"Mijn sterke punten?
Goed kunnen omgaan met mensen en
hgn kunnen motiveren
"Mensen moeten vi
hebben in elkaar. Dat kan n
worden benadrukt"
gemakkelijk naar me toe. Daarom ga
ik naar hen toe." De Zoeterwoudse
bedrijfsleider is dagelijks in de brou
werij te vinden. Volgens een vast door
hem opgesteld schema bezoekt hij de
Technische Dienst, Brouwen, Ver
pakken, MIT en de bewaking in het
poortgebouw. "Een bedrijfsleider
moet niet in een ivoren toren zitten.
Hij moet een gezicht hebben. Je moet
weten naar wie je toe kunt, als er pro
blemen zijn."
Nadat Hamers met zijn gezin twee
jaar in Italië had gewerkt als Techni
cal Manager bij Birra Dreher, werd hij
benoemd tot Regional Technical
Manager Afrika. Met Zoeterwoude
als standplaats. Hierna volgde de
benoeming tot bedrijfsleider bij de
brouwerij in Den Bosch. In die tijd
speelde daar het 'kwaliteitsproject'.
"Het had eigenlijk geen naam, maar
was hetzelfde als het project dat in
Zoeterwoude 'Goed kan beter' heet
te." In een interview in Vers van 't Vat
als Bossche bedrijfsleider zei Hamers
destijds: "Als wij constateren dat iets
niet goed loopt, of als er iets fout zit,
moeten we niet als een kat om de hete
brij lopen, maar er iets aan doen." Hij
staat nog steeds achter die uitspraak.
"Ik wil best overleggen. Maar dan met
het doel iets te bereiken. Niet om te
praten om het praten alleen. We zit
ten niet in een softe sector. Ik wil dat
de mensen actie ondernemen. Niet
blijven praten."
nen elkaar omhelzen ter begroeting
of hand in hand lopen. Dat heb ik ook
wel gedaan. Daar heb ik geen proble
men mee. Ik pas me heel snel aan.
Maar dan schoot mij wel de gedach
te door het hoofd 'als mijn vader me
zo zou zien...'. Ik heb nooit moeite
gehad met nieuwe werksituaties.
Natuurlijk zal ik wel eens op tenen
hebben getrapt. In een nieuwe func
tie voel ilc me als een paard in een
nieuwe stal. Druk en opgewonden.
Daar moet de omgeving even aan
wennen. Maar dat is niet erg. Als je
veranderingen wilt doorvoeren, kun
je dat het beste in het begin doen. De
mensen accepteren dat dan nog
gemakkelijk. Misschien omdat ze je
niet kennen en niet weten hoe je zult
reageren als ze niet doen wat je vraagt
Zelf vind ik dat ilc een gelukkig mens
ben. In 23 jaar tijd werk ik nu in mijn
tiende baan. Ik vind het heerlijk om
te veranderen. Dat geeft steeds een
nieuwe stimulans, een kick."
Hamers vindt het moeilijk om hoog
tepunten uit zijn carrière te benoe
men. "Ilc heb overal een fantastische
tijd gehad. Had overal wel langer wil
len blijven. Ik vind het ook niet aar
dig tegenover Zoeterwoude, want dan
is het net of ik het hier niet naar mijn
zin heb. Maar als ik echt moet kiezen:
Argentinië was voor mij werkelijk het
'paradijs'. Zowel wat werken, als wat
leven betreft. Met zijn pampa, een cul
tuur zoals in Italië en meren en ber
gen zoals in Zwitserland, maar dan
tien keer groter. Zoveel ruimte om je
heen, je komt geen mens tegen. Maar
mijn vrouw had het niet zo naar haar
zin in Argentinië. Het was te ver weg
van Nederland en ze miste onze doch-
tnaar doen"
digheden creëren waardoor de men
sen in de diverse afdelingen hun werk
goed kunnen doen. Bijvoorbeeld door
de juiste opleidingen, systemen,
beleid, een sociale cultuur en aan
dacht voor de mensen. Want met zijn
allen moeten we ervoor zorgen dat we
de doelstellingen bereiken van het
Mensen Maken Heineken-proces. En
ervoor zorgen dat ieder zoveel moge
lijk positief blijft. Het is mijn rol daar
in te sturen. Openheid, betrouwbaar
heid en vertrouwen zijn de
sleutelwoorden. Het kan niet genoeg
worden benadrukt hoe belangrijk dat
vertrouwen is. Van de bazen naar de
medewerkers en andersom."
Genoeg uitdagingen
Voorlopig heeft Hamers het te druk
om hobby's te beoefenen. Een druk
ke baan, het weer moeten opbouwen
van sociale contacten en het zoeken
naar spullen voor het nieuwe huis,
nemen vooralsnog alle vrije tijd in
beslag. Paul Hamers heeft goede hoop
dat dit het komend voorjaar gaat ver
anderen. Dat hij weer tijd krijgt om
te golfen en paard te rijden. En dat hij
zijn verzameling Bburago-modelauto's
en motoren uit de containers kan
halen en een fraai plaatsje kan geven
in zijn Zoeterwoudse kamer. De laat
ste aanwinst voor de verzameling was
trouwens een Harley Davidson. "Het
liefst zou ik een echte motor willen
hebben. Maar de dames thuis vinden
dat niets, gezien mijn leeftijd. Voor
lopig moet ik dus tevreden zijn met
een schaalmodel", zegt hij lachend.
Met de zaken die op het werk moe
ten worden gerealiseerd en alle nieu
we dingen die privé op stapel staan,
moet 1994 een jaar zijn om naar uit
te kijken.
Snel aangepast
Hamers' volgende functie lag in
Amsterdam als Regional Technical
Manager Afrika en Midden-Oosten.
In 1991 pakte het echtpaar Hamers
opnieuw de koffers. Ditmaal met z'n
tweeën, want de twee dochters gin
gen niet meer mee. "Ik had het gewel
dig naar mijn zin in Argentinië. Voor
mij maakt het toch niet zo'n verschil
waar ilc werk. Een brouwerij is een
brouwerij. Het technisch niveau is
natuurlijk anders. En ook de mensen
zijn anders." Hij zoekt naar het goede
woord om het te omschrijven. "Veel
socialer. Ze gaan gemakkelijker met
elkaar om. Tonen hun gevoelens veel
sneller. Het is heel gewoon als man-
ters. Toen heb ik gevraagd of ilc terug
kon komen, want ik vind mijn gezin
ook heel belangrijk."
Per september 1992 werd Paul
Hamers benoemd tot bedrijfsleider
van de brouwerij in Zoeterwoude. Het
was echter moeilijk een opvolger te
vinden voor de functie van Group
Technical Director bij Cerveceria y
Malteria Quilmes S.A. te Buenos
Aires. Daarom duurde het tot het
voorjaar van 1993 voordat hij in
Nederland aankwam. En werd
prompt geveld door ziekte zodat hij
pas in juni daadwerkelijk kon begin
nen. Hoe ziet hij zijn nieuwe func
tie? "Een bedrijfsleider moet omstan-
