fwaardigheid"
m
He
ien dat het heel belangrijk is dat collega's
eoed met elkaar kunnen omgaan. Het is
iet goed en bovendien niet mogelijk om
privé en zakelijk altijd strikt gescheiden
e houden."
chokkende ervaringen
Jok zijn reislustig karakter kwam volop
uan zijn trekken. Toen Verwey nog maar
ort bij de krant werkte, mocht hij al vele
ïzen maken. Hij liep stage in Londen,
1 :zocht het Internationale Monetaire Fonds
Washington en banken in New York. In
977 werd hij chef van de Economische
-dactie. "Ik was pas 26, ik was te jong voor
ie functie. Bovendien bestond mijn baan
me
werd geconfrontee
de betrekkelijkheid van
het menselijk leven"
ornamelijk uit vergaderen. Dat trok mij
i set zo. Daarom nam ik na twee jaar mijn
ntslag bij de krant en vertrok - met een con
tact voor diverse kranten- als correspon-
.nt naar New York. De Nederlandse
rmanente vertegenwoordiging bij de
erenigde Naties was zo aardig voor mij een
antoortje te regelen. Ik schreef er over
VN, over Wall Street -het kloppend hart
an de westerse economie-, over het leven
de grote stad. Ook ben ik regelmatig
aar El Salvador gestuurd als oorlogscorres-
ndent. Daar ben ik toen voor het eerst
confronteerd met de betrekkelijkheid van
t menselijk leven. Tot dan toe had ik het
wen door een roze bril gezien. Daaraan
am nu abrupt een einde. Overal om je
een lagen lijken. Dat was echt een grote
olt voor me. Toen ik met een bevriende
neraploeg meereed de bush bush in, zag
I ontzettende dingen. Maar na verloop van
1 wen je eraan. Als je dat beseft, krijg je
gangsfase door. Men vroeg zich af 'we beta
len wel voor die EEG, maar wat krijgen we
er voor terug? Wat kopen we er eigenlijk
voor?' De belangen waren tastbaar. Daar
over kon je heel leuk schrijven. Voor mij
was het de uitdaging de eindeloze minis
terraden spannend te beschrijven. Alles uit
de achterkamersfeer te halen en voor een
breed publiek inzichtelijk te maken. Ik vond
dat het Europese debat meer moest gaan
leven. Dat was een soort idealisme van mij.
Ik ben zelf ook een overtuigd Europeaan.
Meer dan Nederlander. Voel me in vele lan
den en culturen thuis. En vind het niet meer
dan logisch dat we bijvoorbeeld gezamen
lijk één munt krijgen. De weerstand, die
daartegen bestaat, noem ik koudwater
vrees." Zeven jaar was Verwey correspon
dent in Brussel. "Ik had twaalf jaar in de
journalistiek gezeten en eigenlijk alles
gedaan wat je kunt doen. Op dat moment
kreeg ik de mogelijkheid de kennis die ik
overal had opgedaan, toe te passen bij een
Public Affairs-adviesbureau. Ik werd ineens
ondernemer. Veel bedrijven waren in die tijd
onzeker. Ze wisten niet wat voor regels er
op hen afkwamen. Wisten niet wat er speel
de, wie er speelde. Dat wisten wij wel. We
brachten in kaart wat de nieuwe Europese
Het verbeteren van de
interne communicatie z
als een uitdaging"
ie ik
er een schok. En de derde schok kreeg ik
n ik in aanraking kwam met de realiteit
nieuws 'business' is. De redactie van het
retwork wilde veel lijken en bloed in
d, de cameraploeg zorgde ervoor. Het
wel een bestelling boodschappen."
rug naar Europa
1981 vroeg het NRC Handelsblad
nold Verwey terug in vaste dienst als cor-
iondent in Brussel. Het betekende iets
1 anders. "Maar het boeide me zeer om
proces van de Europese integratie te vol-
Het Europese idealisme dat na de oor-
was ontstaan, maakte toen een over-
wetgeving voor gevolgen zou hebben voor
de bedrijfsvoering en wat er verder op het
programma zou komen. En we gingen na
of die wetgeving te beïnvloeden was door
middel van het zogenoemde lobbyen."
Zeseneenhalf jaar werkte Verwey als
managing partner en senior consultant bij
Public Affairs Consultants, een dochter
maatschappij van Deloitte Touche.
Wortels
"En toen werd ik door Heineken benaderd.
Heineken was niet de eerste die me voor een
functie vroeg. Wel de eerste mogelijke werk
gever die me aansprak. Het was opnieuw
een omslag in mijn leven. Ik merkte dat ik
toch veel meer Nederlander ben dan ik had
gedacht. Heineken heeft iets van magie.
Heineken is je jeugd. Hier zijn je wortels."
En zo trad Wynold Verwey in februari 1995
in dienst van Heineken N.V. als Director
van de 'nieuwe' afdeling Corporate Com
munication. Een afdeling, die werd samen
gevoegd uit de voormalige afdelingen Cor
porate Public Affairs en Corporate Public
Wynold Verweys hobby: koken A
Relations. De belangrijkste vragen die zich
bij Corporate Communication steeds voor
doen zijn: Wat communiceren we? Aan
wie communiceren we? En op welke manier
doen we dat? "Ons sleutelwoord is geloof
waardigheid. Wij maken bijvoorbeeld niet
alleen overnames en jaarcijfers bekend.
We houden ons ook bezig met het alcohol-
beleid. Proberen een corporate alcoholbe-
leid op poten te krijgen. Verder houden we
ons bezig met milieuzaken; proberen toon
aangevend daarin te zijn. Daartoe verte
genwoordig ik Heineken of het Centraal
Brouwerijkantoor in talloze internationale
overlegorganen. Van groot belang voor de
toekomst is het openhouden van reclame
mogelijkheden op tv, radio en in de voetbal
stadions. Ook daarvoor zetten wij ons in."
"Daarnaast werken wij mee aan het for
muleren van de corporate identity: we wil
len op papier zetten wat de circa 25.000 Hei
neken medewerkers bindt en waar we met
z'n allen naar toe willen. Belangrijkste ken
merken zijn dat je plezier in je werk hebt,
dat je respect hebt voor elkaar en voor de
consument, voor het produkt en voor de
maatschappij. En voor plezier in het leven.
Heineken moet overal verkrijgbaar zijn, met
een constante kwaliteit. Het moet in z'n
soort de beste zijn. Dat geldt ook voor onze
sponsoring-activiteiten, zoals de Davis Cup
en de US Open. Of de Heineken Night of
the Proms. Door bier te brouwen brengen
we plezier in de wereld. Dat doen we met
Heineken. Wel op voorwaarde dat we het
plezierig hóuden. Dus het niet combineren
met verkeer of sport of jeugd. Kortom, dat
we er verantwoord mee omgaan."
Verwey ziet nog vele uitdagingen op zijn pad
bij Heineken. "Eén daarvan is het verbete
ren van de interne communicatie. Ik heb
het idee dat daar weieens iets aan schort.
Interne communicatie is van groot belang.
Tenslotte hebben we zo'n 25.000 potentiële
ambassadeurs in dienst. Ik vind het een uit
daging om er voor te zorgen dat zij zo
goed mogelijk worden geïnformeerd."
I III
