'Laatste der Mohikanen' wil
Brand-gevoel behouden
'We praten potdorie wel over de
Rolls Royce onder de Heineken-merken.'
Twee visitekaartjes: 'Cees J.W. Claasen, rayonmanager, Etten-Leur' en 'C.J.W. Claasen, manager Horeca Relaties, Wijlre'.
Drie dagen de eerste functie, één dag de tweede. Per 1 april werkt hij namelijk nog maar vier dagen per week.
Of eigenlijk zes in plaats van zeven. Dat mag als je 55 bent. 'Een van de laatste authentieke Brand-mensen buiten
Limburg' kiest zijn woorden met zorg: "Het promoten van Brand is een serieuze zaak."
Waarom is het promoten van Brand zo'n
serieuze zaak?
Hoe ventileert u dat Brand-gevoel als
rayonmanager?
Wat doet u als manager Horeca Relaties?
Is zo'n functie wel noodzakelijk?
Hoe moet het dan verder?
25
Tekst
Arno Verbaas
"Omdat het ontzettend belangrijk is het Brand-gevoel te
behouden. Zowel voor Heineken als voor onze klanten.
De premium kwaliteit van Brand is van oudsher gekoppeld
aan het familiegevoel in de brouwerij. Alle medewerkers
zorgen er met elkaar voor dat die kwaliteit wordt gewaar
borgd. Nu Brand is opgegaan in het grote Heineken, mag
dat gevoel niet verloren gaan. Daaraan besteed ik zo veel
mogelijk tijd. Eigenlijk zeven dagen per week, maar sinds
1 april is één dag voor mijn vrouw en mezelf."
"In de eerste plaats door veel in de markt te zijn;
dat hoort bij mijn functie. Maar er is meer. Een van de
laatste stappen in de integratie van Brand is het verhuizen
van onze relatiebeheerders. Die discipline zat tot nu toe
in Heerlen, dichtbij het vuur, maar gaat op dit moment
over naar de verschillende units. Daar ontstaan kleine
hechte teams van vertegenwoordigers, verkooptelefonisten
en relatiebeheerders voor enerzijds Brand en anderzijds
Heineken en Amstel. Als rayonmanager heb ik daarvoor
in Etten-Leur de pilot geleid. Het belangrijkste voor mij
was iedereen ervan te overtuigen dat Brand zijn eigen
'smoel' in de markt moet behouden. Daarom heb ik
gezegd: 'Jongens, Brand hoort bij Heineken, dat is nu
eenmaal zo, en samen kunnen we daar voordeel uit
halen, mits we Brand sterk neerzetten'. Alle betrokkenen
hebben intensief meegewerkt en het resultaat is dat
iedereen Brand serieus neemt. De integratie start nu
landelijk en hopelijk gaat dat elders net zo zorgvuldig,
al heb ik het angstige vermoeden dat de positie van
Brand hier en daar nog wat wordt gebagatelliseerd."
"In die functie, die ongeveer twintig procent van mijn tijd
vraagt, reis ik het hele land door. Binnen ons bestaande
relatiebestand ben ik in feite de bewaker van de 'oude
normen en waarden' die bij Brand horen. Zo kan het
gebeuren dat ik de ene dag bij een horecaondernemer
over de vloer kom voor een opening, jubileum of andere
festiviteit en de volgende dag namens de brouwerij
aanwezig ben bij de diploma-uitreiking op een hotelschool.
De band met de kweekvijvers van de horeca hebben we
hoog in het vaandel staan. Kortom: ik kom overal waar
Brand in de kijker staat of waar de relatie tussen Brand
en de klant kan worden versterkt."
"Zeker nog een aantal jaren. Ondernemers die van
oudsher Brand tappen, waren niet blij met de overname
door Heineken. Aanvankelijk was ik zelf ook sceptisch:
er kon immers veel moois verloren gaan. Inmiddels ben
ik ervan overtuigd dat de continuïteit en de kwaliteit van
Brand zijn gewaarborgd, en ik zie het als mijn taak
mensen daar ook van te overtuigen. Maar al voel ik me
heerlijk in deze functie, ik denk wel dat ik de laatste der
Mohikanen ben. Na mij is de functie van manager Horeca
Relaties immers niet meer historisch gestoeld."
"Ik zie voor Brand een gouden toekomst, mits haar
premium kwaliteit en identiteit worden ondersteund.
Daar zoeken consumenten naar. De hele organisatie moet
een beetje trots worden op Brand. Natuurlijk heb ik er
begrip voor datje in het westen eerder geneigd bent trots
te zijn op Heineken dan op die kleine brouwerij in dat
verre Wijlre. Maar we hebben het potdorie wel over de
Rolls Royce onder de Heineken-merken. Ik ben er trots op
dat ik die nog een aantal jaren mag promoten en
verkopen."
De Brand Biertapwedstrijd in Den Bosch
Vers van 't Vat, april 2003