VERPAKKEN GOES USA
Telkens als Cor Groote nadacht
over aan wie hij de Amstel
Vriendschapstrofee zou doorge
ven, kwam het beeld van één man
steeds weer naar voren: Jaap Bos-
keljon, vorkheftruckchauffeur bij
DCS.
"Omdat de trofee vorige keer ook al
binnen de voetbalclub van Heineken
bleef, wilde ik eigenlijk iemand van
buiten de club met de trofee verras
sen," vertelt Cor. En het liefst dan ook
nog een vrouw, want meestal zijn het
mannen die elkaar de trofee overge
ven." Maar ja, zo'n trofee geef je ook
weer niet zomaar aan iemand. Ik heb
hele leuke collega's hoor, maar ik vind
dat je de vriendschapstrofee aan
iemand moet geven waar je een bij
zondere band mee hebt. En als ik aan
Jaap denk, denk ik aan echte vriend
schap. Niet dat we de deur bij elkaar
platlopen, maar voor mij is hij toch
een soort broer. Jaap is een toffe kerel.
Ik sta voor iedereen open, maar ik
pink bij wijze van spreken een traan
weg als ik iets voor Jaap Boskeljon kan
doen."
Cor Groote kent Jaap Boskeljon van
de Heineken Voetbalclub HVZ waar
Jaap een aantal jaar geleden een
bestuursfunctie overnam van Cor.
Volgens Cor heeft de DCS-medewer-
ker alles op alles gezet om daar een
succes van te maken. "En daar heb ik
bewondering voor," besluit Cor.
"Want Jaap heeft wat betreft zijn
gezondheid en werk ook bittere tijden
meegemaakt. En toch blijft hij zich
altijd overal volledig voor inzetten,
zowel wat betreft zijn werk als zijn
functie binnen de voetbalvereniging."
"Onwijs!", reageert Jaap Boskeljon als
hem verteld wordt dat hij uit handen
van Cor Groote de vriendschapstrofee
mag ontvangen. "Ik sta eigenlijk een
beetje met mijn mond vol tanden, dat
had ik nou nooit verwacht." Maar als
Jaap de reden hoort van Cor Groote,
knikt hij instemmend. "Cor slaat de
spijker op zijn kop. Ik heb ook een gro
te bewondering voor hem, Cor is een
hele sympathieke man. Hij staat altijd
voor iedereen klaar en hij heeft bij
alles wat hij doet een tomeloze inzet.
We zien elkaar niet zo vaak, maar we
houden altijd contact. Als we ziek zijn,
bellen we elkaar altijd. Een speciale
vriendschap, zo kan je het wel noe
men ja."
Om eens te beleven hoe teamwerk
in andere brouwerijen georgani
seerd is, hebben zeventien medewer
kers van de afdeling Verpakken Zoe-
terwoude 1 en 2 april van dit jaar de
brouwerij van Miller Trenton in de
Verenigde Staten bezocht. Van het
bezoek is onlangs een klein boekje
verschenen en een rapport met uitge
breide bevindingen.
De belangrijkste reden om in de VS te
gaan kijken, was om iets te leren van
een andere brouwerij die ervaring
heeft met het werken in teams. Om
zoveel mogelijk informatie te verga
ren, hadden de verpakkers zich opge
splitst in vijf groepjes, die elk een
onderdeel van het bedrijf onder de
loep namen. Zo bestudeerden de ver
pakkers de overlegstructuren bij de
Amerikaanse brouwer, Opleidingen
en kwaliteit. Veiligheid, Gezondheid,
Welzijn en Milieu, Techniek en Perso
neel.
MEEDENKEN
Wat opviel bij Miller waren de goed
georganiseerde overlegstructuren.
Daarnaast waren de verpakkers te
spreken over de manier waarop bij
Miller wordt omgesprongen met het
begrip veiligheid. De Amerikaanse
bierbrouwerij spreekt namelijk niet
over regels, maar over verwachtin
gen. Dit, zo concluderen de Heineken
medewerkers, zorgt ervoor dat werk
nemers worden aangezet om meer
mee te denken. Het groepje dat het
onderdeel 'personeel' voor zijn reke
ning nam, constateerde dat Miller in
het kader van employability verwacht
dat iedere medewerker op iedere
werkplek van de lijn kan functione
ren. Staat een medewerker te lang op
een lijn, dan betekent dit dat deze
medewerker op andere werkplekken
ervaring gaat missen. Als een teamlid
op een bepaalde werkplek onvol
doende functioneert, dan dient het
team ervoor te zorgen dat deze mede
werker voldoende opgeleid wordt.
Het bezoek aan de brouwerij van Mil
ler is door de verpakkers als zeer nuttig
en leerzaam ervaren.
