vrouw en onze jongste zoon en we zijn maandenlang omringd geweest door veilig heidsmensen." Dit soort moeilijke periodes kan een expa triate alleen doorstaan door de steun van zijn vrouw. Ook Homé bevestigt deze theorie: "Er is in zo'n situatie meestal maar jén persoon die je voor de volle 100 procent n vertrouwen kunt nemen. En dat is je vrouw. Je moet bet bedrijf opnieuw opbou wen en tegelijkertijd als manager zorgen voor het herstel van het vertrouwen bij de overgebleven lokale medewerkers. In feite kon dat alleen door een compleet nieuw earn van expatriates en dat is er toen ook gekomen. We hebben het voor elkaar gekregen. Het was een zeer leerzame periode voor mij." In april 1991 ben ik benoemd tot Admi- nistrateur-Délégué in Kinshasa, Zaïre. Er volgden een paar maanden zonder mijn gezin, omdat mijn zoon zijn school in Brazzaville moest afmaken. In september kwam mijn vrouw over en een paar dagen later werd zij alweer geëvacueerd, omdat er rellen uitbraken in de stad. Ik bleef achter, eerst met een aantal expatriates en later met alleen Theo Zwart, die daar toen technical manager was. We hebben de produktie geen moment stil hoeven leggen. De rellen duurden drie dagen, de brouwerij bleef ongeschonden, maar de bedrijfsgevol- gen waren groot. De afzet daalde tot een dieptepunt en we moesten het bedrijf af stemmen op deze situatie, als gevolg waar van er mensen moesten worden ontslagen. Dat is iets wat je tegenstaat, maar je moet het doen." Toegewijde medewerkers 'Als we praten over Afrika, zijn er veel verhalen zoals die ik net vertelde. We moeten dat niet uit het oog verliezen, de te zijn. We hebben belangen in 13 Afri kaanse landen (en drie in het Midden- Oosten -red.). Afrika staat voor zo'n 13 procent van de totale produktie wereldwijd door het concern Heineken. Dat is een niet onbelangrijk deel. De operaties in Afrika zijn over het geheel bekeken winstgevend. En dat is overigens al lange tijd zo. Dat heeft te maken met het feit dat Heineken al zo'n 70 jaar actief is in Afrika. Hier door is veel kennis opgebouwd van het runnen van brouwerijen onder moeilijke omstandigheden. Dat is de reden dat we er telkens in slagen de brouwerijen aan de gang te houden, ook onder moeilijke omstan digheden. Afrika/Midden-Oosten is geen gebied dat, zoals Azië, momenteel in de schijnwerpers staat als een groei-regio. Ons doel is onze posities daar te verbeteren en te versterken. Ik denk kortom, dat het in het belang van Heineken is om de Afrikaanse operaties te beschermen. Dat beschermen gebeurt hier in dit kantoor en vooral ook ter plekke." Het is, zoals bekend, een continent van uitersten. "Het overgrote deel van de mensen die Afrika bezoeken is laaiend enthousiast. Dat geldt zeker voor de Hei- nelten-mensen met wie ik Afrika heb bezocht sinds mijn aantreden in deze func tie in 1993. De brouwerijen waarbij Heine ken betrokken is, zien er geweldig uit. De mensen die er werken zijn fantastisch. Je bent er als vanzelf geweldig trots op. Dat alles staat in schril contrast met wat de gemiddelde Nederlander aan berichtgeving over Afrika krijgt voorgeschoteld. Ook dat is ontegensprekelijk Afrika. Vandaar dat het misschien moeilijk voor te stellen is dat het er zo prachtig kan zijn. Afrika: daar hou je van of je haat het. Negentig procent van de mensen die er geweest zijn houdt van het continent. Slechts tien procent niet. Dat zegt een hoop, denk ik." Hoe zit het met de besteding van de vaak schaarse vrije tijd van directeur Homé? Komt hij nog wel eens in dat kleine Bayonville? "Ik kan niet zo vaak terug naar mijn geboortestreek. Ik bezoek er mijn ouders en schoonouders. En daarnaast heb ik nog een aantal vrienden over uit de tijd dat ik studeerde aan de universiteit. We hebben vorig jaar met zijn zessen en onze vrouwen gezamenlijk onze vijf tigste verjaardagen gevierd in Amsterdam! Zo'n dertig jaar vriendschap, dat hoor je niet veel." "Wij hebben drie kinderen. De oudste, Emmanuelle, is bijna 29. Ze woont met haar man in Parijs. Beiden zijn arts en ze hebben twee kinderen. Mijn twee zoons Xavier en Jean Baptiste zijn respectievelijk 26 en 20. De oudste heeft financiën en marketing gestudeerd is nu in Kameroen vanwege zijn dienstplicht. Mijn jongste zoon volgt hetzelfde opleidingstraject als ik. Het is een zegen van boven om kinde ren en kleinkinderen te hebben. Ik probeer zoveel als mogelijk in mijn vrije tijd naar Parijs te gaan, om mijn kinderen en klein kinderen te zien." Boter "Hobby's, daaraan besteed ik weinig tijd. Vooral omdat het voor mij erg moeilijk is om ze in mijn agenda in te passen. Als je zoveel reist als ik, ben je vaak terug in Nederland op een zaterdag of je moet vertrekken op een zondag, vandaar. Ik heb vroeger veel getennist, maar dat beperkt zich nu tot de vakanties. En ik speel golf. Ik moet zeggen dat ik erg veel houd van golf, maar golf niet zo erg van mij (lacht). Het is zeer moeilijk om in deze sport een beetje ervaring op te bouwen. In Frankrijk relativeren we dat door het gezegde: 'Je kunt niet de boter èn de prijs van de boter hebben'." inent voor Heineken" eiligheid van onze expatriates en van lokale werknemers en hun gezinnen evenmin. Vlaar Afrika heeft ook heel veel positiefs te ieden. Bijvoorbeeld de toegewijdheid van e Afrikaanse personeelsleden. Bij de brou werijen waarin we een meerderheidsaan- leel hebben werken meer dan 5000 men en. Als je de werknemers daarbij optelt die werken in de brouwerijen waarin we een ninderheidsaandeel hebben, maar waarin we weliswaar zeer actief zijn, kom je op 0.000. Dat is niet niks." elangrijk Ik ben er van overtuigd dat het voor Hei- leken belangrijk is om in Afrika aanwezig Thuis aan de Keizersgracht 4 kit Ff» 1 V*

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1996 | | pagina 5