Dorpsleven verandert door nieuwe
brouwerij in Noord-Vietnam
In het vorige nummer van Vers van 't Vat kwam de Vietnam Brewery in Zuid-Vietnam
aan bod. Dit keer aandacht voor de gloednieuwe Hatay Brewery Ltd. in Noord-Vietnam.
Deze brouwerij in het dorpje Van Tao (provincie Hatay), vlakbij Hanoi, is sinds
15 augustus operationeel en blijkt al meteen een belangrijke sociale rol te vervullen
in het dorp.
Eenden
Kritisch
Heineken
Correspondent Ton Puthaar
Redactie Berend Schilder
De plaatselijke bevolking moest letterlijk wat opschuiven om plaats te
maken voor de brouwerij. In ruil voor het afstaan van hun stukjes land
krijgen de mensen een vaste uitkering en verdienen zij bij als hoveniers
op het prachtig aangelegde brouwerijterrein. Ton Puthaar (projectleider
nieuwbouw), Jeff Tomlinson (brouwerijmanager) en mevrouw Nguyen
Van Anh (P&O-manager en vertaalster) vroegen medewerkers en
omwonenden wat zij van de brouwerij vinden.
Vietnam is een communistisch land met de People's Committee als
uitvoerend orgaan van de Communistische Partij. Ook in onze regio is
een People's Committee. Het idee om in Hatay een brouwerij te beginnen
- de plek met relatief de schoonste waterbron - viel in goede aarde.
"Maar dan moeten jullie wel wat terugdoen voor de mensen", luidde een
belangrijke voorwaarde. Niet zo gek, want het brouwerijterrein is
25 hectare groot en nogal wat mensen moesten hun stukje grond
opgeven. Op de een of andere manier moest dat worden
gecompenseerd.
Boerin Trung Thi Dat woonde bijvoorbeeld met haar eenden op een stuk
grond dat nu brouwerij is geworden. De People's Committee bepaalde
dat ze naar een stukje verderop zou verhuizen. Het hele dorp was het
ermee eens. Ze krijgt een schadeloosstelling en haar zoon werkt nu bij
een van de hoveniers die de tuinen van de brouwerij verzorgen.
"De brouwerij is een prachtige aanwinst voor het dorp", zegt ze.
Brouwerijmanager Jeff Tomlinson wil weten wat ze vindt van de
tuinarchitectuur op het terrein. Niet voor niets heet de brouwerij ook wel
de 'Garden Brewery'. "Ik voel mij vereerd", antwoordt ze ontwijkend.
Waarop Jeff als rechtgeaard Amerikaan haar een complimentje maakt.
"U en uw familie hebben er zelf aan bijgedragen, toch?" Mevrouw Dat
begint te giechelen. Zoveel eigen eer durft ze toch echt niet te
aanvaarden.
Ook de dames Pham Ru Loan, Na Nu Chung en Phung Nu Quijen moesten
hun stukjes grond opgeven. Morgen krijgen zij weer hun
zesmaandelijkse schadeloosheidsuitkering van ongeveer zeven euro per
vierkante meter, per huishouden. Ook zij werken voor een hovenier op
de brouwerij.
We lopen verder, naar het winkeltje van Do Dins Cnao, schuin aan de
overkant van de weg. Hij is een 'kritische' Vietnamees, in de zin dat hij
meer economisch profijt van de brouwerij wil. De compensatie die de
People's Committee heeft bepaald, is te weinig, zo zegt hij onomwonden.
De brouwer moet meer investeren in het dorp en zich minder richten op
Hanoi. De vraag naar bier in het dorp is volgens hem groot. "Er zijn hier
vijf verkooppunten met elk een afzet van duizend liter per week", zegt hij
met grenzeloos optimisme, zo typisch voor de Vietnamese volksaard.
Dan blijkt waar hij naartoe wil. "Mijn winkel zou erg geschikt zijn om
Tiger of Heineken te verkopen." Jeff luistert geamuseerd naar zoveel
Nederlands Beheer