"Ik ben mmm émwr mm émmw
Heineken
Dat zal er nooit uitgaan. Ik zal altijd als ik in
een café of restaurant kom dat onze merken
niet schenkt, vragen waarom niet. Vervolgens zal
ik altijd proberen om de eigenaar ervan te over
tuigen dat het in haar of zijn belang is om onze
merken op te nemen. Dat zit er nu eenmaal in en
dat gaat er ook niet meer uit. Het is een fantastisch
gevoel datje op plaatsen over de hele wereld onze
merken tegenkomt. Dat ik een beetje heb mogen
bijdragen aan, ik mag wel zeggen, de grote aan
wezigheid van onze merken wereldwijd, dat geeft
een goed gevoel. Ik zal ook altijd emotioneel
betrokken blijven bij Heineken."
J.H. DROST (RAAD VAN BESTUUR) NEEMT NA RUI
"Er zijn twee zaken die ik altijd fantastisch heb gevonden
binnen dit bedrijf: je werkt hier in de eerste plaats voor Heineken en niet voor jezelf. Het tweede wat ik in hoge mate voel:
je bent lid van de Heineken gemeenschap. Je hebt het gevoel bij Heineken te horen. Die emotionele band met ons bedrijf
is een van de allerbelangrijkste dingen die het ons in de toekomst mogelijk zal maken om de onderneming verder uit te
bouwen. Het feit dat je het prettig vindt om bij Heineken te werken, dat je je een Heineken vrouw of -man voelt, dat zijn
naar mijn mening attributen die van wezenlijk belang zijn. Ik ben met Heineken vergroeid en ervaar dat als iets gewel
digs."
re generatie." Bovendien vindt het
scheidende lid van de Raad van
Bestuur dat de tijd is gekomen om
meer aandacht te besteden aan vrien
den en familie en aan zijn gezin in het
bijzonder.
TRAIBIEESHIP
De carrière van de afscheidnemer in
vogelvlucht. Het is 1967 als Hans Drost
(afgestudeerd Notarieel Recht aan de
Universiteit van Utrecht) voor de keu
ze wordt gesteld om te gaan werken
bij Heineken, Amstel of Bols. De keu
ze valt op de Amstel Brouwerijen, en
wel omdat er daar (voor het eerst) een
traineeship wordt aangeboden. Als de
brouwerij na negen maanden wordt
overgenomen door concurrent Hei
neken, verhuist de jonge Amstel-trai-
nee mee. Het traineeship (de heer
Drost was de eerste trainee bij Heine
ken) duurt twee jaar en begint op de
moutzolder om via talloze geledingen
van het bedrijf (onder andere de
brouwzaal, de kelders en de bottelarij)
te eindigen op de marketing-afdeling.
Na het traineeship wordt de heer
Drost in 1969 District Verkoopleider
Heineken en Amstel, waarna hij in
1972 wordt benoemd tot Regionaal
Verkoopleider ("Laten we zeggen van
het Noordzeekanaal tot aan de Belgi
sche grens"). Vervolgens volgt hij in
Lausanne een 'Programma voor Exe
cutive Development', wat het begin
inluidt van een lange loopbaan die
altijd een link zou houden met het
buitenland. Een brief van het toenma
lig Lid van de Raad van Bestuur, de
heer J. van der Werf, waarin Drost
wordt gevraagd de leiding op zich te
nemen van de National Brewing
Company Ltd. in Trinidad, kan hij zich
nog goed herinneren.
Na een training van vier maanden bij
brouwerij Parbo in Suriname, vertrekt
hij in 1976 naar Trinidad: "Ik ben daar
eerst een maand alleen geweest, daar-
Bovenstaand citaat is een uitspraak
van de heer J.H. Drost, lid van de
Raad van Bestuur, waarin hij onder
woorden brengt wat voor hem het
'Heineken gevoel' inhoudt. Op 17
december, na 31 jaar en drie maanden
in dienst te zijn geweest, neemt hij
afscheid van Heineken. Met gemeng
de gevoelens. ("Natuurlijk is het zo dat
als je het altijd fijn hebt gehad bij een
bedrijf, je het jammer vindt om met je
werk op te houden.") "Maar", vindt
de heer Drost, "het wordt tijd om
het stokje door te geven aan de jonge-
HET HEINEKEN CEVOEL
VAN MENEER DROST:
Nadat Drost drie dienstjaren heeft ver
vuld als leidinggevende van de brou
werijen in Trinidad en St. Lucia, wordt
hij in 1979 aangesteld als Directeur
Export. Een hele andere functie dan
1979
na kwamen mijn vrouw en drie
zonen, toen zeven, vijf en drie jaar
oud over. Ik kreeg de leiding over
zowel de brouwerij in Trinidad als de
Winward Leeward Brewery Ltd. in
St. Lucia. (St. Lucia bevindt zich onge
veer een uur vliegen van Trinidad).
We hadden daar enorme problemen
met de watervoorziening en met de
communicatie. De telefoon kon je
maar heel zelden gebruiken omdat de
elektriciteitsvoorziening niet goed
werkte. Hierdoor leerde je met je team
zaken goed af te stemmen. Dat was
een fantastische tijd waarin ik goed
heb geleerd hoe belangrijk het is om
met mensen samen te werken en om
te zorgen dat je met elkaar een team
vormt dat de meest onvoorziene
omstandigheden kan weerstaan."
DOORDRENKT MET HET
HEINEKEN CEVOEL
