"Ik probeer positief te blijven."
binnen te houden. Aan de andere kant heb ik genoeg afleiding.
Sinds maart heb ik een nieuwe functie bij Operationele Service
Coördinatie, waar we de aanwezigheid van producten en
containers op elkaar afstemmen. Een dagdienstfunctie en dat is
even wennen, want ik heb altijd in drie- en tweeploegendienst
gewerkt. Ik heb nu minder tijd voor mijn hobby's, maar mijn
grote liefhebberij, hardlopen, ging toch al niet meer zo
gemakkelijk. In 2001 heb ik een beencorrectie gehad: in het bot
in mijn onderbeen is een wig gezaagd om de gewrichten in
mijn knie meer ruimte te geven. Ze hebben er een x-been van
gemaakt en daarmee kun je geen halve marathon lopen.
Om toch een beetje te ontspannen, ben ik op aanraden van mijn
vrouw een avond per week gaan biljarten. En ik kweek
kuipplanten, ook een mooie rustgevende bezigheid.
Nu ik de gelegenheid krijg, wil ik graag iedereen een wens
meegeven: dat alle medewerkers zich voor honderd procent
inzetten om alle drie Nederlandse brouwerijen te behouden.
We leven in een moeilijke tijd, maar met veerkracht en
motivatie komen we er wel."
OCS Den Bosch
Heineken
Nederlands Beheer
"Ik ben geschrokken van het bericht dat na alle reorganisaties
die al hebben plaatsgevonden er tot 2006 nog eens 450 arbeids
plaatsen verdwijnen. Als COR-lid kreeg ik die mededeling een
paar dagen voor de externe berichtgeving over de winst van
Heineken. Ik kan me voorstellen dat mensen niet begrijpen dat
zij boventallig worden, terwijl het bedrijf nog steeds miljoenen
verdient. Wat ik zelf niet begrijp is dat zij de COR zien als
boosdoener, omdat wij instemmen met ingrijpende advies
aanvragen van de bestuurder. Hierbij gaat het meestal over
mensen, maar we moeten uiteindelijk kijken naar wat voor het
bedrijf het beste is. Op dit moment zijn kostenbesparingen
noodzakelijk, hoe moeilijk ook.
Er komt een punt dat bezuinigen op fte's niet meer mogelijk is
en ik ben benieuwd wat er dan gebeurt. In de
schoenenindustrie gebeurde in de jaren zeventig hetzelfde.
De productie verdween uiteindelijk naar gebieden waar de
lonen lager waren. Je ziet dat steeds vaker: grote Nederlandse
bedrijven laten hun producten in het buitenland maken en
voeren ze vervolgens weer in. Ik zou het verschrikkelijk vinden
als mijn kleinkinderen Heineken alleen nog geïmporteerd
zouden kunnen kopen.
Ik ben er niet gerust op, maar naar de buitenwereld probeer ik
positief te blijven. Ik werk 33 jaar bij Heineken en het groene
Heineken-hart klopt, maar soms is het moeilijk de vuile was
