Wat das
Na bijna zes jaar in het Verre Oosten te hebben gewerkt, is Victor Weng 1 januari 2002 aangesteld als
junior brandmanager Heineken in Den Haag, tot voor kort Leidschendam. Waarom komt een Chinees
naar Nederland en hoe komt die vervolgens op de afdeling Marketing terecht?
Hoe waren je ervaringen in Taiwan en China?
Waarom beslootje toch weer terug te keren
naar Nederland?
Wat doe je nou eigenlijk precies?
Wat zijn de grootste verschillen tussen de
oosterse en de Nederlandse manier van werken?
Terug naar China?
Wat is er nou echt leuk aan je baan?
Heineken
eigenlijk?
Tekst Liesbeth Groeneveld
"In Taiwan werkte ik in een heel klein kantoor, waar ik met
twee andere collega's verantwoordelijk was voor de gehele
Taiwanese markt. Ik hield me dus met alle facetten bezig; van
onderhandelingen met distributeurs tot het maken van tv-
commercials. In tweeënhalf jaar tijd groeide onze afzet van
65.000 hectoliter tot bijna 200.000 hectoliter bier. Na twee jaar
werd ik gevraagd om voor Heineken Export in China te gaan
werken. Ik werd toen als regional manager South-Eastern
China, verantwoordelijk voor zeven steden en werkte samen
met vijf gebiedsmanagers en supervisors. Met dat team
bedenk je een strategie om een gebied te veroveren en
concurrentie af te weren. Je praat met horecaondernemers en
groothandels. Outlet voor outlet probeer je te veroveren. Heel
erg operationeel."
"Ongeveer een jaar geleden vroeg ik onze onderneming om
een marketingfunctie, omdat het me goed leek mijn kennis te
verbreden. Door mijn achtergrond en studie in Nederland kon
ik per 1 januari dit jaar aan de slag bij Heineken Nederland.
Daar was ik erg blij mee, want Heineken Nederland was mijn
hoogste doel."
"Ik ben nu betrokken bij de ontwikkeling van de
internetstrategie van het Heineken-merk. In teamverband
trachten we eenheid aan te brengen in de verschillende
Heineken-sites, zoals Biertje.nl, Studentenservice.nl,
Heineken.nl en Feestje.nl.
Verder houd ik me bezig met het beter op de kaart zetten van
Longneck. Groene flesjes zijn straks niet meer uniek. Hoe
kunnen we Longneck interessant houden voor de consument?
Dat is de vraag."
"In Nederland is iedereen gelijk. Als je Karei Vuursteen
bijvoorbeeld op de gang tegenkomt, dan zeg je 'goedemorgen
Karei'. In Taiwan heb je te maken met een enorme hiërarchie.
Je moet respect tonen, maar ook tegenwicht bieden in
onderhandelingen. In China wilden mijn collega's bijvoorbeeld
de deur van mijn auto voor mij openen. Ik voelde me daar heel
ongemakkelijk bij. In China is de omgang met collega's dan ook
heel anders en zijn werkrelaties met name taakgericht.
Verder valt me hier op dat de overlegcultuur een grote rol
speelt. Elke maandag heb ik een 'brandteam coffee meeting' om
te brainstormen over diverse projecten. Het voordeel van
overleggen is dat je betere ideeën krijgt. Daarnaast hoor je al in
het beginstadium van een project of je collega's erachter staan
of niet. In China overleg je drie minuten met je baas en dan
neem je een beslissing. Marketing heeft hier veel meer inhoud
dan in het Verre Oosten. In China speelt deze discipline niet zo'n
grote rol. Ter vergelijking: waar in China één persoon bezig is
met een project, werken er in Nederland vijf mensen aan."
"Na deze periode zou ik graag internationaal blijven opereren,
mezelf verbreden, maar niet speciaal in het Verre Oosten. Mijn
voorkeur ligt meer bij andere landen, zoals Zuid-Amerika. Naar
Azië kan ik altijd nog terug. Daarnaast zou ik na deze ervaring
weer graag een verkoopfunctie willen bekleden."
"Mijn baan is ontzettend leerzaam, er komen elke dag weer
nieuwe dingen op mijn pad. Ik krijg veel cursussen en
trainingen aangeboden. In China gebeurt dat veel minder,
omdat ik voor inhoudelijk goede trainingen naar het
buitenland moet. Wat ik verder heel belangrijk vind is dat er
een heel leuke sfeer is onder mijn collega's."
Nederlands Beheer