hei ederlands elftal spelen?"
rs voor
7an
V..
n USA,
tien jaar op de bijzondere datum 8-8-1988
naar Villanova, een klein plaatsje nabij
Philadelphia.
Weer vier jaar later werd 'Gus' benoemd
tot Chief Executive Officer van Quaker.
"Die functie is te vergelijken met het voor
zitterschap van de Raad van Bestuur. In
kwalitatief opzicht is het bedrijf te verge
lijken met Heineken. Het had ook wel raak
vlakken. Want Quaker is bijvoorbeeld de
grootste leverancier ter wereld van smeer
middelen voor het warm en koud walsen
van staal en de produktie van bier- en cola
blikjes. Ik hield me bij Quaker bezig met
iet hele managementpaklcet en maakte bij
voorbeeld ook presentaties naar Wall Street
roe. Alleen kwantitatief is het bedrijf klei
ner dan Heineken. Het was een 275 mil
joen dollar bedrijf, dus niet zo groot."
Moeilijke beslissing
De familie Lubsen woonde met veel ple
zier in Amerika. "We hadden het heel erg
naar onze zin. Voor de kinderen was het in
het begin best moeilijk. Ik weet nog dat ze
opgetogen waren toen we langs een hoc
keyveld reden. Maar in Amerika hockeyen
alleen meisje?. Zo zijn er veel meer ver
schillen. Inmiddels weten ze niet beter. Ze
zijn als Amerikaanse tieners opgegroeid.
Dat is ook de reden, dat mijn oudste zoon
Kyle, die nu op college zit, niet mee wilde
naar Nederland. En de jongste, Blair van
zeventien, zit in het laatste jaar van high-
school, de middelbare school. Die wil hij
eerst afmaken. Tot zolang blijft ook mijn
vrouw in Amerika. Het was dan ook een
heel moeilijke beslissing deze functie in
Nederland te aanvaarden. We zijn een hechte
familie. Dan is het moeilijk, vooral ook voor
mijn vrouw, als die familie gescheiden
wordt. Daarover hebben we met z'n allen
lan ook uitvoerig gesproken.
Amerika houden we zeker ook aan. Daar
kunnen we regelmatig met het gezin en
onze vrienden bij elkaar komen."
Grote eer
"De grootste overweging om deze functie
in de Raad van Bestuur van Heineken te
accepteren, was van professionele aard.
Toen ik werd benaderd voor deze baan, was
ik verrast. Ik had er tevoren helemaal niet
aan gedacht terug te keren naar Nederland.
Ik had hier ook geen huis meer. Een bezoek
brengen aan Nederland was altijd leuk. Er
weer gaan wonen, is toch iets heel anders.
"Wat me het meest aantrekt bij Heineken.
is de consequente kwaliteitsgedachte.
Of het nu om reclame gaat, o om een
T-shirt: het is geen rommel,
van even hoogwaardige kwaliteit,
vind ik heel indrukwekkend."
Alles is
Dat
Maar toch, hoewel ik me echt geëmigreerd
voelde, wilde ik beslist geen Amerikaan
worden. Want ik heb me in mijn hart altijd
Nederlander gevoeld. Als Heineken niet
een Nederlands bedrijf was geweest, had ik
het aanbod beslist niet serieus genomen.
Gelukkig heb ik hier nog wel een uitge
breide vriendenkring. Ik hoef dan ook zeker
niet alle avonden eenzaam en alleen thuis
te zitten."
"Zoals ik al zei, is het vooral uit professio
nele overwegingen dat ik het aanbod heb
aangenomen. Als je gevraagd wordt in de
top mee te draaien van zo'n bedrijf als
Heineken, is dat een hele eer. Een erkenning
van je werk. Het is net als bij een hockeyer.
Die zegt toch ook geen nee, als hij gevraagd
belangrijk contact te houden met de men
sen. En daar moet je moeite voor doen. Ik
heb daarom bijvoorbeeld wel al in de kan
tine gegeten en zal dat ook nog wel vaker
doen. Ik voel me hier wel al thuis. Ik vind
de mensen om mij heen in ieder geval
enthousiast, ze zijn van een goed kaliber.
Je merkt ook de trots op het bedrijf. Mis
schien is de hiërarchie hier groter dan in
Amerika. En ik moet eraan wennen dat
mensen elkaar niet tutoyeren. In Amerika
zegt natuurlijk iedereen 'you'. Respect heb
ben ze toch wel, want ze weten heus wel
wie de beslissingen neemt. Maar hier zeg
gen de mensen 'u' tegen me, terwijl ik me
toch voorstel als 'Guus Lubsen'. Daar moet
ik aan wennen. Ik wil het ook niet per
se veranderen. Ik moet me natuurlijk
conformeren aan de normen die hier gelden.
Ik wil ook weer niet te populair doen. Ver
der zijn er, denk ik, niet zoveel verschillen
met Amerika. De besluitvaardigheid is daar
anders omdat er op korte termijn gema
naged wordt. De arbeidsovereenkomsten
zijn er harder. Dat is geen waarde-oordeel;
alleen een constatering. Maar je moet
natuurlijk niet alles willen vergelijken met
Amerika. Dat heeft eigenlijk geen zin."
Nadat de taakverdeling binnen de Raad van
Bestuur is gewijzigd, is de heer Lubsen
belast met Finance Systems en heeft hij
Athenian brewery, Heineken USA en de
cluster Centraal en Oost-Europa in zijn
portefeuille. "Die taakverdeling is in over
leg gegaan. Ik ben er blij mee. Ik denk dat
ik er mijn handen voorlopig wel vol aan zal
hebben. Het wordt de eerste keer dat ik
Financiën onder me heb. Mijn eerste uit
daging is het hele strategische plaatje goed
te begrijpen. Voorlopig wil ik eerst Heine
ken goed leren kennen. Dat heeft nu de
hoogste prioriteit."
Chemical
ïse multi-
tiging in
r werkten
Maar het
eteen het
rag dat er
i echt een
bij me en
'erenigde
teeds zo,
gful' zijn.
iet. Want
aar presi-
et bedrijf
ijn opvol-
r Lubsen
n en der-
van de andere kant, het is in Amerika nu
enmaal zo dat de kinderen op 18-jarige leef-
ijd naar college gaan. Als je zelf aan de
westkust woont, en het college is aan de
ostkust, dan zie je elkaar ook niet vaak.
Vlijn oudste zoon hebben we tijdens zijn
erste collegejaar maar vier keer gezien.
Met Thanksgiving, echt het grootste familie
eest in Amerika, Kerstmis, een voorjaars
vakantie en tijdens de zomer. En hiervan
daan naar Boston is trouwens maar vijf
uur vliegen. Ook wij, mijn vrouw en ik,
voelden ons heel happy in Amerika. We
voelden ons er thuis. We hebben er goede
vrienden gekregen, er was een bloeiend
sociaal leven. Mensen leren je ook snel
mennen, als je een van de weinige buiten
landers bent die een Amerikaans bedrijf run
nen. Dan val je toch op. Als mijn vrouw
olgend jaar naar Nederland komt, gaan
we hier een huis zoeken. Maar ons huis in
wordt voor het Nederlands elftal'", verdui
delijkt Lubsen nog eens.
Contact met de mensen
In zijn vriendenkring vond iedereen het
vanzelfsprekend dat hij naar Heineken ging.
"Toen ze het hoorden, zeiden velen. 'Oh,
that is my favourite'. Je hoeft ook niet
uit te leggen, wat Heineken produceert.
Iedereen weet het."
Omdat de heer Lubsen pas zes dagen voor
Heineken werkt als Vers van 't Vat met hem
praat, vindt hij het moeilijk een vergelijking
te maken met zijn vorige bedrijf. "Ik heb nog
nooit eerder voor een Nederlands bedrijf
gewerkt, dus ik moet nog wennen. Ik moet
ook steeds vragen waar alles is. Ik vind het
De heer Lubsen, sinds kort lid Raad
van Bestuur, is in zijn spaarzame vrije
tijd verzamelaar van modeltreintjes
