Heinekeri men, wanneer je in Ierland 'a pint' bestelt, krijg je automatisch een Guin- tess. Het verkopen van Murphy's Irish Stout in Ierland is een beetje te ergelijken met het verkopen van 'epsi in Atlanta. Dat neemt overigens tiet weg dat de Murphy's Irish Stout internationaal enorm aan de weg tim- nert. Bovendien is Heineken een norm succes in Ierland. In iedere bar un je het tegenwoordig krijgen. Het nerk is zeer populair onder jongeren n groeit nog steeds." MENTALITEIT Ma tweeënhalf jaar vertrok hij naar ipanje waar El Aguila zijn volgende verkgever werd. "Daar heb ik in otaal zeven jaar gezeten. Momenteel verk ik nu precies één jaar in Amster- lam. Op de afdeling Corporate Con- i rolling ben ik verantwoordelijk voor .atijns-Amerika, het Caraïbisch ge- ied, Afrika, het Midden-Oosten, iriekenland en Ierland. Kortom, een behoorlijk breed terrein." Alan was, oordat hij in Amsterdam ging wer- :en, al vele keren in Nederland leweest. "Maar dan ken je eigenlijk illeen de weg van Schiphol naar Amsterdam. Inmiddels ken ik het land ïatuurlijk wat beter. Ik heb het hier oed naar mijn zin. Het enige wat ik ervelend vind, is het weer. Ik vind iet hier erg koud. Dat heeft natuurlijk ok te maken met het feit dat ik zo ing in Afrika en Spanje heb ge- voond. Daarom ben ik vroeger ook it Ierland weggegaan. Hahaha. Maar erlijk, ik heb nog nooit in een land iet zulke koude winters gewoond, .an de andere kant is Amsterdam een jne en bovenal mooie stad. Daar- aast zijn de mensen in Nederland erg pen, aardig en 'relaxed'. Dat spreekt ie wel aan als Ier. Nederlanders hort en ervan om, net als Ieren, regelma- g even een café te bezoeken en daar nder het genot van een biertje wat te raten. Ze zijn 'easy going'. Wat dat etreft zijn er best wat overeenkom en tussen Ieren en Nederlanders." Jan heeft niet zo'n enorme drang om oit weer eens terug te keren naar Ier- md. "Het is best mogelijk dat ik mijn latste jaren in Ierland slijt, maar ik an niet zeggen dat dit een absolute rust is. Ik ben daar al zo lang weg en nmiddels erg internationaal georiën- eerd. Ik weet dat veel Ieren die in het uitenland zijn gaan wonen, en dat zijn er nogal wat geweest in de loop !er eeuwen, altijd een grote, bijna omantische behoefte hebben gehad om ooit nog eens naar Ierland terug te keren. Maar dat geldt voor mij niet zo." yEASY GOING' Hoe hij zijn Ierse mentaliteit gebruikt in zijn dagelijkse werk? "Het is moei lijk om daar een eenduidig antwoord op te geven. Laat ik het zo zeggen, ik vind het belangrijk dat ik in mijn werk een beetje humor kwijt kan. Niet dat ik niet serieus ben, maar ik benader dingen liever op een wat luchtige manier. Humor is belangrijk. Ik denk dat dat typisch Iers is. Ieren hebben daarnaast de reputatie nogal 'easy going' te zijn. Maar dat zijn ze in Span je bijvoorbeeld net zo goed. Wanneer ik daar een afspraak had om elf uur, dan wist ik bijna honderd procent zeker dat die vergadering pas om half twaalf van start zou gaan en het eerste halfuur bovendien zou worden ge praat over voetbal, vrouwen of noem maar een onder werp. Daarna ga je pas over tot de orde van de dag. Aan de agenda hoefde je je nooit te houden. Nederlanders zijn daarentegen erg stipt en zeer pro fessioneel. De ver gadering begint precies op tijd. Er is een agenda met vijf punten. Een, twee, drie, vier, vijf en iedereen is weer vertrokken: 'meeting over.' Ik heb daar overigens niet zoveel problemen mee. Ik ben zelf ook graag op tijd. Nederlanders wer ken hard, maar Ieren net zo goed. Mis schien is de benadering iets anders, iets relaxter. Dat neemt niet weg dat Ieren en Spanjaarden hun werk net zo goed en net zo snel doen. Wat dat betreft is er geen enkel verschil. Het gebeurt gewoon op een iets andere manier. En luie mensen heb je overal." Naast zijn werk houdt Alan Parke er nog aardig wat hobby's op na. Zo speelt hij squash, houdt hij van paar denraces, luistert hij graag naar muziek en is hij een echte boekenfa- naat. "Ik lees ontzettend veel. Je zou me een 'boekenverslaafde' kunnen noemen. Ik probeer boekenwinkels dan ook zoveel mogelijk te mijden. Want wanneer ik één boek wil kopen, kom ik er met vijf naar buiten. Dat is erg gevaarlijk. Soms lees ik er wel zes tegelijk. Als kind al las ik vaak in bed met een zaklamp onder de dekens. Ik kon de hele nacht doorgaan tol het boek uit was. Er is niet echt één soort boek dat ik boven alles prefereer, al lees ik vrij veel geschiedenis. Met name over de afgelopen eeuw." Laat ste der mohikanen? "Nee, lijkt mij niet. In de afgelopen jaren is er wel steeds meer aandacht ontstaan voor multimedia, als bijvoorbeeld internet. Maar boeken zullen nooit verdwij nen. Want volgens mij zal niemand ooit een heel boek lezen op een com puterscherm." FAVORIETE LAND Alan heeft geen dui delijk afgebakende plannen voor de toekomst. "Ik zal het werk dat ik nu doe, niet blij ven doen tot aan hel eind van mijn carrière. Misschien moet ik over een tijdje wel weer naar het buitenland. Ik weet dus niet precies wat de toekomst zal brengen. Ik zou nog wel weer eens terug willen naar Kenia." Want van alle landen waar Alan Parke heeft gewoond, is Kenia toch wel zijn favo riete land. "Het is er prachtig. Aardige mensen, schitterende stranden. Ech ter, we hebben geen brouwerij in Kenia, dus dat wordt een beetje lastig. Maar eigenlijk maakt het me ook alle maal niet zo heel veel uit. Ieder land heeft zo zijn voordelen. En ik houd van reizen en ik houd ervan om nieu we plaatsen te zien. Dus ik zie wel waar 'the breeze will take me'."

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1997 | | pagina 5