119
als je je niet druk hoeft te maken
over je inkomen wanneer je
stopt. Daarvoor heb ik echt
waardering."
Wennen
De eerste maanden niet-actief
zijn vielen De Mug niet mee. "Je
bent er toch op ingesteld om
vroeg op te staan, om naar je
werk te gaan. Ineens hoeft dat
niet meer. Daar heb ik echt aan
moeten wennen. Maar nu vind
ik het heerlijk. Mijn vrouw en
ik staan 's ochtends lekker wat
later op. Op ons gemak ont
bijten we en lezen we ieder de
krant. Heerlijk... Daarnaast ben
ik zo druk als een klein baasje.
Ik kan niet precies zeggen waar
mee, maar de dagen vliegen
voorbij. Mijn hobby, het bou
wen van modelzweefvliegtui
gen, staat tegenwoordig zelfs op
een laag pitje." De Mug heeft
dan ook nog genoeg andere lief
hebberijen. Hij leest bijvoor
beeld graag en begint binnen
kort in groepsverband met
fitness. Het meest verheugt hij
zich op de komende zomer.
"Onze grootste hobby is altijd
zee, zand en duinen geweest.
We hebben ook altijd een huis
je gehad in Katwijk. Maar door
mijn werk en de activiteiten
voor de Heineken Fanfare, waar
van ik oprichter en voorzitter
was, ging ik daar jaarlijks meest
al maar twee weekeinden heen.
Nu hebben we een mooie sta
caravan gekocht en gaan mijn
vrouw en ik zeker een half jaar
naar het strand. Langer niet.
We zouden niet permanent
in die buurt willen wonen.
Daarvoor zijn we te veel ver
weven met Brabant. Als echte
Bourgondiërs en liefhebbers van
carnaval kunnen we Brabant
niet missen."
Goede herinneringen
Wanneer Ad de Mug terugkijkt
op zijn carrière bij Heineken,
doet hij dat met plezier. Natuur
lijk was het niet alleen rozegeur
en maneschijn. Er is ook een
periode geweest waarover hij
liever niet zoveel praat. "Ik heb
niet alleen ups maar ook downs
gekend. Maar over het alge
meen heb ik heel prettig
gewerkt. De sfeer was altijd fijn.
Vooral in het begin was het heel
bijzonder. In de jaren vijftig
besloot Heineken in Den Bosch
een brouwerij te bouwen. In die
tijd haalden mensen hooguit
vijf flesjes bier in huis, omdat ze
een verjaardag hadden. Omdat
ik vóór mijn Heinekentijd in de
metaal heb gewerkt, sollici
teerde ik daar als onderhouds
monteur. In die functie werd ik
aangenomen maar na een paar
maanden ging ik over naar de
Ziederij. Tot 1971 heb ik als eer
ste zieder gewerkt. Daarna volg
den zestien jaar als groepsleider
Verpakken. Ik beschouw de eer
ste zes jaren in de Ziederij toch
als de mooiste tijd. Je maakte de
opbouwfase mee, je hielp echt
mee aan de opbouw van de brou
werij. Tijden waarin het bier-
verbruik ontzettend steeg. Een
andere periode waaraan ik graag
terugdenk, is eind jaren zeven
tig. Toen werd alles democra
tischer. We kregen meer beslis
singsbevoegdheid.
Het is voorbij
Aan zijn werk in de produktie
kwam een einde toen hij na
dertig jaar ploegendienst moei
te kreeg met slapen. "Dan moet
je ermee ophouden. Slaappro
blemen slopen je. Daarom ben
ik lekerapporteur geworden.
Dat vond ik ook een mooie
baan. Je komt met heel veel
mensen in contact." Contacten
heeft De Mug trouwens altijd
genoeg gehad. Want naast zijn
gewone werkzaamheden, was
hij ook betrokken bij carna
valsvereniging De Jeppers en de
Heineken Fanfare. Van beide
was hij de oprichter. Van de Hei
neken Fanfare is hij, hoewel hij
dat eigenlijk liever niet wilde,
van begin af aan bestuurslid
geweest. Aan anekdotes dus
geen gebrek. Maar ook aan die
activiteiten is dit jaar een einde
gekomen. "Je moet afscheid
kunnen nemen", zegt Ad de
Mug beslist. "Weg is weg. Het
is leuk af en toe nog eens con
tact te hebben met oud-colle
ga's, maar voor je zelf moet je
een streep trekken onder je
werk bij de brouwerij. We zijn
nu aan een nieuwe levensfase
begonnen. En jonge collega's
kan ik alleen maar aanraden:
zeur niet te veel, blijf open en
eerlijk, doe geen concessies aan
je principes en blijf optimis
tisch. Je bent nog jong en kunt
er nog van alles van maken. Dan
kun je later net als ik op een fij
ne tijd terugkijken."
Francois Withagen
De herinneringen van Francois
Withagen over zijn dienstver
band bij Heineken gaan nog
niet verder terug dan 1 okto
ber jongstleden. Op die datum
werd hij namelijk aangenomen
als assistent groepsleider Ad
ministratie in het horecagebied
Am-sterdam/Utrecht. Hij werkt
op het verkoopkantoor in
Hoofddorp. Daar wordt de admi
nistratie voor Hempoint en
de Verenigde Drankenhandel
Veraar gevoerd.
Na eerdere banen op ondermeer
een administratiekantoor en als
zweminstructeur solliciteerde
hij bij de horecagebiedsvesti-
ging. Is Ad de Mug een Heine-
ken-man in hart en nieren,
Francois Withagen staat nog
redelijk blanco tegenover de
organisatie. "Heineken is een
groot bedrijf en staat bekend als
een goede werkgever. Dat geeft
zekerheid aan jezelf. Maar ik
heb voornamelijk gesolliciteerd
omdat de werkzaamheden op de
administratie mij aanspraken.
Het werk is zo veelomvattend,
dat het voor mij een uitdaging
betekent. Vooral ook de auto
matisering. Ik had nog niet eer
der meegemaakt dat je zelf met
DOS aan de slag moet."
Als we met Francois praten, zit
hij nog midden in zijn inwerk-
periode. "Ik zit nog volop in het
leerproces. Het is de bedoeling
dat mijn chef te zijner tijd meer
tijd krijgt om zich met automa
tisering bezig te houden en dat
ik een aantal taken van hem
overneem. Zoals nakijken van
de facturen en archiveren. Als
assistent groepsleider word ik
het aanspreekpunt. Althans, dat
hoop ik."
Hard werken
Francois Withagen is enthou
siast over zijn baan tot nu toe.
"Qua sfeer is het hier heel leuk.
De bereidwilligheid van de
mensen om mij te helpen is
groot. Ik vind het ook leuk als
ze belangstelling tonen en vra
gen hoe het me gaat. Het zal vast
verschillend zijn of je op een
brouwerijvestiging werkt of op
een verkoopkantoor."
Positief
Francois ziet de toekomst met
vertrouwen tegemoet. "Mijn
functie is nog niet voor honderd
procent gedefinieerd. Het is in
ieder geval geen baan waar je
snel op uitgekeken bent. Ik kan
me ook heel goed voorstellen
dat iemand 37 jaar bij Heineken
werkt. Maar je weet maar nooit.
Ik studeer nog steeds, SPD. Mis
schien begin ik ooit wel voor
mijzelf.Tot nu vind ik het heel
leuk wat ik doe. Ik leer hier elke
dag opnieuw. Dat vind ik het
belangrijkste."
Francois Withagen
15
vooruitzien