Spreekuur
Claims
Harde wet
25
Tekst
Berend Schilder
Heineken Brouwerijen heeft acht bedrijfs
juristen in dienst, van wie de helft vrouw is.
Hoewel de Horeca-tak van Heineken bekend
staat als een echte mannenwereld, is de
afdeling Juridische Zaken dus behoorlijk
geëmancipeerd.
Joke Veenhuis werkt vanuit Den Bosch en
Deventer. Een deel van de dag leest ze stapels
contracten door die Heineken afsluit met
horecaondernemers. Heineken levert namelijk
niet alleen bier. Ook een financiering voor de
caféhouders behoort tot de mogelijkheden, in
ruil voor een bepaalde bierafname. "Banken
hebben die ruilmogelijkheid niet, dus deinzen
ze eerder terug. Heineken springt in dat gat",
zegt Joke. "De constructies die wij aangaan
met onze klanten zijn heel divers. Soms staan
we alleen borg als daarmee de bank wél een
financiering aandurft. In andere gevallen
verhuren we een pand aan de horeca
ondernemer. Heineken huurt panden van
onroerendgoedeigenaren die met ons graag
zakendoen omdat we als brouwer de zekerheid
bieden dat de huur
blijft binnenkomen.
Een cafébaas die
plotseling failliet gaat,
betaalt geen huur
meer en is morgen
vertrokken."
Het zijn de
vertegenwoordigers
van Heineken die de
afspraken maken met
café- en restauranthouders. In Leidschendam
worden de contracten opgesteld en Joke
checkt altijd of alles juridisch door de beugel
kan. De samenwerking met de vertegen
woordigers vindt ze het leukst aan haar baan.
"Ik houd 's ochtends spreekuur. De vertegen
woordigers willen weten wat wel en niet kan.
Het zijn verschrikkelijk handige jongens.
Ze willen de klant altijd iets leuks bieden en
proberen mij wel eens voor hun karretje te
spannen. Dat lukt soms. Als ik ze kan helpen
om een deal rond te krijgen, doe ik het ook."
De rest van de dag beantwoordt ze brieven of
gaat naar afspraken en rechtszittingen.
Ook beoordeelt ze ingediende schadeclaims.
Soms belanden de gekste claims op haar
bureau. "Hier, een claim van een
horecaondernemer die een paar dagen dicht
moest omdat het riool verstopt zat. Heineken
verhuurt het pand aan hem en had er een paar
dagen eerder wat werkzaamheden verricht,
dus krijgen wij de schuld.
Het bleek dat er een colaflesje in een klein
afvoerpijpje zat. Ik heb een briefje terug
geschreven en er niks meer van gehoord.
Of neem deze curator van een failliete
ondernemer. Die curator beweert dat wij als
verhuurder profiteren van de investeringen
die de cafébaas in het pand heeft gedaan en
dat wij dus iets moeten vergoeden. Wat hij
vergeet is dat die investeringen zijn gedaan
van ons geld dat wij vermoedelijk nooit meer
terugzien." Deze zaken lijken een eitje, maar
Joke is toch op haar hoede. "De rechters in
Nederland hebben meestal weinig kaas
gegeten van de horecabranche. Ze letten
vooral op rechtszekerheid en niet zozeer op
wat gebruikelijk is in de horeca. Daardoor kun
je denken dat je gelijk hebt, maar toch een
zaak verliezen."
De Europese mededingingsregels spelen
Heineken het meest parten. Een brouwer die
meer dan dertig procent van de Nederlandse
markt in handen heeft, mag niet meer een
exclusief leveringscontract voor langere tijd
aangaan met een caféhouder.
"De horecabaas kan bij Heineken elk moment
opzeggen", zegt Joke Veenhuis. "Dat heeft ook
wel een voordeel voor de caféhouder. Als je
voor Heineken kiest, behoud je je vrijheid en
als je de zaak wil verkopen, zit er geen bier
verplichting op. Dat verhoogt de verkoop
waarde. Helaas merken we dat veel
ondernemers dit nog onvoldoende beseffen
en te gemakkelijk ingaan op leuke
aanbiedingen van de concurrent. Vervolgens
zitten ze vijf of zelfs tien jaar vast aan een
contract."
"In feite heeft de Europese regelgeving ons
vogelvrij verklaard. Is dat eerlijk? Nee.
Maar eerlijkheid is ook niet het belangrijkste
waar de wet om draait. Het recht is bovenal
bedacht om duidelijkheid te verschaffen.
Onder juristen wordt wel gezegd: 'lex dura'.
De wet is hard, maar het is de wet."
V,
Vers van 't Vat, juli/augustus 2003