Jerome Bello grijpt zijn kansen De Nigeriaan Jerome Bello (51) werkt sinds juli 1996 bij Hei- neken Technical Services in Zoeterwoude. Daarvóór voorzag hij de Nigeriaanse bevolking van bier. Op de afdeling Benchmarking Knowledge Management houdt hij zich nu bezig met het vergelijken van Heine- ken-brouwerijen onderling en met externe bedrijven. ■A la de lagere en middelbare school 1 lBbegon Jerome Bello een studie tot 'electrical engineer' op de Ahmadu Bello University in Zaria, een plaats in het noorden van Nigeria. "Nee, Ahm adu Bello is geen familie van me. De universiteit is genoemd naar een belangrijke politicus uit het noorden", zegt Jerome. Na drie jaar studeren mocht hij zichzelf 'Bachelor of Scien ce' noemen, in Nederland vergelijk baar met 'ing.'. Hij had nog een specia lisatie van twee jaar kunnen doen om 'ir.' te worden, maar dat deed Jerome uiteindelijk niet. "Een katholieke school in Idah, behorend tot een Canadese missiepost, kon geen onder wijzer vinden. Ik heb me toen -als dank voor het onderwijs dat ik zelf had gekregen- als vrijwilliger aange meld om les te geven. Dus werd ik anderhalf jaar lang leraar wis-, natuur- en scheikunde." Daarna, in 1970, kreeg Jerome een aanbieding om bij Nigerian Breweries Ltd. te komen werken als trainee elec trical engineer. Om ervaring op te doen mocht hij in 1973 naar Neder land, om in zeven maanden tijd bij verschillende toeleveranciers van Hei- neken met alle aspecten van het vak kennis te maken. Met veel nieuwe kennis in de bagage keerde Jerome terug naar Nigeria, waar hij verant woordelijk werd voor het onderhoud aan electrotechnische installaties. In de daaropvolgende jaren stak Jerome nog regelmatig zijn licht op in Europa. Op het Bolton Institute of Technology in Engeland ontving hij een diploma Mechanical Engineering en in Bir mingham volgde hij vier jaar later een masteropleiding in het brouwen van bier. "Ik was inmiddels Chief Engineer van een brouwerij en wist wel hoe het brouwproces in elkaar stak. Maar van vragen als 'welke enzymen zijn waar voor verantwoordelijk?' had ik weinig kaas gegeten." LANDBOUW Na zijn opleiding had hij dat wel, en kon hij productiemanager in de brou werij in Kaduna worden. In 1986 pro moveerde hij er zelfs tot manager van de brouwerij. "Dat bleef ik maar één jaar. Daarna ging ik als coördinator naar een nieuwe afdeling die Nigerian Breweries in het leven riep, de afde ling Landbouw. De Nigeriaanse over heid verbood de import van mout, en besliste dat we de lokale graansoort sorghum moesten gebruiken. Alleen: de graanmarkt was niet georganiseerd in Nigeria, de kwaliteit was niet goed en er waren te veel graansoorten. Daarom besloten we om zelf graan te gaan verbouwen. Het was onmogelijk om zelf al het graan te verbouwen dat we nodig hadden, dus kweekten we de benodigde soorten en zetten die uit bij lokale boeren. Voor de overheid was de missie geslaagd: zij wilden de lokale landbouw stimuleren en dat lukte op die manier prima. Daarnaast had de regering minder buitenlands geld nodig om in het buitenland in te kopen." Had Heineken niet kunnen dreigen zijn activiteiten in Nigeria te staken? "Nee, zeker niet", meent Jero me. "Daar zou de overheid niet van onder de indruk zijn. Nigeria is over-

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1997 | | pagina 4