in de schijnwerpers
begonnen met het rondbrengen
van fusten met paard en wagen.
Het boek heeft altijd ergens
boven gelegen. Totdat ik dat
gesprek had met mijn groeps
leider. Hij wilde het boek
graag eens lezen. Daarna was
hij zo enthousiast dat hij mij
aanraadde met de oude foto's
naar Vers van 't Vat te gaan."
Luc stapte vervolgens naar
onze Bossche correspondente
Miryam van der Linden.
werkten. En dat kunnen ze nu
door dit boek zien", klinkt het
verheugd. Alosery wijst la
chend naar afbeelding 1 in het
boek. "Dit werk heb ik vanaf
1978 ook gedaan. Silo-operator.
De grondstoffen werden en
worden nu nog steeds per schip
over de Dieze aangevoerd.
Mout en hop. De houten
schoppen zijn inmiddels wel
vervangen door aluminium
graanschoppen.
moest rap zijn om de sponnin
gen op de vaten te drukken. Die
dingen staan onder hoge druk.
Als je er niet snel genoeg bij was
vloog de helft er weer uit."
Aanvoer van de grondstof A
daar een monteur aan te pas.
Zonder papieren kom je er niet
meer."
Terug naar het boek. "Wat ik er
zo leuk aan vind, is dat het zo
interessant is om te kunnen
zien hoe het vroeger ging. De
generatie die na ons is gekomen
gelooft niet hoe wij destijds
De 'cellen'met zoet water
worden op de foto uit de met
pekel gevulde ijsgenerator
opgetrokken. Dit gebeurde
vroeger op het moment dat
het water geheel bevroren
was
Binding
"Ik heb al die jaren met veel ple
zier bij Heineken gewerkt",
zegt Alosery. "De brouwerij is
altijd een van de modemsten
geweest. Dat kun je wel zien
aan de foto van het laboratori
um in mijn boek. Kwaliteit
heeft altijd voorop gestaan.
Toen, maar dat is heden ten da
ge nog steeds zo. Door de kwa
liteit is Heineken zo groot ge
worden. Het doet me echt wat
als ik een reclame hoor of zie
van Heineken op radio of tv."
Het Brouwhuis. Ter bevordering van de reinheid zijn de A
wanden en vloeren met geglazuurde tegels bekleed
Trots laat Luc Alosery zijn boek
over het bierbrouwerijbedrijf
zien. Al hebben de kaft en de
band in de loop der jaren losge
laten. Het boekwerk is in 1926
uitgegeven door Querido in
Amsterdam en maakt deel uit
van de serie 'De Groote Bedrij
ven in Nederland'. Het voor
woord is in 1925 geschreven
door dr H.P. Heineken in zijn
toenmalige hoedanigheid van
Voorzitter van den Bond van
Nederlandsche Brouwerijen.
Dr Heineken omschrijft dat
"weinigen weten welk werk ge
wrocht wordt in de fabrieken
'bierbrouwerijen' genaamd. Dit
blijkt telkens uit de merkwaar
dige vragen en uitlatingen die
een brouwer te hooren krijgt;
men heeft wel eens een klok
hooren luiden doch weet den
klepel niet te vinden."
Dit boek echter vult volgens dr
Heineken een leemte op over
de brouwindustrie. Belangstel
lenden kunnen zich verdiepen
in "het brouwwezen zooals het
hier te lande zich thans voor
doet."
Het boek omvat 139 pagina's
tekst en is geïllustreerd met 38
afbeeldingen. Aan de hand
daarvan wordt een duidelijk
beeld weergegeven van het
brouwwezen in de jaren twin
tig. De foto's zijn gemaakt in de
toenmalige Heineken brouwe
rij in Amsterdam.
"Ik heb het boek ooit eens ge
kregen van een oom van mijn
vader", vertelt Alosery. "Mijn
oudoom, Tinus Wiessenhaan,
werkte vroeger bij de Amstel
Brouwerij in Amsterdam. Op
zijn veertiende jaar is hij daar
Veranderingen
Luc Alosery (44) is zelf op zijn
twintigste begonnen bij de
brouwerij in Den Bosch. "Eerst
op de veegwagen, maar al snel
werd ik overgeplaatst naar de
Fustencolonne. Zoals toen de
vaten werden gevuld, dat was
nog eens een vak apart. In die
tijd was alles nog handwerk. Je
Het werk van silo-operator is
erg veranderd vindt Alosery.
"Het gehele proces is compu
tergestuurd. Vroeger had je een
bedieningspaneel van zo'n
twaalf vierkante meter. Nu is
alles temggebracht naar een
toetsenbordje. Als er destijds
een storing was, loste je die
zelf op. Tegenwoordig komt
