Mechanische arbeid
Zien geeft vorm
Eeuwige ochtend
Schaduw van groei
De indringende geur van hop,
enorme silo's, grote koperen ketels
en stoere mannen. Heineken
Brouwerij Den Bosch imponeert.
Een omgeving die je het gevoel
geeft klein te zijn. Terecht, het is 't
grootste koperen brouwhuis ter
wereld. Het is hier warm, het licht
blijft altijd branden en het werk
gaat altijd door. Het hart van de
organisatie leeft. Vierentwintig uur
per dag, zeven dagen per week.
Al snel blijkt, de tijd van fysieke
inspanning is hier voorbij.
Eeuwenoud vakmanschap gaat
steeds vaker samen met
verregaande automatisering. Niks
geen slangen meer aansluiten, gist
afsteken of tanks schoonspuiten.
Alles gaat volautomatisch.
Multifunctionaliteit is het sleutel
woord in deze brouwerij. De
ploegen draaien gewoon door, al is
het in een ander ritme dan vroeger.
Een beter ritme, dat wel. Daar zijn
alle taakteammedewerkers het
vanavond over eens.
In de operatorruimte neemt ploeg C
de dienst over van ploeg B en dat
dat het buiten donker is en regent.
Het lijkt deprimerend om in een
ruimte met zo weinig daglicht te
werken. Toch hebben de mannen
van de brouwerij daar weinig last
van. Ze zijn het gewend en kennen
de voordelen. "Overdag bij de kids,
veel vrije tijd en lekker verdienen",
is het credo van Edie Teirlinck. "De
nachtdienst kan soms zwaar zijn,
maar we moeten genoeg controles
lopen. Een beetje frisse lucht doet
wonderen, dan zijn de oogjes zo
weer open." De mannen zijn
duidelijk niet meer onder de indruk
van een nachtje werken.
brengt de nodige hectische
toestanden met zich mee. De aanblik
van tientallen computerschermen
met technische afbeeldingen
versterkt dit gevoel. Paul Rooyens
legt me uit dat het taakteam vanuit
hier de kwaliteit bewaakt en
controlerende werkzaamheden
uitvoert. Een ingewikkeld verhaal
voor een leek, maar een rondleiding
door de altijd felverlichte gangen
biedt uitkomst. De tientallen
computerschermen krijgen vorm en
de talloze ruimtes met ingewikkelde
apparatuur spreken steeds meer tot
de verbeelding. De brouwerij is
inderdaad geen plek meer van
harde arbeid, maar van een strak
georganiseerd proces dat dag en
nacht draait onder de ogen van het
taakteam.
De rondleiding loopt uit op een
heuse sightseeing. We komen in alle
uithoeken van de brouwerij. Zelfs
de oude kelder, die op de vierde
etage ligt, krijgt een bezoek. Een
sombere ruimte die door de vele
buizen aan het plafond lager lijkt
dan hij is. Na vijf minuten raak ik
hier het besef van tijd kwijt. De
eeuwige verlichting laat je vergeten
Bij terugkomst in de operatorruimte
vertrekken twee van de vijf mannen
richting kantine. Eten gebeurt in
twee groepen, zo blijven de
computerschermen geen minuut
onbemand. Het eten schijnt hier
prima te smaken en de kantine ziet
er best gezellig uit. Tiny vertelt me
dat de kantine eigenlijk is
opgedeeld in drie groepen:
verpakken, filtratie en brouwen.
"Dezelfde diensttijden, maar andere
tafels. Dat was vroeger al zo en dat
zal ook wel zo blijven. Een van de
weinige dingen die nog hetzelfde is
