13.30 uur 14.15 uur 15.00 uur 11.45 uur De machines doen het meeste werk, maar techniek blijft techniek... het kan fout gaan. Op dat moment spring ik in." Rakesh is nog niet uitgesproken of de lijmmachine vertoont kuren. Een verfomfaaide doos, klem geraakt tussen twee stalen grijparmen, blijft stilliggen op de nog draaiende rollers. De dozenstraat valt stil. Met een kritische blik onderzoekt Rakesh wat er loos is en haalt vervolgens een paar handels over. "Zo moet het beter gaan." En inderdaad, het lijmproces loopt weer gesmeerd. Aan het begin van de middag hapert de etiketteermachine. Werk aan de winkel voor Mare. Hij toetst verschillende knoppen in op een indrukwekkend paneel. Plotseling grijpt hij naar zijn broekzak. "Mijn BHV-pieper! Sorry, ik moet ervandoor", roept hij. Zijn collega's Frank van Staveren, Leo Steenbeek en Paul Oeffel knikken als de Bedrijfshulpverlener wegloopt. Ze nemen zijn werkzaamheden over, en niet zonder succes. Binnen de kortste keren worden de passerende flesjes weer netjes voorzien van een etiket. Rakesh legt uit wat voor hem dé drijfveer is om dit werk te doen. "We zijn een op elkaar ingespeeld team. Dat is heel prettig. Het werk hier in de vijfploegendienst is sowieso leuk. Die afwisseling vind ik geweldig. Dan weer een late dienst, dan weer een vroege dienst. Het geeft je veel vrijheid. En denk je eens in: wanneer je president Bush een Amstel Light ziet drinken, is de kans twintig procent dat ónze ploeg dat flesje heeft verpakt. Dat is toch gaaf, of niet soms? Voor ons is het iets om trots op te zijn. Het is onwijs leuk om hier te werken." 42.000 flesjes, acht uur en wat herstelwerkzaamheden later zit de dienst van ploeg D er weer op. "Niet slecht voor een opstartdag, 1.750 dozen", vertelt Maarten. "Dat is een groot voordeel van werken op een productieafdeling. Je hebt eer van je werk. Aan het einde van elke dag heb je een tastbaar resultaat van wat je samen hebt gepresteerd. Het geeft een voldaan gevoel, elke keer weer." Vers van 't Vat, februari 2003 21 Na een tijdje wenkt Rakesh. Hij wil iets laten zien en wijst naar de lijmmachine. De machine voorziet de onderkant van elke doos van twee soorten lijm: koude en warme. Rakesh: "Zo blijft de doos goed dichtgeplakt bij elk klimaat. Daar moetje rekening mee houden als je bier produceert om te exporteren. Veel mensen weten dit soort dingen niet, maar ik vind het erg leuk om zo nauw bij het verpakkingsproces betrokken te zijn. Er komt meer bij kijken dan de meeste mensen denken. Voor mij is het een uitdaging alles zo goed mogelijk te laten verlopen. Daar help ik ook mijn collega's weer mee. Als de dozenstraat stil ligt, zijn er geen dozen meer om de flessen in te doen. En dat principe geldt voor ieder van ons: alle schakeltjes in het verpakkingsproces zijn even belangrijk."

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 2003 | | pagina 21