Kerstgevoel meldt Jo. "Met z'n tweeën beveiligen we de hele brouwerij: de een zit in de loge en doet daar zijn werk, terwijl de ander een ronde maakt over het brouwerijterrein. Als het nodig is, kan de een de ander altijd een handje toesteken. De inspectie van het terrein vind ik overigens het minst leuk om te doen. Als ik daar zo alleen loop, overvalt de eenzaamheid me soms." Overigens is de brouwerij niet helemaal verlaten. Guust: "Zowel op de afdeling Brouwen als bij Energie zijn altijd minstens twee medewerkers aanwezig. Met hen werken we samen en we proberen ook met elkaar te eten." Een klein stukje van het romantische kerstgevoel blijft dus overeind. "Vroeger kregen we een kant-en-klare maaltijd", gaat Guust verder, "maar tegenwoordig mogen we van tevoren opgeven wat we willen eten. Er wordt dan voor de boodschappen gezorgd. We hoeven ons 'diner' alleen nog klaar te maken. Verder dekken we de tafel zo gezellig mogelijk." De loge wordt al eerder in kerstsfeer aangekleed, vertelt Mart: "Een paar weken voor kerst versieren we de boel en tuigen we een kerstboom op." Lachend: "Tegen de tijd dat het echt Kerstmis is, is die boom bijna al zijn naalden kwijt. Maar het gaat om het idee." "De sfeer is in elk geval altijd gezellig", vindt Hugo. "Precies", beaamt Jo. "We zijn dan wel met ons werk bezig, maar het kerstgevoel blijft." Tja, dat kerstgevoel. Misschien hebt u inmiddels de kalkoen verorberd en bladert u, dichtbij de behaaglijke warmte van de kachel, dit blad door. Denk dan even aan ze: al die plichtsgetrouwe mensen, die op dit moment op weg zijn door de donkere nacht, de elementen trotserend. Vers van 't Vat, december

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 2002 | | pagina 21