Maarten Rijkens Het was de tijd van het betere pionie ren. We maakten onze eerste reizen naar Vietnam en China," herinnert Maarten Rijkens zich. Het leverde Heineken een voorsprong op die later zijn vruchten zou afwerpen. WERELDCROEIMARKT Sinds 1991 is hij terug in Nederland. Nu als directeur verantwoordelijk voor de Aziatische markten en die in de Pacific. Zijn enthousiasme steekt hij niet onder stoelen of banken. "Zonder enige twijfel het meest interessante en uitdagende werelddeel. Het is de groeimarkt van de wereld. Daar is het te doen en daar wil ik dus zijn." Zijn betoog onderstreept hij met aanspre kende cijfers. Vijf jaar geleden nog goed voor 20% van de wereldbier markt, wordt dit jaar de 25% bereikt en zal binnen 15 jaar 35% van de wereldbiermarkt zich in Azië bevin den. Sinds 1991 zit "de gang er goed in", zoals Maarten Rijkens het noemt. Met nieuwe brouwerijen en deelnames in onder andere Vietnam, Thailand, Cambodja, Nieuw-Zeeland en drie in China is er sprake van een gedegen groeistrategie. "De drie miljoen hecto liters van Heineken in '91 zijn inmid dels verdrievoudigd. En dat moeten via nieuwe partnerships - ook in loka le merken - vele tientallen miljoenen hectoliters worden. Dat is een fantasti sche uitdaging. De grootste uitdaging is echter de mensen te vinden die dit gaan doen." VERTROUWEN EIM RESPECT Daarvoor reist Maarten Rijkens heel wat af. Het is nu eenmaal niet moge lijk vanuit Amsterdam alle beslissin gen te nemen. "Je moet daar meekijken, meeden ken en meebeslissen. Zeker in Azië." Hij doelt daarmee op de bijzondere manier van zakendoen. Wederzijds vertrouwen en respect spelen daarbij een belangrijke rol. Het vergt jaren om dat op te bou wen. "De Aziaat wil veel met je delen en nodigt je bijvoor beeld uit voor de trouwerij van zijn dochter. De Aziaat zegt geen nee. Is hij nog niet zover dan schuift hij de beslissing rustig jaren voor zich uit. Wie geduld heeft en respect toont, wordt daarvoor op termijn beloond. Je kunt dus ook niet zomaar binnen komen en roepen datje een brouwerij wil kopen of wil samenwerken. Sinds eind jaren tachtig bouwen wij aan nieuwe relaties. Iedereen is daarvan doordrongen geraakt. De leden van de Raad van Bestuur gaan steeds vaker oostwaarts en zijn enthousiast voor deze regio. En dat werkt." KANSEN EN KEERZIJDES Zoals gezegd onderbrak Maarten Rij kens zijn Aziatische avontuur enkele jaren en verbleef in New York en To ronto, waar ook zijn dochter Claire (13) en zoon Adriaan (9) werden geboren. "De Yank en de Canadian zoals ze thuis wel gekscherend wor den genoemd." Van 1980 tot 1983 was hij de eerste directeur van het net opgerichte Heineken USA. Vanuit New York bezocht hij ook regelmatig Canada. Toen daar een Amstel brou werij werd geopend, was hij ook daar de allereerste Heineken general mana ger. "New York en Toronto waren heel bijzonder. Ook hier weer pionieren. Eerst was het die immense Ameri kaanse markt die we samen met Van Munching hebben opgebouwd. Later in Toronto begon ik weer van voren af aan en had ik voor het eerst een brou werij onder mijn hoede. Het is de charme van het werken bij Heine ken", constateert hij. "De kansen zijn er en als je ze pakt en er wat van weet te maken, kan je vol gende stap weer een heel andere zijn. Dat is wat mij trekt en ook ligt. Het is een vorm van rusteloosheid die je tegelijk ook statenloos maakt. Je hoort eigenlijk nergens. Als men aan mij vraagt waar ik vandaan kom, heb ik soms moeite met het antwoord. Dan weet ik het zelf niet. Kom ik in Singa pore dan denk ik: 'ik ben weer thuis'. Het was een periode waarin ik meer tijd had voor mijn gezin. Veel meer dan nu. Vraagje het mijn vrouw, dan zegt zij wellicht New York. Een fantas tische stad, een enerverende tijd. Het is de keerzijde van het internationale werk. Ook voor het gezin. De opvoe ding ligt door het vele gereis voor een belangrijk deel bij mijn vrouw. Het is onder die omstandigheden een extra zware taak, waar velen niet bij stil staan." CULTUURGOED Het reizende bestaan heeft natuurlijk ook zijn zonnige kanten. Verre lan den, vreemde culturen, andere klima ten. "Al heb je daar door de efficiënte reisschema's van tegenwoordig steeds minder tijd voor. Gelukkig kom ik al vele jaren in die landen en heb ik ondertussen al veel gezien en meege maakt." Is er tijd over dan besteedt hij die graag aan zijn twee grote passies, het bestuderen van architektuur en het verzamelen van antiek. Juist ook in de Aziatische landen. "Het leuke van antiek en architektuur is dat je je tegelijk verdiept in de geschiedenis en cultuur van het land of volle. Jammer genoeg hebben Aziaten niet zo'n inte resse in hun eigen cultuurgoed en bre ken ze oude gebouwen gemakkelijk af om er vervolgens wolkenkrabbers neer te zetten. Toen ik in Singapore woonde, heb ik me ingezet voor monumentenzorg. Het werd niet begrepen en het kostte me nog bijna mijn werkvergunning." Maar ook dichter bij huis kon hij het niet laten. Wonend in New York hoor de hij van de mogelijke afbraakplan nen van de brouwerij aan de Stad houderskade. Direct stuurde hij een fax naar het hoofdkantoor om zijn ongeloof en ongenoegen kenbaar te maken. "Het zou de afbraak van het Heineken cultuurgoed betekenen. In dat gebouw ligt de 'magic' van het merk verborgen. Daar moet je afblij ven. Sterker nog: daar moet weer gebrouwen worden."

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1996 | | pagina 5