Tijdschema 25 januari; 22ste concept
Artiesten in de wachtrij
De glinsterende kroonluchter die in de roodfluwelen
'donderwolk' boven het publiek hangt en de als bar gestylde
vip-tribune - het roept allemaal het onmiskenbare gevoel op dat
je in de kroeg staat. Het concept staat als een huis. Ook de
backstage-ruimten zijn ingericht met warme kleuren, fluweel en
veren en gedempt licht zorgt voor een 'lounge'-achtige sfeer.
Een verademing na zoveel neonverlichte kleedkamers,
vinden de artiesten. De kameraadschap die zij op het podium
tentoonspreiden, geeft duidelijk af op het publiek.
Zien omarmen doet omarmen. Dat verklaart misschien dat het
evenement zich kenmerkt door grote groepen bezoekers met
een gemiddelde grootte van twaalf personen.
De stem van Willeke Alberti galmt door de zaal. Maar Willeke is
nergens te bekennen. Plotseling komt ze, door een luik naast
Robert-Jan, naar boven. Backstage is dan al het een en ander
gebeurd: Willeke is in een liftje gestapt, dat haar onder het
podium heeft gebracht en onder het luik naar boven heeft
getild. Na afloop van het nummer daalt ze weer gracieus af.
Daar staat een karretje startklaar om haar naar de andere kant
van de zaal te scheuren. Intussen verrast de band Fontane,
met zanger/acteur Michiel Huisman, het publiek door zijn roek-
versie van 'Telkens weer' uit de speakers te laten knallen. En na
een paar minuten verschijnt Willeke doodleuk op het toneel om
het nummer met Fontane af te maken. Perfecte timing.
Het is zondag 25 januari 2004, de tweede avond van een nieuwe
reeks concerten van De vrienden van Amstel LIVE! Dit jaar zijn
het er maar liefst zeven. Erik Romijn, brandmanager
Evenementen/Sponsoring, werkt er al driejaar aan mee en
heeft een dikke vinger in de organisatie-pap. De meeste tijd zit
in het half jaar voorbereiding. Dan worden alle plannen bespro
ken en de beslissingen genomen. Ook tijdens het concert let hij
op een aantal zaken. Hoe reageert het publiek op de artiesten?
Wat gaat er mis en hoe kan dat de volgende dag worden voor
komen? Maar ook: hoe komen de uitstraling en de sfeer die bij
het merk Amstel horen zo goed mogelijk tot hun recht? Hij laat
het tijdschema van die avond zien. "Het 22ste concept. Dat zegt
al genoeg, toch?" Erik is niet snel gestresst. Als een vis laveert
hij door het overbevolkte backstage-aquarium en trotseert alle
problemen die opduiken. En hij doet het met flair. Inmiddels
werkt hij dertien jaar bij Heineken.
In zijn huidige functie is hij verantwoordelijk voor de uitvoering
Al zes jaar trekken de concerten volle zalen. In totaal kwamen
er, inclusief dit jaar, 270.000 mensen kijken. Door de ogen van
de bezoeker verloopt zo'n avond vlotjes; als in een estafette
lossen artiesten elkaar af en geven de microfoon na het duet
aan elkaar over. En 'opeens' staat het drumstel van
Norman Bonink van Blpf op het podium, of de gitaar van
Tim Akkerman van Di-rect. Klaar om te bespelen. Dat tientallen
technici belangrijk voorwerk verrichten, blijft voor velen
onzichtbaar. Er wordt backstage volgens een strak tijdschema
gewerkt. Samen met hun apparatuur staan artiesten vaak
letterlijk in een wachtrij. Als er op het ene podium wordt
gespeeld, worden op het andere drumstellen vervangen,
gitaren gestemd en microfoons getest. En alles binnen een
kwartier - de tijd die een artiest optreedt. Neem nou de
openingsact van dit jaar. Schijnwerpers verlichten
Robert-Jan Stips (The Nits), die achter in de zaal uit zijn
keyboard de eerste tonen van 'Telkens weer' laat klinken.
