"Ik moest leren loslaten" "Dit jaar verliep vrij hectisch, zowel thuis - met twee op groeiende dochters - als op het werk. Ik doe een vierjarige avondstudie aan de HES en zit twee avonden per week in de schoolbanken. Dit is het laatste jaar. Het eind van de tunnel komt er dus aan, hoewel ik nog geen licht zie. Waarom ik het doe? Ik wil gewoon dat papiertje op mijn cv hebben. Heineken heeft er niet om gevraagd." "Op het zakelijke vlak heb ik de dingen anders moeten organiseren. Sinds oktober ben ik verantwoordelijk voor de nationale evenementen en sponsoring van Heineken Brouwerijen. Daarvoor deed ik alleen de sponsoring van Amstel. We zitten met een krimpende markt, dus moetje nog effectiever knokken om het marktaandeel te behouden. Vandaar dat we nu nog meer samenwerken met Trade Marketing en de afdeling Leisure and Events. Het is niet zo dat ik sinds oktober harder werk. Wel efficiënter, en dat kan alleen door meer dingen los te laten. De grootste valkuil waarvoor je moet oppassen is dat alles even belangrijk lijkt, datje overal achteraan wilt hollen. Ik zat de afgelopen jaren bijvoorbeeld bij elke vergadering over de Amstel Gold Race want ik ben eindverantwoordelijk. De afgelopen maanden ging dat gewoon niet meer. We hebben de praktische organisatie overgedragen aan koersdirecteur Leo van Vliet en Emiel Frambach. Het blijkt dat zij dat prima kunnen. Dat loslaten lijkt misschien eng, maar als je met elkaar duidelijke afspraken maakt over de doelen, de middelen en verantwoordelijkheden, gaan mensen soms zelfs een stapje harder lopen. Zeker als ze ook meer waardering krijgen. Een goede voortgangscontrole blijft absoluut nodig, maar hoe beter de afspraken, des te minder ik hoef bij te sturen. De Amstel Gold Race was wat dat betreft wel een eye opener. Dat is natuurlijk een geoliede machine, zeg ik er wel bij. Nieuwe evenementen als Amstel bright Beach Soccer vergen meer tijd. Zelf moet ik ook afspraken maken met mijn bazen. Ik heb nu drie marketingmanagers aan wie ik moet rapporteren. Zij laten mij ook los, maar staan wel klaar als er onderweg problemen opduiken. Ik kan bij hen uithuilen en feedback halen. Ik zeg bewust 'halen' want feedback komt niet altijd vanzelf. Ik zit zo diep in de materie, dat een ander die er wat losser tegenover staat, zo een oplossing ziet liggen terwijl ik er overheen kijk. Het jaar 2003 stond dus in het teken van loslaten. De toege nomen verantwoordelijkheden hebben mij daar echt toe gedwongen. Daarvoor wist ik wel dat het kon, maar heb ik het nooit echt geprobeerd. Het bevalt mij eigenlijk wel." Brandmanager Evenementen/Sponsoring, Heineken Brouwerijen Heineken Nederlands Beheer

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 2003 | | pagina 26