Spreekuur Claims Harde wet 25 Tekst Berend Schilder Heineken Brouwerijen heeft acht bedrijfs juristen in dienst, van wie de helft vrouw is. Hoewel de Horeca-tak van Heineken bekend staat als een echte mannenwereld, is de afdeling Juridische Zaken dus behoorlijk geëmancipeerd. Joke Veenhuis werkt vanuit Den Bosch en Deventer. Een deel van de dag leest ze stapels contracten door die Heineken afsluit met horecaondernemers. Heineken levert namelijk niet alleen bier. Ook een financiering voor de caféhouders behoort tot de mogelijkheden, in ruil voor een bepaalde bierafname. "Banken hebben die ruilmogelijkheid niet, dus deinzen ze eerder terug. Heineken springt in dat gat", zegt Joke. "De constructies die wij aangaan met onze klanten zijn heel divers. Soms staan we alleen borg als daarmee de bank wél een financiering aandurft. In andere gevallen verhuren we een pand aan de horeca ondernemer. Heineken huurt panden van onroerendgoedeigenaren die met ons graag zakendoen omdat we als brouwer de zekerheid bieden dat de huur blijft binnenkomen. Een cafébaas die plotseling failliet gaat, betaalt geen huur meer en is morgen vertrokken." Het zijn de vertegenwoordigers van Heineken die de afspraken maken met café- en restauranthouders. In Leidschendam worden de contracten opgesteld en Joke checkt altijd of alles juridisch door de beugel kan. De samenwerking met de vertegen woordigers vindt ze het leukst aan haar baan. "Ik houd 's ochtends spreekuur. De vertegen woordigers willen weten wat wel en niet kan. Het zijn verschrikkelijk handige jongens. Ze willen de klant altijd iets leuks bieden en proberen mij wel eens voor hun karretje te spannen. Dat lukt soms. Als ik ze kan helpen om een deal rond te krijgen, doe ik het ook." De rest van de dag beantwoordt ze brieven of gaat naar afspraken en rechtszittingen. Ook beoordeelt ze ingediende schadeclaims. Soms belanden de gekste claims op haar bureau. "Hier, een claim van een horecaondernemer die een paar dagen dicht moest omdat het riool verstopt zat. Heineken verhuurt het pand aan hem en had er een paar dagen eerder wat werkzaamheden verricht, dus krijgen wij de schuld. Het bleek dat er een colaflesje in een klein afvoerpijpje zat. Ik heb een briefje terug geschreven en er niks meer van gehoord. Of neem deze curator van een failliete ondernemer. Die curator beweert dat wij als verhuurder profiteren van de investeringen die de cafébaas in het pand heeft gedaan en dat wij dus iets moeten vergoeden. Wat hij vergeet is dat die investeringen zijn gedaan van ons geld dat wij vermoedelijk nooit meer terugzien." Deze zaken lijken een eitje, maar Joke is toch op haar hoede. "De rechters in Nederland hebben meestal weinig kaas gegeten van de horecabranche. Ze letten vooral op rechtszekerheid en niet zozeer op wat gebruikelijk is in de horeca. Daardoor kun je denken dat je gelijk hebt, maar toch een zaak verliezen." De Europese mededingingsregels spelen Heineken het meest parten. Een brouwer die meer dan dertig procent van de Nederlandse markt in handen heeft, mag niet meer een exclusief leveringscontract voor langere tijd aangaan met een caféhouder. "De horecabaas kan bij Heineken elk moment opzeggen", zegt Joke Veenhuis. "Dat heeft ook wel een voordeel voor de caféhouder. Als je voor Heineken kiest, behoud je je vrijheid en als je de zaak wil verkopen, zit er geen bier verplichting op. Dat verhoogt de verkoop waarde. Helaas merken we dat veel ondernemers dit nog onvoldoende beseffen en te gemakkelijk ingaan op leuke aanbiedingen van de concurrent. Vervolgens zitten ze vijf of zelfs tien jaar vast aan een contract." "In feite heeft de Europese regelgeving ons vogelvrij verklaard. Is dat eerlijk? Nee. Maar eerlijkheid is ook niet het belangrijkste waar de wet om draait. Het recht is bovenal bedacht om duidelijkheid te verschaffen. Onder juristen wordt wel gezegd: 'lex dura'. De wet is hard, maar het is de wet." V, Vers van 't Vat, juli/augustus 2003

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 2003 | | pagina 25