Spanning
Discussie
Record
Natuurlijk zijn de medewerkers van EVM opgeleid op hun
vakgebied. Ze beschikken allemaal over het vereiste EVO-
diploma, maar voor sommigen is het al ruim twintig jaar
geleden dat ze dat haalden. En dan sluipt er wel eens wat
vanzelfsprekendheid in het werk. "Er zijn op onze
afdeling al heel lang geen ongelukken gebeurd", zegt
manager Mare Doornweerd. "Dat is natuurlijk positief,
maar je kunt het ook anders zien: het moment dat er wél
iets gebeurt, komt steeds dichterbij. Om dat moment zo
lang mogelijk uit te stellen, vond ik het een goede zaak
dat alle medewerkers worden gewezen op de risico's die
het werken in ons vak met zich meebrengt. In overleg
met opleidingsinstituut EVO hebben we daarvoor een op
maat gesneden cursus ontwikkeld."
De kernpunten van de eendaagse opfriscursus waren
veiligheid, omgaan met het materiaal en onderhoud.
Daarbij werden medewerkers niet vermoeid met wat ze
al wisten. "Daar hebben ze in hun dagelijkse werk al
ervaring genoeg mee opgedaan", vindt Mare. "Het enige
echt nieuwe was de NEN3140-norm, een voorschrift
waaraan we moeten voldoen, over het omgaan met
onderdelen die onder spanning staan. Daarmee krijgen
medewerkers te maken als ze bijvoorbeeld de accu van
een heftruck vervangen. Veel belangrijker was echter
bewustwording van veiligheid en omgang met het
materiaal waarmee je werkt." Dat gebeurde in een
theoretisch en een praktisch deel, waarbij herkenbare
situaties uit het dagelijks werk als uitgangspunt golden.
Ab Dadi en Ed Rooijakkers, beide taakteammedewerkers
EVM C, zijn twee van de veertig die de opleiding hebben
gevolgd. Dat de cursus zo herkenbaar was, is volgens hen
positief. "Ik kreeg in de gaten dat er inderdaad een soort
vanzelfsprekendheid in mijn manier van werken was
geslopen", vertelt Ab. "In de introductievideo tijdens het
theoriedeel werden we daarmee geconfronteerd. En in
het bijbehorende cursusboek was een aantal onveilige
situaties opgenomen waarvan veel medewerkers zich
niet eens meer realiseerden dat ze risico's met zich mee
brachten." Ed vult aan: "Het mooie was dat we met elkaar
en met de docenten in discussie konden gaan over de
manier waarop we bij EVM werken. Zo is duidelijk
geworden waar bij ons de knelpunten zitten en wat we
moeten doen om ze te verbeteren. Een aantal onover
zichtelijke hoeken bijvoorbeeld levert onveilige situaties
op."
Tijdens de praktijkproef moesten de medewerkers op
een heftruck een parcours afleggen. Ab: "Het ging
daarbij niet om de snelheid, maar om behendigheid,
inzicht en vooral veiligheid."
De aanpak was een succes: alle medewerkers zijn
geslaagd voor de cursus. Maar kijken ze voortaan anders
tegen hun werk aan? "Ik ben met mijn neus op de feiten
gedrukt", zegt Ed. "En ik leerde een 'stapje terug' te
doen", vindt Ab. "Ik gebruikte tijdens het werk een aantal
handigheidjes, maar die bleken wél onveilig."
Ook Mare Doornweerd is tevreden. "Het verbeteren van
de veiligheid op het EVM-terrein is mijn verantwoordelijk
heid en daar wezen medewerkers me ook op. Ik zie in de
praktijk de resultaten van deze training en daar gaat het
mij om", vertelt hij. "Ons werk is te belangrijk om te
bagatelliseren. Toen er onlangs in Vers van 't Vat iets
werd gemeld over een recordaantal dozen op een
colonne, zeiden hier mensen: 'Waarom worden wij niet
genoemd? Zonder EVM geen record!' Wij zorgen er
immers voor dat de verpakkingsmaterialen volgens de
geldende kwaliteitseisen en op het juiste moment aan de
productielijnen worden afgeleverd.
Daar is iedereen hier zich van bewust; des te belangrijker
dat we ons ook realiseren dat we dat op een verantwoorde
en veilige manier moeten doen."
Vers van 't Vat, april 2003
