'JE MOET ZO FLEXIBEL ZIJN ALS
AMELEON'
in de buik': Wanneer zal er
wat met mij gebeuren? Je
kunt periodes hebben dat je je
onveilig voelt. In Zambia had
ik er veel last van."
Tijd voor een retraite. In okto
ber '89 start hij in Edinburg,
Schotland aan een studie aan
de Heriott-Watt University en
werkt aansluitend een jaar op
het Heineken-hoofdkantoor
in Amsterdam bij de cluster
Africa. Dan is de tijd weer rijp
voor een nieuwe uitzending.
Hij gaat opnieuw naar Nigeria,
nu als brewery manager La
gos/ Apapa. "In Nigeria was de
situatie begin jaren '90 rede
lijk goed te noemen. Het is een
heel andere wereld vergele
ken met Nederland. Nigeria
lelt 100 miljoen inwoners. Je
hebt er mensen die iets heb
ben en mensen die niets heb
ben; de 'haves and have nots'.
Nigerian Breweries let scherp
op de veiligheid en de verho
ging daarvan. Als expat word
je door de Personeels Dienst
Internationaal in Zoeterwou-
de vooraf ingelicht over wat je
wel of niet moet doen. Je
moet de problemen niet
opzoeken.
In Lagos was ik een van de
twee expats. Dat is anders dan
vroeger, toen je met veel meer
Nederlanders ergens was
gestationeerd. Het meeste
werkoverleg had dan plaats
tussen de Nederlanders onder
ling. In Nigeria moet ik zeggen
ging dat overleg met de lokale
mensen goed. Velen waren
goed opgeleid in onze eigen
technical trainingsschool in
Lagos, plus ze hadden een
halljaar stage gelopen in Zoe-
terwoude. Dal bracht een
enorme bedrijfstrouw met
zich mee. Ze waren gewoon
helemaal 'Heinekenized'."
CONGO
Na nog een jaar brewery
manager te zijn geweest in
Enugu, Nigeria, keert Paul
Kemp kort terug naar Zoeter-
woude. Een Nigeriaanse bre
wery manager volgt hem op.
Paul Kemp hoeft niet lang te
wachten. Al na een maand
dient zich in september 1994
een nieuwe klus aan: ditmaal
is de bestemming Brazzaville,
Congo: "Eerst wilde ik niet. Je
hoorde altijd slechte geluiden
over de omstandigheden in
Congo. Ook daar weer een op
marxistisch-socialistische leest
geschoeide maatschappij. In
tweede instantie heb ik echter
tegen mezelf gezegd: 'officieel
is het geen communistisch
land meer'. Bovendien was de
klus aantrekkelijk omdat er
een fusie met andere brouwe
rijen moest worden gereali
seerd. Een mooie uitdaging,
die paste in de stijgende lijn
die ik zo graag zie in mijn car
rière. Ik aanvaardde uiteinde
lijk de job en ben nu industrial
director over drie bedrijven."
"De startperiode was moeilijk.
Je hebt te maken met drie
bedrijfsculturen met elk zijn
specifieke manier van wer
ken. Nu, na ruim twee jaar
waarin ik 24 uur per dag met
de brouwerijen heb geleefd (je
bent continu oproepbaar in
zo'n reorganisatiefase), krijgt
de fusie van lieverlee steeds
meer structuur. We maken nu
een positieve ontwikkeling
door. De eerste lokale mede
werkers worden technisch
geschoold. Men is bezig lang
zaam maar zeker een persoon
lijke verantwoordelijkheid op
te bouwen."
BEDRIJF 15 HOBBY
"De situatie brengt met zich
mee, dat ik nu meer tijd heb
voor ontspanning. Ik heb nu
een off the road-motor, waar
mee ik erop uit kan trekken.
In de eerste twee jaar had ik
eigenlijk alleen mijn model
vliegtuigen voor wat afleiding
van mijn werk. Maar ik heb
geloof ik een of twee keer
kunnen vliegen. Je eerste
hobby moet in zo'n periode
het bedrijf zijn. Als je nieuw
bent in een land, is het druk.
Je moet een nieuw bedrijf
leren kennen, je moet jezelf
zien in te werken en je hebt de
zorg voor je gezin. Je vrouw
hoeft in een land als Congo
letterlijk niks te doen. Er is
altijd een kok en je huis wordt
schoongemaakt. Veelal heb je
een chauffeur en een tuin
man. Mijn vrouw is in feite
aangewezen op de
mooie golfbaan van
Brazzaville en ver
der behoren tennis
en zwemmen tot de
mogelijkheden."
"Ik sta dacht ik nog voor twee
jaar genoteerd voor mijn hui
dige functie in Congo. Dat is
prettig. Na twee zware jaren
van opbouw, wil je ook graag
de vruchten plukken van je
inspanningen. Wal straks na
Congo? Tja, dat kun je als
expat niet zelf bepalen. Vast
staat dat ik wel graag in het
buitenland wil blijven wer
ken. Als het gaat om mijn
voorkeur, dan lijkt mij Zuid-
Amcrika een mooie bestem
ming. Argentinië of Brazilië
bijvoorbeeld. Maar, een nieu
we job moet wel een uitdaging
voor me zijn. Ik moet er een
brok energie in kunnen leg
gen", aldus Paul Kemp.
MEER
INCASSEREN
"Het grote verschil
met werken in
Nederland is dat je
een veel groter
incasseringsvermo
gen nodig hebt. Je
bent namelijk niet
in je eigen omge
ving. Je moet altijd
nadenken over hoe
je reactie overkomt
op mensen die de
Nederlandse cul
tuur niet kennen. Ik hou daar
om eerlijk te zijn niet altijd
evenveel rekening mee. Ik
heb een (oer-Hollandse)
'douw-mentaliteit'. Ik hou
van doordouwen. Als je in
Nederland werkt, in zo'n grote
organisatie als in Zoeterwou-
de, wordt je gedrag snel gecor
rigeerd. In het buitenland zit
je vaak op een senior-positie.
Het past niet in de lokale cul
tuur om een senior terecht te
wijzen."
Expat Paul Kemp heeft in Rot
terdam, Delfshaven een oud
pand gekocht, dat dient als 'pied
a terre'. "Daar kunnen wij
altijd heen, als ik hier met verlof
ben of wanneer we een land
voortijdig zouden moeten verla
ten. Want dat weet je als expat
maar nooit." De foto's zijn
gemaakt in Rotterdam
