Een willekeurige ochtend
Op tijd je mond houden
Altijd alert
je eigen ambulance
Het horloge geeft 07.00 uur aan als Henk huize Ruys bereikt.
Terwijl meneer Ruys nog een laatste krachtmeting aangaat met
de jetstream in zijn buitenzwembad, wisselt Henk van auto en
neemt plaats in die van meneer Ruys. Een vrouwenstem lijkt uit
het niets te komen en geeft aan dat er berichten zijn. De 'dame'
is onderdeel van een geavanceerde board computer, een
doelmatige must voor iedere 'board member'.
Navigatiesysteem, berichtenservice, telefoon en televisie in
één.
Meneer Ruys zal om 07.15 uur instappen voor de rit naar het
Weteringplantsoen. Henk start zijn observatieronde in de
omgeving van het huis. Uit veiligheidsoverwegingen wil hij niet
zeggen waarop hij let. Maar er zijn geen bijzonderheden en
Henk rijdt weer terug. Het gereedstaande koffertje wordt in de
auto gezet en drie kranten worden zodanig op de leren
achterbank gedrapeerd, dat de actualiteiten in één oogopslag
te zien zijn.
Klokslag 07.15 uur stapt meneer Ruys in. Het is al behoorlijk
druk op de weg. Als mieren sluiten de auto's zich aan in de rij.
"Hoe is je weekend geweest?", vraagt meneer Ruys en de twee
wisselen hun ondernomen weekendactiviteiten uit.
Henk is daarbij altijd behoudend. In de auto gelden namelijk
regels. Er lustig op los kletsen is er niet bij. Het werk begint
namelijk 's morgens al in de auto met het doornemen van de
kranten. Bij de eerste geluiden van krantengeritsel houdt Henk
dan ook wijselijk zijn mond. RvB-chauffeurs hebben een aparte
rijstijl. Om te voorkomen dat de passagier op de achterbank
letterlijk met de neus in de krant belandt, rijden ze beheerst
en houden ze voldoende afstand. De speciale rijopleidingen
die ze gemiddeld drie keer per jaar volgen, komen daarbij
goed van pas.
Henks werkende leven leest als een spannend jongensboek.
Onderweg valt zijn oog op een man met een zwarte zonnebril
in een witte auto. Verdacht, omdat er door de bewolking en het
vroege tijdstip nog geen sprake is van enige zonnestraal.
Als een havik boven zijn prooi, houdt Henk de man via de
autospiegels een tijdje scherp in de gaten. Direct oogcontact of
provoceren is uit den boze, wordt chauffeurs tijdens
observatietrainingen geleerd. In geen geval mag er een
conflictsituatie ontstaan, waardoor de aandacht op hen wordt
gevestigd. Alhoewel het zeer verantwoordelijk werk is, staat
Henk er zelf al niet meer bij stil. Het is een tweede natuur
geworden. Maar aandacht trekken is niet altijd te voorkomen.
"Vooral niet als het leeslampje 's avonds aan staat", zegt Henk.
"Je moet eens zien wat voor manoeuvres mensen uithalen om
te zien wie er in de auto zit!" De man-met-zonnebril verdwijnt
in de achteruitkijkspiegel langzaam uit het zicht, een afrit af.
Niets aan het handje...
Bij binnenkomst in Amsterdam vergrendelt Henk de portieren.
Veiligheid voor alles. RvB-chauffeurs volgen ook EHBO- en
reanimatiecursussen. En of dat nog niet genoeg is, zegt Henk
dat hij, waar hij zich ook bevindt, altijd het dichtstbijzijnde
politiebureau en ziekenhuis weet te vinden. Henk is dus
eigenlijk ambulance en politiewagen tegelijk! Het
Weteringplantsoen komt in zicht. Henk rijdt de garage in en
meneer Ruys stapt uit als de garagedeur weer is gesloten. "Hoe
laat moeten we vanmiddag weg?", vraagt meneer Ruys. Henk,
reistijdinschattingsexpert bij uitstek, zegt dat ze uiterlijk om
14.15 uur moeten vertrekken. "Aye, aye, sir!", roept meneer
Ruys en hij verdwijnt naar binnen.
20
Heineken
Nederlands Beheer
