Winkel van Sinkel
Oudegracht 158, Utrecht
Tekst
Berend Schilder
De geest van de oude Anton Sinkel (1785-1848) waart
nog rond in het nu. Hij stichtte in Utrecht aan de
Oudegracht een prestigieus, veelzijdig en gezellig
warenhuis ('In de Winkel van Sinkel is alles te koop...').
Ruim anderhalve eeuw later is dat precies wat de Winkel
van Sinkel als culturele horecagelegenheid nog steeds is.
De oude Sinkel zou het pand zonder moeite herkennen
en zich hooguit verbazen over de muziek op
zaterdagavond of de nogal korte rokjes die de
serveersters dragen.
Tex van den Bree, accountmanager van Heineken in
Utrecht, komt hier graag. "Deze enorme zaak is uniek
voor Utrecht en ook bijzonder voor Nederland."
De Winkel van Sinkel telt maar liefst drie terrassen,
waarvan er eentje uitkijkt op de bocht in de gracht waar
elkaar passerende boten steevast in de problemen
komen. "Heerlijk om naar te kijken", lacht Tex.
Het management van de Winkel heeft tal van
eigenzinnige ideeën toegepast. De menukaart is een
fullcolour warenhuiskrantje. Langs de zijwanden staan
metershoge vitrines met daarin telkens wisselende
objecten die iets met eten of drinken te maken hebben.
Onlangs stonden er honderden Longnecks, Paco's,
Amstel Brights en Wieckse Bruts achter het glas te
pronken. De verkoop van trendy Heineken bieren steeg
zienderogen, zo constateerde manager Dirk Velthuizen.
Maar het meest in het oog springend zijn de vele
neoclassicistische stijlelementen uit het bouwjaar 1837.
Aan de straatzijde torsen vier Griekse vrouwenfiguren de
voorgevel. Het opengewerkte plafond in de grote zaal,
met een balustrade en groot lichtvenster, is versierd met
ornamenten en nog meer beelden. Op zaterdagnacht,
wanneer de tafeltjes en stoelen plaatsmaken voor
discotheek Club Risk, worden de authentieke galerij en
ornamenten hoog bovenin de zaal in een psychedelisch
licht gezet. Sorry, Anton.
Vers van 't Vat, oktober 2003