/-}
Gefascineerd door
scouting Als achtjarig jongetje begon Antoon Blanken als welp bij Scoutinggroep
Titus Brandsma in Maastricht. Hij had het er zo naar zijn zin, dat hij altijd lid is gebleven. Nu, zestien jaar
later, heeft hij als staflid zelf een groep jongeren onder zijn hoede.
anneer Antoon Blanken geen
dienst heeft als onderhouds
monteur bij Stadsbrouwerij De Ridder
in Maastricht, brengt hij zijn vrije tijd
graag door bij de scoutinggroep. En
dat is niet alleen in het weekeinde.
Een paar jaar geleden bijvoorbeeld
hielp hij mee het gebouw van de scou-
tingvereniging te renoveren. Alles
moest worden opgeknapt. Bijna alle
dagen in de week was hij gemiddeld
drie uur per dag bij de groep om te hel
pen. Toen hij drie jaar geleden in
dienst kwam bij De Ridder, betekende
dat ook dat hij minder tijd aan scou
ting kon besteden. "Ik ben altijd de
eerste week van de zomervakantie
meegeweest op kamp. Als je gaat wer
ken, wordt dat al moeilijker. Eerst,
omdat ik tijdens mijn schooltijd een
bijbaantje had. Later, toen ik bij De
Ridder kwam werken. Tijdens de drie
jaar dat ik hier in dienst ben, ben ik
trouwens ook nog in militaire dienst
geweest. Maar ik ben altijd lid geble
ven, omdat ik het leuk vind. Het
omgaan met de jeugd en het bezigzijn
met de natuur zijn voor mij de belang
rijkste zaken.
LEUKE KAMPEBI
Je kunt al heel jong lid worden. Als
klein kind leer je dan het hele jaar
door al spelenderwijs technieken die
je later van pas komen. Touwknopen
en tenten opzetten zijn bijvoorbeeld
handig voor als je op kamp gaat. Maar
er zijn ook andere zaken, die altijd
goed zijn om geleerd te hebben. Zoals
discipline."
Er is volgens Antoon nogal wat veran
derd sinds hij zelf welp was. Niet
zozeer aan scouting maar meer aan de
jeugd. "Toen ik welp was, deden we
meer. Bosspelletjes, tenten opzetten,
de keuken bouwen. Tegenwoordig is
dat anders. Het lijkt of de jeugd min
der inspiratie heeft om zelf iets te
doen. Ze zitten soms met de armen
over elkaar te kijken, terwijl wij aan
het bouwen zijn. En de kleinsten
vechten ondertussen met elkaar, zoals
ze dat op de televisie hebben gezien."
Antoon bewaart de leukste herinne
ringen aan de scoutingkampen. "Zon
der ouders, dat was toch wel span
nend. Tijdens mijn eerste kamp regen
de het vijf van de zeven dagen. Maar
als kleine jongen vond je dat niet erg.
Je speelde gewoon de hele dag in de
regen."
VAM WELP TOT LEIDER
Antoon Blanken heeft inmiddels de
leeftijd en de ervaring dat hij sinds
ongeveer zes jaar staflid is. Op dit
moment volgt hij ook een cursus
Basistechniek Leidinggevende. Want
eerder had hij daarvoor geen tijd. Met
spanning wacht hij de tijd na zijn
installatie af. "Als je pas geïnstalleerd
bent, gebeurt het soms dat je je moet
bewijzen. Dan word je gedropt en
moet je maar zien dat je terugkomt.
Daarvoor zijn natuurlijk technieken.
In een bos groeit mos bijvoorbeeld
atijd aan één kant van de boom. En de
bomen groeien meestal één kant uit.
Zo kun je de windstreken onderschei
den. Maar het spannende eraan is, dat
je tevoren niet weet dat je gedropt zult
worden. Onder het mom van bijvoor
beeld 'ga je mee, even pizza halen'
stap je bij iemand in de auto. Zelf help
ik ook graag mee met zulke grappen,
dus ik ben erop verdacht dat ze het
ook bij mij zullen proberen."
GEWELDIGE ERVARIHIG
Het scoutingwerk vraagt meer tijd dan
alleen de wekelijkse bijeenkomst op
de zaterdag. "Je moet je natuurlijk
voorbereiden. Een dropping organise
ren, of een tocht bedenken en uitzet
ten, of tevoren naar een zwembad
gaan om te regelen dat ze kunnen
zwemmen. Dat vraagt ook aandacht
en tijd."
Vorig jaar heeft Antoon Blanken
vakantiedagen opgenomen om in
augustus te kunnen helpen bij de 18e
Wereld Jamboree, die toen in Flevo
land plaatsvond. Het was een unieke
ervaring. 24.000 deelnemers uit de
hele wereld kwamen op één dag naar
Dronten voor de Jamboree, waar ook
zesduizend medewerkers waren. Een
daarvan was dus Antoon. Hij legde
met nog negenenveertig anderen
elektriciteit aan op het Jamboree-ter
rein en verleende tijdens het evene
ment technische ondersteuning wan
neer zich een storing voordeed. "Het
was alleen een beetje jammer dat ik
door mijn taak daar niet ijjÊfes
zoveel contact heb JjjjQt1
gehad met de
deelnemers.
Maar het
was heel bij
zonder. Echt
een ervaring die
ik niet had willen
missen."