Glas-in-loodraam De hele catalogus Grijswitte snor Nee, dan wat meer alledaags. Twee rolbanen verder, halverwege de D-pier, is Murphy's Irish Pub verstopt achter een parfumerie. De echte liefhebber weet de pub wel te vinden en 'pints' gaan hier vierentwintig uur per dag over de toog. Dat heb je met mensen die uit andere tijdzones komen. Murphy's Irish Pub klinkt niet alleen Iers, hij is Iers. De mozaïektegeltjes op de vloer - daar zit heel wat werk in - komen ervandaan. Het donkere hout van stoelen, tafels en lambrisering lijkt zwaar doorrookt. Dat kost normaal een jaar of dertig stevig paffen (want dat mag hier nog), maar hier is het alvast gebeurd voor de zaak werd geopend. De deur naar de toiletten met een fraai glas-in-loodraam komt rechtstreeks uit Murphy's Brewery in Cork. Uitnodigende geuren van 'stew' en 'fish and chips' warrelen langs de donkerrode en bruine lambrisering. Maar Schiphol Plaza wacht. Ron zit in een hoek aan de knusse bar in Grand Café Plaza. De zaak heeft een heel breed terras met meerdere niveaus voor een goed uitzicht op de aankomende reizigers. Onder de luifel zitten inderdaad veel mensen die opvallend vaak hun blik over de voorbijschuivende massa laten gaan. Menno schuift aan bij Ron en wijst op de verlichting in de zaak. Er hangt zo'n beetje de hele catalogus van een goed gesorteerde lampenwinkel. Geen lamp is hetzelfde en samen met de houtafwerking en de gekleurde muurvlakken geeft dat een heel speels effect. Ron legt uit hoe nauw de bevoorrading van de luchthaven luistert. "We bezorgen hier vanuit de unit in Amsterdam elke dag op een paar centrale punten meerdere vrachtwagens met Na een blik op café Hello There bezoeken de heren café Rembrandt nog even, vlak bij de uitgang van de terminal. Een typische bruine kroeg die vol hangt met werken van de meester. Die zijn toevallig niet echt - een zelfportret draagt een hippe zonnebril. De tapkranen uit de muur weerspiegelen het licht dat door de glas-in-loodramen valt. De barman met bretels en indrukwekkende grijswitte snor tapt snel en vakkundig een mooi glas Amstel. Hier komen de echte kroegtijgers. En zo trekken alle verkooppunten op Schiphol hun eigen publiek. Behalve Menno en Ron dan. Die komen overal. dranken", vertelt hij. "De horeca-exploitanten zorgen zelf voor de bevoorrading van hun verkooppunten. Dus als wij niet op tijd zijn, nemen ze onze producten niet mee op die rondes en dat moeten we natuurlijk niet hebben." Het hele contact met Schiphol is trouwens een politiek 'spel'. "Je moet hier met zóveel verschillende partijen rekening houden: alle organisaties, de directie van de luchthaven, noem maar op. Schiphol is de aankomstpoort van Nederland en daarom is het tegelijk belangrijk dat onze bieren, onze Heineken-uitingen, zichtbaar zijn op plaatsen waar veel reizigers langskomen. Dat is een uitdaging, ja."

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 2004 | | pagina 21