RSI-campogne bewuster van risico's
Wie beweert dat de discussie rondom het onderwerp RSI haar beste tijd heeft gehad, heeft het mis. De kranten
berichten er nog dagelijks over en onderzoeksbureau na onderzoeksbureau komt met zorgwekkende cijfers.
'Eén op de drie ICT-werknemers heeft last van RSI'. 'Bijna achtduizend studenten (veertig procent van de
populatie) aan de Universiteit Utrecht kampt met klachten'. Heineken-medewerkers lopen sinds kort minder
risico. Na een halfjaar RSI-campagne 'zit het pas écht goed tussen de oren'. Ruim duizend medewerkers zijn
inmiddels op de hoogte van de risico's en weten hoe ze klachten kunnen voorkomen. Ze hebben één van de
RSI-voorlichtingsbijeenkomsten bijgewoond die het afgelopen halfjaar zijn gehouden.
Zelf in actie komen
Vakantiestress
In deze tijd kun je je bijna alles eigen maken via de computer.
We bevinden ons dan ook veelvuldig achter het beeldscherm.
Niet altijd in de beste houding of op de juiste stoel. Zorgelijk?
Hoeft niet. 'Bewustwording is het sleutelwoord', krijgen
deelnemers aan de voorlichting mee. Maar ook datje het
alleen daarmee niet redt. Vervolgens moet er ook iets
veranderen. Je weet datje werkdruk te hoog is, je werktijden
te lang zijn en je werkhouding te wensen overlaat. Om maar
niet te spreken van de spanning die in je schouders schiet
zodra die vervelende collega of leidinggevende
binnenwandelt. Maar wat doen we ermee? De praktijk wijst
uit dat we vaak gewoon op dezelfde manier blijven omgaan
met - zoals dat zo mooi heet - de omgevingsfactoren. En dat is
jammer, want de oplossing zit voor een groot deel in jezelf.
Als jij niets verandert, doet niemand het.
Op die 'zelfwerkzaamheid' is de hele RSI-campagne
gebaseerd. De posters die op de vestigingen hangen
bevatten dan ook kreten in de gebiedende wijs: 'Houd je
hoofd koel!', 'Werk wijzer!', 'Stel je eigen grenzen!'. Jij, jij, jij,
daarom draait het dus. Best lastig eigenlijk, want het liefst
vragen we de werkgever om kant-en-klare oplossingen.
Tja, en daar zit 'm de clou, nu moeten we zélf in actie komen.
Niet dat Heineken als werkgever achteroverleunt. Er is
bijvoorbeeld via de Arbo-dienst nazorg geregeld in de vorm
van individuele behandeltrajecten voor medewerkers met
klachten. En de evaluaties van de voorlichtingen worden
gerapporteerd aan het management. Verder is er een
RSI-website met 'doe-het-zelfhandleiding' in het leven
geroepen en Arbo-adviseurs doen her en der
werkplekonderzoeken en ondernemen actie naar aanleiding
van ingevulde RSI-enquêtes.
Gelukkig sijpelt het bewustzijn, dankzij de voorlichting,
langzaam door in de organisatie. Vrumona beet de spits af in
februari en maart, gevolgd door Export in april. Kantoor
Zoeterwoude was in mei en juni aan de beurt en de eerste
horecagewesten, Noord/Oost en Zuid/Oost, werden op de
valreep voor de vakantieperiode voorgelicht.
Vanaf september volgt de rest van de organisatie. De reacties
variëren van: 'Bekend verhaal' tot: 'Ik wist niet dat ik pijn in
mijn nek kon krijgen van stress'. Voor sommigen is het verhaal
gesneden koek, anderen spreekt het (nog) niet aan. We kunnen
het niet iedereen naar de zin maken, dat is duidelijk.
Zo, en dan is het nu tijd voor een vakantie. Kan 'de boel' weer
een beetje tot rust komen. Hoewel... pas op voor
vakantiestress!
Heineken
Nederlands Beheer
