Met WK voor ogen In 1992 raadde de neuroloog Majo van Ravenstein aan in verband met rugklachten te stoppen met paardrijden en voorzichtig te gaan fietsen. Hij kon toen niet vermoeden dat Majo zozeer de smaak te pakken zou krijgen... Tijdens een georganiseerde fiets vakantie in Frankrijk ontdekte Majo van Ravenstein in 1992 hoe leuk het fietsen op een ATB is. ATB staat voor All Terrain Bicycle. Een fiets dus waarmee je op elk terrein kunt rijden. In de volksmond meestal omschreven als 'mountainbike' maar door ingewijden steevast ATB genoemd. Tijdens die vakantie bleek dat Majo goed met de ATB uit de voeten kon. Zo goed, dat ze het advies kreeg eens een wedstrijd te gaan rijden. "Ik ben toen lid geworden van een wielerclub en heb een licen tie aangevraagd om wedstrijden te kunnen rijden. Dat gebeurt dan niet in clubverband, want twee jaar geleden telde de wielerclub nog vrijwel geen ATB'ers. Nu is dat aantal flink gegroeid. Dat komt waarschijn lijk ook doordat kort geleden is besloten dat ATB'en een Olympische sport zal worden. Tijdens de Spelen in Atlanta in 1996 zullen er voor het eerst ATB-wedstrijden zijn." Even slikken Vorig jaar maart reed Majo haar eerste echte wedstrijd. Haar eerste belangrijke wed strijd kwam begin mei toen ze deelnam aan de World Cup België. ATB'en is enigszins te vergelijken met veldrijden op de (race)fiets. In Nederlandse wedstrijden moet gedurende vijf kwartier een bepaald parcours meermalen worden afgelegd. In internationale koersen duurt de wedstrijd twee tot drie uur. De rijders rijden ondermeer over zand- en modderpaden heuvel op, heuvel af. Het is de kunst de beste weg te kiezen. Majo weet nog precies hoe ze zich toen voelde. "Zenuwachtig! ATB'en is echt een leuke sport. Er is helemaal geen haat en nijd. Ieder is eikaars vriendin. Vijf Majo -met fiets en kleding A van haar sponsor- in actie minuten voor de start is het nog heel gezellig. En dan ineens wordt iedereen heel nerveus. Ik ook. Want in de dagen voor de wedstrijd had ik gezien dat er afdalingen in het parcours zaten, waarbij ik toch wel even moest slikken." Majo zou ATB'en niet omschrij ven als een gevaarlijke sport. "Nee hoor, helemaal niet. Maar ja, als er een belangrijke wed strijd is met een vrij heftig par cours, wil je in je felheid wei eens te hard naar beneden gaan. Afgelopen zondag ben ik bij voorbeeld een paar keer over de kop gegaan. Dat kan gebeuren. Toch neem ik geen grote risi co's. Ik heb veel voor die sport over, maar niet alles. Ik zeg altijd maar 'volgend jaar fiets ik misschien niet meer, maar wil ik nog wel naar mijn werk'." De enige drank die ik soms drink is Oud Bruin. Daar zitten veel koolhydraten in. Veel spor ters drinken een paar glazen van dat bier, want het is goed voor de spieren." Geen tijd over Majo van Ravenstein vat haar hobby niettemin zeer serieus op. Van7.45tot 16.30uur werkt ze als operationeel planner bij Produktie planning in Den Bosch. Daarna traint ze elke dag twee uur, inclusief race-, loop- en krachttraining. Ze doet alles samen met haar man Nico, die bij Magazijn Inkoop op de Bos sche brouwerij werkt. Daar naast weet ze zich gesteund door een trainer, een masseur en een sportarts. Zij hebben een schema opgesteld, waarvan ze liever niet afwijkt. Voor een privéleven heeft ze dan ook nauwelijks meer tijd. "Daarom ga ik er ook zeker geen tien jaar meer mee door. Want je houdt dan geen vrienden meer over. We gaan natuurlijk weieens naar verjaardagen, maar dan gaan we om elf uur weer weg. Kippevel Majo heeft vorig jaar aan vele wedstrijden meegedaan. Aan het EK in Zwitserland bijvoor beeld. Toen werd ze 34e. Tij dens het WK in Frankrijk behaalde ze -als tweede Neder landse- een 44e plaats van de 138 deelneemsters. De komen de Worldcupwedstrijden moet ze helaas laten schieten van wege gebrek aan vrije dagen, maar het EK en het WK in het Amerikaanse Vail (Colorado) op 18 september staan zeker ook op haar programma. Om voor uitzending naar de VS in aanmerking te komen, zal ze bij de Top 5-wedstrijden tot de eerste zes deelneemsters moeten behoren. Gezien haar resultaten tot nu toe maakt ze een goede kans. "Mijn doel is op de WK bij de eerste vijftig te eindigen", zegt ze. "Maar deelname op zich is al heel bijzonder. |e wordt door iedereen aangemoedigd. Er waren vorig jaar bijvoorbeeld Italianen langs het WK-parcours die op een grote hoorn 'Tulpen uit Amsterdam' speelden als ze me zagen. Daar schiet je echt vol van. Ondanks de tempera tuur van 40 graden, zit je dan met kippevel op de fiets. Ik ben ook blij dat ik van de brouwerij de gelegenheid krijg daarvoor vrij te nemen. Mijn chef en collega's leven toch erg mee met mijn verrichtingen. Dat is heel leuk." Eurosport en waarschijnlijk ook Studio Sport zullen aandacht besteden aan de NK op 28 en 29 mei. Wellicht is dan ook Majo in actie te zien.

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1994 | | pagina 15