Winkel van Sinkel Oudegracht 158, Utrecht Tekst Berend Schilder De geest van de oude Anton Sinkel (1785-1848) waart nog rond in het nu. Hij stichtte in Utrecht aan de Oudegracht een prestigieus, veelzijdig en gezellig warenhuis ('In de Winkel van Sinkel is alles te koop...'). Ruim anderhalve eeuw later is dat precies wat de Winkel van Sinkel als culturele horecagelegenheid nog steeds is. De oude Sinkel zou het pand zonder moeite herkennen en zich hooguit verbazen over de muziek op zaterdagavond of de nogal korte rokjes die de serveersters dragen. Tex van den Bree, accountmanager van Heineken in Utrecht, komt hier graag. "Deze enorme zaak is uniek voor Utrecht en ook bijzonder voor Nederland." De Winkel van Sinkel telt maar liefst drie terrassen, waarvan er eentje uitkijkt op de bocht in de gracht waar elkaar passerende boten steevast in de problemen komen. "Heerlijk om naar te kijken", lacht Tex. Het management van de Winkel heeft tal van eigenzinnige ideeën toegepast. De menukaart is een fullcolour warenhuiskrantje. Langs de zijwanden staan metershoge vitrines met daarin telkens wisselende objecten die iets met eten of drinken te maken hebben. Onlangs stonden er honderden Longnecks, Paco's, Amstel Brights en Wieckse Bruts achter het glas te pronken. De verkoop van trendy Heineken bieren steeg zienderogen, zo constateerde manager Dirk Velthuizen. Maar het meest in het oog springend zijn de vele neoclassicistische stijlelementen uit het bouwjaar 1837. Aan de straatzijde torsen vier Griekse vrouwenfiguren de voorgevel. Het opengewerkte plafond in de grote zaal, met een balustrade en groot lichtvenster, is versierd met ornamenten en nog meer beelden. Op zaterdagnacht, wanneer de tafeltjes en stoelen plaatsmaken voor discotheek Club Risk, worden de authentieke galerij en ornamenten hoog bovenin de zaal in een psychedelisch licht gezet. Sorry, Anton. Vers van 't Vat, oktober 2003

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 2003 | | pagina 23