingewanden bezitten weinig voedings
waarde.
Ik hoop, dat mijn geschrijf iets mag bijdragen tot
het welzijn van „de beste vrienden der mensen".
E. van Kan.
IN MEMORIAM A. V. A.
De A. V. A. heeft opgehouden te bestaan. Het is
met een zekere weemoed, dat ik dit schrijf. Om
dit goed te begrijpen moeten we even teruggaan
naar een avond direct na de bevrijding, en wel
de feestavond voor de jubilarissen uit de bezet
tingstijd. De opzet was toen om die avond te doen
opluisteren met een toneelgebeuren, samengesteld
en opgevoerd door krachten uit het personeel. Dat
was een probleem. Toen kwam er een klein man
netje naar voren en sprak: „Dat zal ik wel even
opknappen. Dat kleine mannetje was de ons allen
bekende J. de Roest. Hij heeft het opgeknapt en
hoe! Het is mij heden ten dage nog een raadsel
hoe hij het aandurfde om met een ploegje mensen,
die voor het merendeel nog nooit een voet op het
toneel hadden gezet, een revue op te voeren. En
om dan het publiek tot twee uur 's nachts rustig
op zijn stoel te houden is een prestatie om iedere
schouwburg-directeur jaloers te maken. Ik geloof
ook wel te mogen zeggen, dat het plan van onze
directie, om ter gelegenheid van het 75-jarig be
staan van de brouwerij de revue „Leven in de
brouwerij" op te voeren, voor een deel te danken
was aan het feit, dat zij op bedoelde eerste avond
zag, dat er wel krachten aanwezig waren om dit
tot een goed einde te brengen. Hier is verder
commentaar overbodig. Heel Amsterdam sprak
over deze revue.
Maar om op de A. V. A. terug te komen. Zij ont
stond uit genoemde eerste avond, en al direct
hield haar bestaan een belofte in voor de toe
komst. Vele toneelstukken en revue's werden op
gevoerd en ik wil hier slechts memoreren stukken
als ,,In 't Gouden Haantje", „Haar laatste wil",
„Om honderd Gulden" (2e Jaarfeest en nog net
op tijd opgevoerd, omdat door de devaluatie het
er nu nog maar zeventig zouden zijn geweest), de
revue „Amstel-Bier Expres" op de vorenbedoelde
Jubilarissen-feestavond, de revue „Dan heb je
pech gehad" (le Jaarfeest). Daar tussen door de
vele cabaret- en dansavonden. Stuk voor stuk ge
slaagde avonden, getuige wel het grote aantal aan
vragen om medewerking van zusterverenigingen.
Om nog maar te zwijgen over medewerking aan
St. Nicolaasfeesten en Sportdagen. Mijn grootste
bewondering ging evenwel uit naar de laatste
voorstelling op 16 Juli j.l. Hoewel de vereniging
toen al stond voor het feit „to be or no to be",
werd op die avond opgevoerd het toneelstuk „De
ware Jacob" en wel op een manier, die alle lof
te boven ging. Dat was een waardig slot. Dat de
ambitie er bij de leden en donateurs steeds minder
op werd, is een verschijnsel, dat iedere vereni
ging op het ogenblik doormaakt. Oorzaak is ver
moedelijk de nog steeds onzekere tijdsomstandig
heden. Ik weet, dat er onder de A. V. A.-ers leden
zijn, die met een bezwaard hart het bijltje er bij
neerleggen. Laat het voor diegenen dan een troost
zijn, dat zij niet vergeefs gewerkt hebben. Wat
de A. V. A. naar voren bracht was goed, hetgeen
lang niet van iedere vereniging of organisatie ge
zegd kan worden. Ik weet zeker, dat er over jaren
nog door deze of gene naar voren gebracht zal
worden: „ik heb gisteravond een aardige uitvoe
ring meegemaakt, maar de A. V. A. deed het toch
even beter."
Ik besluit daarom met mijn hartelijke dank uit te
spreken en ik geloof wel de mening van het ge
hele personeel hiermede te vertolken voor de vele
genotvolle uren, die wij door en te midden van de
A. V. A. mochten doorbrengen.
Th. M.
r,eAAanaiia
Wij nemen afscheid van
WILLEM OLTMANS, die op 30 September j.l.
onze dienst met pensioen heeft verlaten. Oltmans
was degene, die tot nu toe de meeste dienstjaren
had van het fabriekspersoneel, n.l. 46! Het groot
ste deel van zijn diensttijd heeft hij gearbeid als
Hulpmouter, tot tevredenheid van zijn superieuren.
Wij hopen, dat Willem Oltmans nog vele jaren in
goede gezondheid van zijn pensioen zal mogen
genieten.
DIRK BAKKER, die op 4 November a.s. even
eens onze dienst met pensioen verlaat. Dirk Bakker
is ongeveer 30 jaar geleden in onze dienst begon
nen als bestuurder van lorries/op rails en is al
spoedig daarna als koetsier yen •'later als chauffeur
in verschillende wijken alsj v^krijder opgetreden
tot volle tevredenheid va^jgiii superieuren. Ook
bij de verschillende afnemers onzft brouwerij was
hij een graag geziene employé. Ook voor Dirk
Bakker hopen wij, dat hij nog heel lang in goede
gezondheid van zijn pensioen pleizier zal hebben.
Copie voor dit blad moet uiterlijk op de 15e
van deze maand in ons bezit zijn Red.
<S>
<5>
