vb.TitbFEÉ Jos Steenbergen (Commercie) kreeg een maand geleden de Amstel Vriendschapstrofee in zijn bezit. Hij kreeg het beeldje van Manon van Veenendaal. In september valt de eer te beurt aan Theo Janssen (Onderhoudsgroep Verpakken). Jos legt uit waarom hij Theo koos als opvolger. "^■fcen ik in 1986 bij Heineken I kwam werken ais groepsleider van de Centrale Werkplaats, werd ik er door de toenmalige chef van de afdeling op voorbereid dat er een visu eel gehandicapte werkte, Theo Jans sen. Toen ik met hem kennis maakte, stond ik perplex. Theo kan niet zien, maar heeft wel een gigantisch goed gevoel in zijn vingers. Hij repareert cilinders, kleppen en ventielen voor de bottelarij, en kan bijvoorbeeld ver schillen in dikte van afdichtingsringen voelen. Dat kon ik niet eens zien. Theo stond in een apart hokje. Ik moest er niet aan denken om er zelf te staan, dus ging ik nogal eens met 'm aan de wandel. Het viel me op dat hij zich dan uitstekend kan oriënteren. Excursies in brouwerijen waren Theo's grootste lol. Met zijn blinden stok sloeg hij zich er letterlijk door heen. En als hij van vakantie terug kwam, vertelde hij z'n belevenissen alsof hij alles gezien had. Zijn vrouw, die ook bij Heineken werkt, vertelt wat er te zien is, leest dingen voor. Daar heb ik groot respect voor. Gelei delijk leerden wij elkaar beter kennen en gingen we ook bij elkaar thuis langs. Voor mij springt Theo eruit. Eigenlijk kan ik nog beter stellen dat hij èn zijn vrouw de vriendschapstro fee verdienen." Theo Janssen van de Onderhouds groep Veipakken: "Ik wist niet dat Jos de Amstel Vriendschapstrofee had. Hij belde op omdat hij me wou spreken. Het is nog van vroeger, toen Jos hier Theo Janssen (links) en Jos Steenbergen met de trofee groepsleider was. Hij werkt ergens anders, maar we zien elkaar nog wel eens." Theo vindt het wel grappig dat hij de trofee heeft gekregen. Hij heeft nu een maand de tijd om zelf een kan didaat te vinden: "Ik hoorde van Jos dat het niet iemand van de eigen afde ling mag zijn. Maar maak je maar geen zorgen, ik vind wel iemand!" diverse opties, variërend van het 'inbesteden' van werk (werk dat nu wordt uitbesteed intern laten uitvoe ren) tot detachering. Dit alles in het kader van het Sociaal Raamwerk IM dat geldig is van 1-1-1998 tot 31-12- 2002. Dat er met het oog op de nabije toekomst wat moet gebeuren aan het opleidingsniveau, daarin is Heineken niet uniek. Uit een landelijk onder zoek onder grote ondernemingen blijkt, dat meer dan de helft van de Nico Nusmeier demonstreerde de computertest medewerkers nu niet de vereiste kwa lificaties heeft om over vijf jaar pro bleemloos te kunnen functioneren. Via verdere opleiding en ontwikkeling kan een groot gedeelte daarvan op tijd op het vereiste niveau komen. Voor degenen die dat niet kunnen halen moeten andere oplossingen worden gevonden." OPLOSSINGSRICHTINGEN Kees Zandvliet maakte vervolgens bekend dat met het oog daarop de werkgroep 'Oplossingsrichtingen' van start zou gaan. Deze werkgroep, samengesteld uit mensen van de betrokken units en P&O, is inmiddels voor het eerst bijeen geweest op 4 sep tember. Zij moet zich gaan buigen over definitieve oplossingen voor de betreffende mensen. Er zijn volgens Zandvliet geen 'instant'-oplossingen. Het gaat om maatwerk, afhankelijk van de eind-uitslag. Duidelijk is dat de sociale opvang en de rol van de lei dinggevenden en de collega's hier van groot belang zullen zijn.

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1997 | | pagina 23