t
Hij is onder meer de bedenker van de containerterminal in Den Bosch. Onlangs was hij in het
Heineken-nieuws wegens het behalen van zijn doctorsgraad. Toch begon hij 28 jaar geleden 'gewoon'
als elektrotechnisch tekenaar/constructeur. Nu is Constant van den Thillart senior manager
Environmental Affairs (Milieuzaken) in Den Bosch. Een totaal andere functie dus.
Hoe ben je in de 'milieuhoek'
terechtgekomen?
Waarom heb je daarna nog een
universitaire studie gevolgd?
En waarom ben je gepromoveerd?
Wat is het leukste project waaraan je
op dit moment werkt?
Wat vindt men binnen Heineken
van dit project?
Op welk project ben je trots?
Wat vind je het leukst aan je werk?
Tekst Liesbeth Groeneveld
eigenlijk?
"Het milieu boeit me enorm: het is tegelijkertijd technisch,
technologisch en maatschappelijk georiënteerd. Toen een
bevriende ambtenaar me aanraadde HTS Milieukunde te gaan
studeren, hoefde ik niet lang te twijfelen. De studie naar het
milieu verkeerde op dat moment in een pioniersfase en er
waren op dat terrein dus veel dingen te doen."
"Nadat ik mijn HTS-opleiding had afgerond, wilde ik mezelf
breder ontwikkelen en vooraan blijven lopen. Ik had het gevoel
dat ik nog niet was uitgestudeerd. Daarom ben ik Milieukunde
gaan studeren aan de TU Delft. Die studie heb ik afgesloten met
een master-scriptie over de bescherming van industriële
hoogwaardige grondwateronttrekkingen."
"Ik had nogal wat commentaar op de concretisering van de
milieuwetten en -regels. Maar met commentaar alleen red je
het niet; je moet ook zelf ideeën ontplooien over hoe het
anders zou kunnen. Samen met een Delftse studievriend ben ik
promotieonderzoek gaan doen. Dat heeft ongeveer acht jaar
geduurd en resulteerde in het proefschrift 'Industriële
samenwerking op bedrijventerreinen'. We hebben een model
ontwikkeld waarin bedrijven en overheid op een begrijpelijke
manier over milieu kunnen communiceren. Door samenwerking
tussen bedrijven onderling en tussen bedrijven en de overheid
kun je efficiënter en milieubewuster werken. Het model is
toegepast op het Brabantse bedrijventerrein 'De Rietvelden' en
vindt inmiddels op tientallen bedrijventerreinen navolging."
"Samen met Heineken Technical Services werk ik aan het
zogenoemde bostelscheidingsproject. Bostel is een bijproduct
van bier, het zijn de resten van het mout. Al jaren verkopen wij
bostel als veevoer. In het bierbostel zitten, naast bepaalde vezels,
heel veel eiwitten. Wij willen eiwitten en vezels van elkaar scheiden.
De geconcentreerde eiwitten verkopen wij dan in pelletvorm,
kleine brokjes. Het voordeel daarvan is dat het bostel in die vorm
minder volumineus is. Bovendien is het straks ook geschikt als
voer voor bijvoorbeeld kippen en andere dieren, terwijl nu
alleen koeien het eten. De vezels worden verbrand. De energie
die daarbij vrijkomt, kunnen we weer in de brouwerij gebruiken.
Niet alleen Heineken, ook veevoederproducenten en
energiebedrijven doen mee aan dit project. Het is mijn taak om
namens Heineken contacten te leggen, mensen bij elkaar te
brengen, te lobbyen en de plannen concreter te maken."
"We zijn al drie jaar bezig om het project van de grond te
krijgen. Je moet intern lobbyen: collega's en partijen binnen
Heineken proberen zover te krijgen dat ze het zien zitten.
Een project als dit is namelijk geen kernactiviteit van Heineken.
We zijn een bedrijf dat winst moet maken. Toch is het van
wezenlijk belang dat Heineken het initiatief neemt aandacht te
schenken aan dit soort projecten; het past immers bij
duurzaam ondernemen. Het milieu is voor Heineken een
belangrijke factor, maar we verliezen het economisch belang
niet uit het oog. Het is niet reëel om alleen naar de milieukant
te kijken, want dan krijg je geen project van de grond. Met een
combinatie van beide krijgen we ondernemers meestal wél
over de streep."
"Ik heb de containerterminal in Den Bosch mede van de grond
gekregen. Dat is een project dat vijfjaar heeft geduurd.
Ik opperde hier het idee om volle containers tegen lege uit te
wisselen. Dat gegeven mocht ik verder uitwerken en zo ging
het balletje rollen. Het zit zo: containers komen hier gevuld
met goederen aan. Die goederen worden hier in de regio,
binnen een straal van zo'n 25 kilometer, afgezet. De lege
containers worden ingeleverd bij Heineken, en wij vullen ze
vervolgens weer met onze producten. Deze werkwijze biedt
economisch voordeel en is minder milieubelastend. Ik heb wel
eens uitgerekend hoe groot dat voordeel is: met de
uitgespaarde energie kan Heineken ongeveer 300.000
hectoliter bier brouwen."
"De diversiteit aan onderwerpen. Verder ontmoet ik
ongelooflijk veel verschillende mensen en dat is erg leuk.
Ik vind het een uitdaging om voor een prachtig bedrijf als
Heineken mijzelf in mijn werk verder te ontwikkelen. Ik doe nu
wat ik altijd al graag wilde. Als ik mensen hoor klagen over
kansen binnen Heineken, zeg ik: er zijn uitdagingen genoeg!
Maar niets gaat vanzelf."
10
Heineken
Nederlands Beheer
