Portret van een gepensioneerde Gepensioneerden: Heineken kent daar momenteel ongeveer 1900 van. Na jarenlang in dienst van de brouwerij te hebben gewerkt, wijden zij hun oude dag aan andere zaken. In Zeist bezochten wij zo'n oud Heineken-man: de heer J. van der Zwaai. "In 1932 begon ik voor de brou werij te werken. Niet omdat ik nou zo'n bierdrinker was, hoor. Eigenlijk had ik voor die tijd geen kroeg vanbinnen gezien. Het was de tijd van de econo mische crisis. De importeur van ruwe katoen waar ik voor werkte, ging failliet. Toen be dacht ik, 'ik ga in de aanval'. Ik heb mijn sollicitatiebrief laten stencillen en naar veel bedrijven gestuurd. Een open sollicitatie dus. Blijkbaar beviel deze aanpak erg goed. Aan het einde van het lied kon ik uit drie verschillende banen kiezen. Nou, dat werd dus Heineken in Amsterdam. Mijn toenmalige verloofde woonde daar, dus dat maakte de keuze eenvoudig." Trots ver volgt hij: "Met haar ben ik in middels zestig jaar getrouwd." Jong broekie Van der Zwaai was eerst werk zaam als assistent op de afde ling V V (Vergunningen Verlof). Later werd hij verte genwoordiger in Groningen. "Vertegenwoordiger was toen een zeer begeerde functie in de brouwerijwereld en ik was dus zeer verguld toen ik werd uit verkoren. Maar kwam er wel op neer dat ik als jong broekie plompverloren in het diepe werd gegooid en maar moest zien dat ik bleef drijven. Nu was in die tijd (zo'n zestig jaar geleden) de positie van een vertegenwoordiger van Heine ken in de provincie geloof ik tamelijk beschut. Je was 'de meneer van de brouwerij', geen 'salesman', hoogstens 'sales- promotor'. Bier verkopen was de taak van de agent, de bottelaar zoals hij nog algemeen genoemd werd. Want het bottelen, het overbrengen van het bier van fust op fles, was een belangrijk deel van zijn taak. Gimmicks De vertegenwoordiger had een heleboel leuke dingen voor de mensen in huis. Van der Zwaai: "Hij kon zorgen voor een fiet senrek op het zomerse terras, voor een lichtbak aan de gevel of een fel rood en geel reclame bord van vier meter lang met de tekst "Heineken's bier". Maar ook een tapinstallatie als de flesjes de kast uitrolden, of een ijskist, waarin bierleiding-spi- ralen door 'palen' ijs werden ge koeld, als er tenminste een ijs fabriek in de buurt was. Want elektrische koeling was een modem en duur fenomeen, dat alleen in grote en luxe bedrij ven voorkwam." "De belangrijkste taak van een vertegenwoordiger lag toch in het adviseren en afwikkelen van de financiële verhouding tus sen brouwerij en afnemer. Want ook zestig jaar geleden was de brouwerij al de belang rijkste financier van het horeca bedrijf en kenden de vertegen woordigers uit hun hoofd de ingewikkelde clausules van de schuldbekentenis en het be roemde 'koop- en bruikleen contract'. Om nog maar te zwij gen van de langdurige rituelen bij het passeren van een hypo theekakte bij een notaris. Toch waren het juist deze trans acties, deze verantwoordelijk heden, die de vertegenwoor digersfunctie zo interessant maakten en die in zeker zin een tegenwicht vormden voor de vervelende en moeilijke kan ten, die ongetwijfeld ook aan het vak kleefden", aldus de oud vertegenwoordiger. Clubblad Naast zijn dagelijks werk voor de brouwerij, was Van der Zwaai lid van de sportclub van Heine ken's Bierbrouwerij Maatschap pij (HBM) en was hij oprichter van het clubblad 'HBM-Club- nieuws'. "Elite maand kwam dit blaadje uit. Het was natuurlijk niet zo mooi als ons huidige

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1993 | | pagina 22