Elke maand belichten we een nieuw of vernieuwd horecapunt, dat een van onze
biermerken schenkt. In dit nummer brengen we een bezoek aan een kunstzinnig
hotel in de Amsterdamse warme buurt: Hotel Winston.
Wie in de nabijheid van het
Amsterdamse Centraal Station
een hotel zoekt, verwacht waarschijn
lijk niet uit het grote aanbod een hotel
te kunnen kiezen dat duidelijk anders
is dan andere.
Kunst in de entree, in de gangen, het
invalidentoilet, het trapportaal, in de
hotelkamers en zelfs op het toilet...
Wie van kunst houdt, komt bij Hotel
Winston goed aan zijn trekken. Het is
een van de eerste hotels in Nederland,
oi' misschien wel'het enige, dat hotel
kamers laat beschilderen door diverse
kunstenaars. Die op hun beurt wor
den gesponsord door het bedrijfsle
ven.
Het is een initiatief van directeur Frans
Verlinden, zoon van de heer Verlin
den die het hotel in het midden van de
jaren zeventig kocht. Het pand is
omstreeks de eeuwwisseling ge
bouwd. Al die jaren heeft het een
hotel- of pensionfunctie gehad. Eerst
onder de naam 'Stadt München', later
'Fleissig' geheten.
Inmiddels is het hotel al ruim twintig
jaar bekend onder de naam Winston.
Het is gelegen aan de Warmoesstraat.
Op steenworp afstand van het
Amsterdamse Centraal Station, vlak
achter de bekende Beurs van Berlage
en nabij de Bijenkorf. De meeste
hotelgasten zijn dan ook toeristen, uit
binnen- en buitenland, die voor een
paar dagen naar Amsterdam komen.
Het hotel kent ook veel trouwe gas
ten. Een studentenvereniging bijvoor
beeld huurt elke week een zaaltje op
de eerste verdieping. Kunstenaars
lopen in en uit. Want Winston is een
begrip in een groot deel van de kunst
wereld. Al jarenlang is het het thuis-
honk voor vele kunstenaars. Dat is
wat veranderd na de grootscheepse
verbouwing die het pand een aantal
jaren geleden moest ondergaan. Maar
de contacten bleven. En toen de ver
bouwing en aanzienlijke uitbreiding
in 1993 afgerond waren, zag directeur
Frans Verlinden zijn kans schoon een
langgekoesterde wens in vervulling te
laten gaan. "Ik heb het altijd al in mijn
hoofd gehad meer met kunst te doen",
vertelt Verlinden. "Daarom heb ik
toen een creatieve man in dienst
genomen."
y.
KUNST
Het resultaat was dat er maandelijks
wisselende exposities worden gehou
den in de entree en de gang van de
begane grond. Wie daar loopt, ziet
vanzelf ook de grote muurschildering
tegenover de lift. Bij de lift hangt een
bordje met de namen van de kunste
naars die de 'Winston Walls' hebben
beschilderd. Want het gehele trappor
taal is voorzien van muurschilderin
gen. Elke wand heeft zijn eigen deco
ratie. Dit zijn blijvende kunstwerken.
Hoewel de directeur niet uitsluit dat ze
in de toekomst wellicht zullen ver
dwijnen. "Ze zijn van de kunstenaar.
Als die zich niet meer in het werk kan
vinden, en ons verzoekt zijn werk te
verwijderen, doen we dat uiteraard."
Maar dat is nog niet alles. De creatieve
man legde ook contact met enkele
mensen die al ervaring hadden met
kunstsponsoring. Daaruit is het idee
ontstaan kamers te laten beschilderen
door diverse kunstenaars, die gespon
sord worden door het bedrijfsleven.
Winstons eerste 'kunstkamer' is
gesponsord door Durex: la chambre
Durex. Een kleurrijke kamer, die in
geen enkel opzicht lijkt op een stan
daard hotelkamer. En, grappig detail,
geschilderd door de Franse kunste
naar Francois Gervais, die in 1996
tekende voor het ontwerp van de eer
ste Heineken Designglazen in het
kader van de nationale slijterspromo
tie.
HEINEKEN
Twee verdiepingen lager, in kamer
302 om precies te zijn, speelt Heine
ken de hoofdrol. Al aan de deur kun je
zien welk bedrijf de sponsor is van
deze kunstkamer. En wie nog een
restje twijfel heeft, laat dat varen bij
het betreden van de kamer. Nadat
Frans Verlinden zelf met Heineken tot
overeenstemming was gekomen over
