pas aanwezig is." Tijdens de
cursus maakt de cursusleider
met de deelnemers een
afspraak om in hun eigen
werkomgeving de situatie te
bekijken en te toetsen aan wat
geleerd is. "Dat is vaak heel
verhelderend. Soms zelfs een
openbaring. Over zes maan
den zal een evaluatie plaats
vinden om te zien welke resul
taten de cursus heeft gehad.
Op termijn kunnen we zien of
oplossingen ook leiden tot een
lager ziekteverzuim. Dat zal
niet van de ene op de andere
dag zichtbaar worden. Als je
daadwerkelijk wilt veranderen,
moet je ook de organisatie ver
anderen. Maar we verwach
ten dat we toch zeker over een
jaar een daling zullen zien in
de verzuimcijfers", is de stellige
overtuiging van Ernst Harder
wijk.
GEWENNING Bert Allewijn, logis
tiek manager bij Drankenhan
del Holland Noord in Alkmaar,
is enthousiast over de cursus
die hij in april heeft gevolgd.
Maar hij vindt het wel moeilijk
de twaalf magazijnmedewer
kers en vijftien chauffeurs en
bijrijders zo te motiveren dat.ze
bewuster hun lichaam belds-
ten. "We hebben de filrp*ver
toond, die we van de cursuslei
der hebben gekregen én^glk
werkoverleg brengen we de'
adviezen weer ter sprake.
Maar tijdens het werk worden
die adviezen vaak snel verge
ten. De mensen tillen al zó lang
op een bepaalde manier...Vol
gens rooster werken ze bij-Toer
beurt met de krattenmanipula-
tor. Liever zouden ze de kratten
en fusten gewoon met de hand
tillen, omdat dat sneller gaat.
Naar aanleiding van de cursus
hebben we kritisch in de dran
kenhandel gekeken naar
zaken die zouden moeten wor
den veranderd. Dat waren er
gelukkig niet zo veel. De aan
dachtspunten nemen we ook
zeker mee bij de inrichting van
het nieuwe pand dat we bin
nenkort betrekken. We zorgen/
dan bijvoorbeeld voor een IicHf
aflopende vloer. Vrac-htvva-
gens, nu nog met .rotzeilen en:
losse hekken aanjde zijkanten,
gaan we dichtmaken. Daar
door kunnen de c-hauffeurs niet
meer aan de zijkant op de
wagen springen om êr ben. fust
af te pakken, maar dwingen
we hen te laden on te lossen
via de laadklep. Nogmaals,
het gaat langzaam., maar/her
zal'een kwestie van gewen
ning zijn. Ik heb nog steeds
wel do illusie dat op den duur
gp een betere\en bewustere
manier gewerkt zal worden",
aldus Bert^llewijn.
ALERT BLIJVEN limon Terol,
groepsleider magazijn bij Ver
enigde Drankenhandel Veraar
in Hoofddorp, had tevoren zo
zijn twijfels* over de cursus. "Ik
"ging 'er kritisch heen. Dacht:
wè-zullen wef zien. Maar na
een uJr wish ik dat het nuttig
zou zijn en hoe we de mensen
zoude" kunnen motiveren. Ik
ben zelbrugpatiënt en herken
de al snel allerlei factoren. We
zijn al jaren bezig te verande-
*on. Want het komt regelmatig
- voor dat een medewerker zes
a zeven maanden ziek is door
klachten aan rug, armen of
schouders. Meestal is de-rug
dan zo onherstelbaar bescha
digd, dat de medewerker nïët
eens in zijn eigen, oude functie
kan terugkerën. Voot be lande
re medewerkers heeft -dat
natuurlijk-Vvel een schrikeffect.
Vandaar dpt de wil óm te,.ver
anderen er* zeker wel is. Ze
moeten er alleen voortdurend
op worden gewezen. Daarom
zou je als.lèidinggevende vrij
veel op de vloer móeten zijn.
Kijken wat-ze doen, hoe:ze het
.pioen en hen,eröp wijzen als
ze hef anders" kunnen doen.
Door drükke werkzaamheden
op kantoor ben ik daar helaas
niet af te vaak voor in de gele
genheid. Voor uitzendkrachten
•willen we een boekje laten
"maken over tiltechieken. In de
drankenhandel zijn we druk
bezig met veranderen. Daar
aan waren we al begonnen
vóór de cursus. We zijn bij
voorbeeld bezig met een nieu
we routeplanning in het maga
zijn. De medewerkers moesten
daar altijd veel bukken om arti
kelen op te rapen, onder stellin
gen doorreiken. Bewegingen
die heel slecht zijn voor je rug.
Daarom heeft een andere inde
ling nu onze grote aandacht.
Op die manier proberen we
omstandigheden te creëren die
lichamelijk minder belastend
zijn."
VEEL BEWUSTER 'Een echte eye-
opener'. Zo omschrijft Jan-Paul
van Rooijen (regionaal hoofd
van het Service Centrum Zuid-
Nederland en chef van de HTS
in die regio) de cursus. "Je
werd echt met je neus op de
feiten gedrukt. Bij de HTD had-
Cursusleider Peter Starink
(rechts) geeft uitleg aan Willem
van der Heiden (groepsleider
Expeditie van Drankenhandel
Cambrinus in Rijssen)
"Binnen ons servicecentrum
hebben we al tal van aanpas
singen gedaan", vervolgt Van
Rooijen. "We hebben bijvoor
beeld veel geïnvesteerd in kan
toormeubilair en in goede stoe
len in de servicebussen. Want
goede stoelen zijn heel
belangrijk, vooral voor mede
werkers die vele uren in hun
wagen doorbrengen. Na de
cursus viel me bijvoorbeeld
ook op dat iemand enigszins
gebogen over zijn werkbank
stond. Die werkbank hebben
we nu vijftien centimeter hoger
laten maken. Zo zijn er meer
voorbeelden. Voor een bijna
twee meter lange medewerker
zoeken we naar een andere
wagen. En in een HTS-wagen
is een prototype van een takel
geïnstalleerd om de reinigings-
pomp gemakkelijker te kunnen
tillen. Datzelfde is gedaan in
de servicebus van een HTD-
medewerker die onlangs aan
een hernia is geopereerd. Zo
zoeken we steeds naar de bes
te oplossing om de medewer
kers zo min mogelijk lichame
lijk te belasten."
.detrwèzelf ook al de ervaring
dat medewerkers door verkeer
de omstandigheden of technie
ken, roofbouw plegen op hun
lichaam. Daarom hebben we
de -cursusleider gevraagd een
zelfde presentatie te geven
aan de medewerkers van de
HTD en HTS. Die zijn ge
schrokken van wat ze leerden.
Denken dus nu bewuster na bij
wa'fze doen. Als je een koeler
jn óf uit een sevicebus moet til
len, kunnen krachten van onge
veer zeshonderd kilo op je
liphaam werken. Hoe dichter
je bij je lichaam werkt, hoe
beter. Een goede houding kan
al aanzienlijk schelen. We kij-
1 ken nu of er handvatten te
maken zijn aan een koeler. Dat
soort zaken vinden in overleg
plaats met de andere Techni
sche Diensten."
