"Liefde voor Productie
MM
30
Al tijdens
zijn stage bij Heineken wist hij dat hij hier graag zou willen werken. "De cultuur, de sociale informele sfeer, dat trok mij
wel." Toch werd het eerst een tijdje offshore, bij Pennzoil Nederland Co. "Maar niet voor lang, want ik vond uiteindelijk
de verdere doorgroeimogelijkheden daar te beperkt." In juni 1985 kwam Donald Otten alsnog bij Heineken terecht en
wel bij Productie Zoeterwoude. Sinds 1996 is hij brouwerijmanager van de Antilliaanse Brouwerij N.V. te Willemstad,
Curasao. En daarmee zijn twee van zijn grote wensen vervuld: een baan in productie in het buitenland.
Donald Otten (40) ambieerde altijd
al een baan in het buitenland. En
daar kreeg hij ook snel de kans toe.
"Na enkele functies in Productie, ik
was ondermeer procestechnoloog,
afdelingstechnoloog en wachtchef
Brouwen, kwam ik als consultant bij
Heineken Technical Services. Dat was
een bijzonder enerverende tijd. Ik heb
in die periode heel wat afgereisd, met
name naar Azië. Ik was betrokken bij
de Heineken introductie in Vietnam
en Nieuw-Zeeland en was werkzaam
als consultant voor Vietnam, Papoea
Guinea en Nieuw-Zeeland. Een
logisch gevolg daarvan was dat ik uit
eindelijk voor korte tijd in Thailand
werd gedetacheerd voor de opstart
van de brouwerij. In de tweede helft
van 1996 kreeg ik het aanbod van
Curasao: een combinatie van produc
tie (ik heb een liefde voor productie)
en buitenland. Bovendien ging het
hier om het runnen van een eigen
toko. Die uitdaging kon ik niet laten
liggen"
TOERISTISCH
Donald woont samen met zijn vrouw
Marja en achtjarige zoon Lars met
vele andere buitenlanders in Willem
stad zelf. "Nou ja, stad... Willemstad
zou in Nederland vergeleken worden
met een dorp. Curasao kent in totaal
ook maar 150.000 inwoners", vertelt
hij over zijn woonplaats. Hij heeft het
er erg naar zijn zin. De verhalen die
onlangs in de Nederlandse pers ver
schenen over bendes die de betere
wijken op Curasao zouden terrorise
ren doet hij af als 'sterk overdreven'
en 'beslist niet goed voor het toeris
me'. "Je kunt hier gewoon je auto
parkeren of 's avonds veilig over straat
gaan. Natuurlijk kun je
bepaalde wijken hier beter
mijden. Maar datzelfde
geldt voor een stad als
Amsterdam. Woon je hier,
dan weet je op den duur
heel goed wat je wel of
niet kunt doen."
Zijn werkplek, de Antilli
aanse Brouwerij, is al van
af zee te zien. "Er komen
hier ook veel toeristen
naar toe. We houden hier
twee keer per week een
excursie, meestal voor de
vele Amerikaanse cruis
etoeristen die het eiland
aandoen. Ze komen overi
gens niet naar de Antilli
aanse Brouwerij, maar
naar de Amstel Brouwerij.
Dat is de naam die in felle rode letters
op het silogebouw staat en dat is ook
de naam waarmee de brouwerij bij de
eilandbewoners bekend is. Vraag je
een willekeurige taxichauffeur je naar
de Antilliaanse Brouwerij te rijden,
dan zal hij je wat wazig aankijken.
Vraag je daarentegen naar de Amstel
Brouwerij, dan ben je binnen de kort
ste tijd op de goede plaats van bestem
ming."
Hij vervolgt: "Onze brouwerij is niet
groot - we brouwen hier zo'n 105.000
hectoliter Amstel - maar brengt wel
een stevig merk op de Antilliaanse
markt. De Amstel Brouwerij werd
hier in 1960 operationeel. Het merk
Amstel omvat anno 1998 zo'n 74%
van de totale biermarkt. Sinds kort
distribueert onze brouwerij hier ook
het import Heineken, dat al tientallen
jaren op het eiland als importbier ver
krijgbaar is."
In de brouwerij zelf spreekt Donald
Nederlands of Engels. Het Papiamen
to (de lokale taal, een mengeling van
Engels, Nederlands, Portugees en
Spaans) is hij nog steeds niet machtig.
"Ik heb het samen met mijn vrouw
negen maanden lang proberen te
leren. Maar ik moet zeggen dat ik wei
nig gevoel voor taal heb. Wat ook nog
meespeelde was dat we deze cursus
ergens 's avonds volgden waar geen
airco was. Probeer maar eens een les
te volgen in een te warm leslokaal. De
enige motivatie die ik toen nog had
verdween met de hitte en de daarop
volgende vermoeidheid. Maar ik heb
wel iets opgestoken. In de dagelijkse
informele omgang met mensen kan ik
aardig wat woordjes terugzeggen.
Zoals goedendag, bon dia, bijvoor
beeld. Maar in het formele verkeer
waag ik mij er niet aan. Ik ben veel te
bang dat ik iets verkeerd uitspreek en
dat kan te gemakkelijk leiden tot
ongewilde misverstanden. Bovendien
