Op 24-jarige leeftijd trad Herman Hofhuis in dienst bij
Heineken als personeelsfunctionaris van de brouwerij in
Den Bosch. Misschien voor een paar jarendacht hij.
Niet vermoedend dat hij twintig jaar later nog steeds bij
hetzelfde concern zou werkenen nog wel als directeur
Corporate Human Resources.
"Wat il< in het begin in mijn huidige
baan wel miste, was het directe con
tact met de operationele diensten
van een werkmaatschappij. Bij Hei-
nelcen Nederland had je te maken
met het reilen en zeilen van één
bedrijf. Je wist wat er in het bedrijf
gebeurde en wat er op de markt
speelde. Dat is in deze functie niet zo.
Daar heb ik aan moeten wennen.
Beginnen in een nieuwe baan vind ik
trouwens nooit leuk. Maar naarmate
ik vaker een andere functie kreeg,
heb ik wel geleerd om er beter mee
om te gaan. Ik weet nu waarop ik me
in het begin het beste kan richten. En
ook dat er een moment komt dat je
je thuis voelt in je nieuwe baan. Die
zekerheid geeft vertrouwen."
Leuke tijd
Herman Hofhuis spreekt uit erva
ring. Hij is in maart van dit jaar
benoemd tot directeur Corporate
Human Resources. Zijn zesde functie
sinds hij in dienst trad. Tijdens zijn
opleiding aan de Sociale Academie in
Amsterdam had hij stage gelopen op
de brouwerij aan de Van der Helst-
straat. Toen hij aan het einde van zijn
opleiding gevraagd werd voor een
functie in Den Bosch, was Heineken
als bedrijf dus niet nieuw voor hem.
"Het was een ongelooflijk leuke tijd.
En heel belangrijk ook, omdat je direct
betrokken was bij het produktie-
proces. We zijn en blijven tenslotte
een brouwerij", zegt Herman Hofhuis
met overtuiging.
Niet verwacht
Toen hij in Den Bosch begon, had hij
nooit kunnen dromen ooit concern-
directeur te worden. "Ik kon me
niet eens voorstellen dat je tientallen
jaren bij hetzelfde bedrijf zou blijven
werken. Mensen die dat wel deden,
vond ik oude rotten. In positieve zin
dan. Maar ik heb er nooit spijt van ge
had. Net zomin als van de keuze voor
personeelswerk. Ik heb een eenvou
dige stelling: als je je werk leuk vindt
en je weet dat je er behoorlijk goed in
bent, hoef je niet te veranderen om
het veranderen op zich."
In diepe gegooid
In februari 1978 werd Herman Hof
huis hoofd Personeelszaken van de
brouwerij in Zoeterwoude. Zijn be
langrijkste taak in die tijd was het
opbouwen van en leidinggeven aan
de afdeling personeelszaken. En dat
in een periode dat de brouwerij een
zeer snelle groei doormaakte. Zowel
wat produktiecapaciteit betreft als het
aantal personeelsleden. "We konden
amper de vraag bijbenen. We hadden
heel weinig tijd om de mensen fat
soenlijk op te leiden. Iedereen werk
te onder een enorme druk. Ik ben
echt in het diepe gegooid. Ik was pas
28 jaar en werd personeelschef van
Geen spijt van
mijn loopbaan geweest. In die baan
heb ik ook bepaalde talenten ont
dekt. Want iedereen heeft talenten.
Sommige ken je. Die kun je ontwik
kelen. Maar andere ontdek je ineens.
Nu, achteraf gezien, besef ik dat ik me
tijdens mijn middelbare schooltijd
ook al bezighield met het opbouwen
en structureren van bepaalde zaken.
Van een geheel andere orde natuur
lijk, maar er zijn toch overeenkom
sten. Op een gegeven moment ont
dek je dat talent en ontwikkel je het.
Na verloop van tijd besef je dat die
vaardigheid een van je sterkste pun
ten is. Als dat zo is, ziet je omgeving
het ook. Je straalt het uit. Je ziet wei
eens bij jonge, pas in dienst gekomen
een groot bedrijf. Het was mijn eerste
leidinggevende functie. Het zweet
heeft weieens in mijn handen ge
staan. Maar alles is goed afgelopen.
Ik heb er veel van geleerd."
Aansluitend volgde in 1982 een
functie als hoofd Personeelszaken
Produktie Bier Nederland.
Verborgen talenten
In 1984 werd Herman hoofd Centrale
Training en Vorming en Loopbaan
ontwikkeling. "Die baan was wezen
lijk anders dan de vorige. Het had niet
zoveel met het directe personeels
werk te maken. Tot dan toe waren de
opleidingen niet zo gestructureerd.
Het is een van de leukste periodes uit