"Ik noem dat het koek en z Gaat het vriezen of gaat het dooien? Binnenkort houdt een groot gedeelte van Nederland zich weer bezig met deze "inge wikkelde" vraag. Het zal dan ook niet lang meer duren of de schaatsen worden weer uit het vet gehaald. Van Loes van Ingen Schenau, medewerkster van de afdeling Assurantiën, mag het liever vandaag dan morgen gaan vriezen. persoonlijk dan ook net zo belangrijk als het sportieve. Wanneer er in Nederland op natuurijs wordt geschaatst, is het net alsof heel Neder land één grote familie is. Ik denk datje dat het beste kan omschrijven als het 'koek en zopie-gevoel'. Het verschil in sociale klassen lijkt plotseling geen rol meer te spelen. Bijna iedereen in Nederland is dan in de ban van het schaatsen. Dat vind ik schitterend." Doordat deze 'ouderwets Hollandse gezelligheid' valt of staat bij natuurijs, zijn de weersverwachtingen op de schaatsclub van Loes regelmatig een hot-item. Komt er wel, of komt er geen ijs? "Je weet het natuurlijk nooit. Maar ook als Nederland verstoken blijft van vorst, schaats ik toch mini maal een keer per jaar over natuurijs." Met een zestal clubgenoten heeft Loes al een keer of vijf keer mee gedaan aan de altematieve-elfstedentocht op de Oostenrijkse Weissensee. "Dat is iede re keer weer een hele mooie beleve nis. Ik heb daar overigens nog nooit de volle tweehonderd kilometer geschaatst. Mijn record is ongeveer hondervijfenzestig kilometer, terwijl ik het 't afgelopen jaar na honderd kilometer voor gezien hield. Als ik dan nog langer doorga, willen mijn benen echt niet meer." Meestal plakt ze aan de alternatieve- elfstedentocht een weekje vakantie vast. "Je bent toch in Oostenrijk, dus waarom niet? Lekker langlaufen en skiën." ONDERLING WEDSTRIJDJE Loes zou graag nog een keer de Elfme- rentocht in Friesland (niet te verwar ren met de Elfstedentocht) willen schaatsen. "Daar ben ik al voor inge loot, dus als de tocht plaatsvindt, dan mag ik in ieder geval meedoen." Wed strijden schaatsen doel ze niet. Ten minste, geen officiële. Want op haar club vindt er een keer per jaar wel een onderling wedstrijdje plaats tussen de leden van IJsport Vereniging Leiden (YVL) "Maar dat is meer voor de lol. Er worden ook geen tijden bijgehou den. Het is puur voor de gezelligheid. Dat zie je ook aan de prijzen die zijn te verdienen. De winaar krijgt een taart, degene die tweede wordt een stukje taart en de winaar van derde plaats een gebakje." Een topschaatsster heeft ze nooit willen worden. "Het lijkt me best leuk hoor. Maar voor topsport ben ik lichamelijk gezien niet in de wieg gelegd. Dus daar heb ik eigenlijk nog nooit serieus over nagedacht." Op televisie volgt ze het schaatsen op de voet. "Tijdens het WI< staat bij mij de televisie van vrijdag tot zondag aan. Ik ben wat schaatsen betreft behoor lijk chauvinistisch. Al moet ik zeggen dat ik tegenwoordig meer op de tech niek dan op de tijden let. Die nieuwe jongens, zoals Bob de Jong en Jeroen Straathof, die schaatsen echt prachtig. Daar staat natuurlijk heel veel trai- ningsarlieid tegenover." Volgens Loes is de techniek bij schaatsen heel belangrijk. "Daarbij is je houding essentieel. Ook is het heel belangrijk datje recht op je schaatsen blijft staan. Technisch goed rijden is veel moeilij ker dan het lijkt. Je moet diep en bovendien achter op je schaatsen zit ten. Op deze manier kun je zo krachtig mogelijk afzetten. Bij een goede tech niek gebruik je weinig kracht, maar kun je wel flinke snelheid maken." Maar volgens Loes kun je ook met een mindere techniek nog heel hard schaatsen. "Dat bewijst de huidige wereldkampioen bij de vrouwen wel. Gunda Niemann schaatst technisch gezien verschrikkelijk maar ze kan wel ongelooflijk hard rijden. Ik zou haar alleen weieens over een jaar of tien willen zien. Ik ben benieuwd of haar gewrichten dan niet versleten zijn." Loes schaatst het liefst op natuurijs. "Daar doe je het uiteindelijk toch voor. In deze tijd van het jaar krijg ik weer de kriebels in mijn buik. Dan weet je dat het er misschien weer aan zit te komen. Als er hier ijs ligt dan ga ik meestal met een paar mensen van onze schaatsvereniging een tochtje schaatsen. Het is niet alleen heel mooi om door de vrije natuur te rijden, maar ook nog eens heel gezellig. Het sociale aspect van schaatsen vind ik De Leidse is al sinds jaar en dag een fervent schaatsster. Geïnspireerd door namen als Kees Verkerk, Ard Schenk en Atje Keulen-Deelstra kocht ze op haar zestiende een paar noren van haar eerste zuurverdiende cen ten. Op de toenmalige Ton Menken- baan te Leiden trok Loes haar eerste rondjes op kunstijs. Vanaf dat moment heeft schaatsen een vaste plaats in haar leven gekregen. Mini maal een a twee keer per week bindt ze de ijzers onder en rijdt tot "haar knieën niet meer willen" GEZELLIG

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1996 | | pagina 10