"Ik voelde me nog te vitaal om
te zitten"
Na je VUT of pensioen
nog werken in je
vakgebied. Veel mensen
kiezen daarvoor. Ook bij
Heineken. Wij spraken
enkele van deze
voormalige collega's, die
ondermeer via het
zogenoemde 'PUM' nog
regelmatig als adviseur
naar het buitenland
worden uitgezonden.
Het PUM (Programma Uitzen
ding Managers) werd in 1978
in samenwerking met het
ministerie van Ontwikkelings
samenwerking opgericht door
de Nederlandse Werkgevers
Verbonden. Het omvat een pro
gramma voor steun aan bedrij
ven in ontwikkelingslanden. In
het kader hiervan worden
gepensioneerde of vroeg uitge
treden managers en experts op
vrijwillige basis naar buiten
landse bedrijven gestuurd.
Deze bedrijven hebben het
ministerie om ontwikkelings
hulp gevraagd. Oud-medewer
kers van bedrijven, waaronder
Heineken, melden zich bij het
PUM aan om te worden uit
gezonden. De enige vergoeding
die ze hiervoor krijgen zijn
de reiskosten en een beetje
zakgeld.
het buitenland te komen. Kort
daarop vertrok hij naar Zuid-
Afrika. Henk was intussen
via iemand anders in contact
gekomen met het PUM. Hij
meldde zich hierbij aan en
kreeg spoedig daarna een
opdracht: "Ik werd uitgezonden
naar China als consultant bij
een provinciale brouwerij in
het binnenland. Dat was in het
voorjaar van 1991. De brouwe
rij hier was er erg slecht aan
toe. De aanwezige apparatuur
werd nauwelijks onderhouden,
omdat de werknemers geen
idee hadden hoe ze dat moesten
doen. Mijn werk bestond uit
het geven van adviezen ter
verbetering van de werkom
standigheden en het rendement
van de brouwerij. Ik heb dat zo
goed en zo kwaad als het ging
gedaan. Een jaar later werd ik
opnieuw uitgezonden. Dit keer
Oud-collega Henk Hensel (61)
uit Zoeterwoude is één van
hen. Hij ging in februari 1989
op zijn 58ste met pensioen,
vanwege de opbouw van vele
tropenjaren. "Ik had vele jaren
voor Heineken in het buiten
land gezeten in landen als
Nigeria en Singapore. De laat
ste twee jaar was ik manager
Technology and Quality Service
bij het voormalige Heineken
Technisch Beheer in Zoeter
woude. Toen ik met pensioen
ging, voelde ik me nog te vitaal
en te jong om stil te zitten. Ik
wilde daarom het liefst nog
enkele jaren als adviseur in het
buitenland werken. Bij Heine
ken kon dat niet, omdat de
banen in het buitenland op dat
moment zelfs voor de eigen
medewerkers dun waren ge
zaaid. De meeste expatriates
zaten al enkele jaren in de
zogenoemde wachtkamer op
uitzending te wachten."
Eerste opdracht
Henk Hensel besloot via vroe
gere contacten aan een baan in
naar een brouwerij in Nepal.
Hier bleek de directie nauwe
lijks oor te hebben voor ideeën
van brouwers en technici.
Bovendien ontbraken er heel
simpele, maar vaak zeer essen
tiële zaken. Het laboratorium
had bijvoorbeeld geen micro
scoop of centrifuge. Achteraf
gezien was dit advieswerk niet
al te ingewikkeld en was
iemand van 25 jaar tot dezelfde
adviezen gekomen. Alleen
denk ik niet dat ze in Nepal
het advies van iemand zonder
ervaring, uitgebreid curricu
lum vitae en grijs haar hadden
eerbiedigd."
Henk Hensel werkte tijdens
zijn buitenlandse periode voor
het PUM onder minder gunsti
ge omstandigheden dan tijdens
zijn dienstreizen voor Heine
ken. "Jë bent nu qua onder
komen afhankelijk van wat de
lokale regering ter beschikking
stelt. Als het echt niets is, kun
je met het PUM bellen. Maar
dat doe je niet altijd, omdat je
er vaak maar zo kort zit en je
Werken
na
pensioen
Henk Hensel met twee
mensen van de brouwenj in
Nepal. Onder de brouwerij
