Anne blaast
stoom af
Anne van Driesum
geeft bij Heineken
leiding aan een
ploeg medewerkers
van het
Bedrijfsrestaurant
(Produktie
Zoeterwoude). Een
behoorlijk pittige
baan, zegt hij zelf.
Stoom afblazen
doet Anne in zijn
vrije tijd letterlijk
en figuurlijk: op
zijn trompet.
Anne van Driesum A
moeten trekken. We hoeven
ons niet voor te bereiden op
wedstrijden of concoursen.
Want daar doet het zittend or
kest niet aan mee. Het is puur
voor het plezier. De optredens
die we jaarlijks doen, zijn op
één hand te tellen", aldus Anne
van Driesum.
"Met muziek bezig zijn is voor
mij belangrijk omdat het ont
spannend werkt. Daarnaast
vind ik het prettig om andere
mensen plezier te laten beleven
aan de muziek die wij maken.
Ik was vroeger alleen geïnteres
seerd in marsmuziek en James
Last. Door het bezoeken van
concerten van bijvoorbeeld
Gloria Estefan ontdekte ik dat
er nog veel meer muziek is die
mij aanspreekt. Ik probeer mijn
muzikale horizon te verbreden.
Overigens deel ik de liefde voor
muziek met mijn twee zoons
van acht en twaalf, die ook
trompet spelen. Ik zie aan hen
hoe het niveau van de vereni
ging is gestegen in de afgelopen
jaren. De oudste speelt nu bij de
junioren stukken die ik speelde
bij de senioren! Omdat ze te
genwoordig extra les krijgen in
techniek, blaast hij me vlot
voorbijIk durf het haast niet te
zeggen, maar het is echt zo."
zafoon speelt, loop je achteraan
in het orkest. Het voordeel
daarvan is dat je alles goed kunt
overzien. Ik heb dan ook weinig
botsingen meegemaakt. Eén
keer is het wèl misgegaan.
Toen speelden we op de boule
vard van Oostende. Ik had toen
alleen maar oog voor wat er op
het strand te zien was. Dat heb
ik moeten bekopen met twee
tanden door mijn lip, want ik
liep op een gegeven moment
natuurlijk in volle vaart op te
gen degene voor mij."
Anne was dat gemarcheer met
de fanfare een paar jaar geleden
zat. Een kwestie van leeftijd,
meent hij. Nog niet zo lang ge
leden pakte hij de draad weer
op. "Ik liep op een bruiloft men
sen van de vereniging tegen het
lijf. Die zochten voor het zit
tend orkest, dat dus niet over
straat marcheert, een trompet
tist. Ik twijfelde nog en sprak af
dat ik een keer langs zou ko
men. Dat heb ik gedaan. Ik
kreeg een trompet in mijn han
den gedrukt en voor ik het wist
zat ik mee te spelen. Ik ben
sindsdien weer lid van de ver
eniging. We spelen op een aar
dig niveau, maar het is niet zo
dat we er vreselijk hard aan
De 37-jarige trompettist is lid
van Vereniging Kunst en Ge
noegen, gevestigd in zijn woon
plaats Leiden. "Op mijn zeven
de ben ik begonnen met de
fluit. Later ben ik via de één-
ventiels hoorn uitgekomen bij
de (drie ventiels] trompet. Toen
ik bij de vereniging overstapte
van de junioren naar de senio
ren, kon ik souzafoon gaan spe
len. Die basklanken, daar ben
ik nog steeds weg van. Het was
een enorm leuke tijd. Als je sou-
Tijdens de repetitie met het
zittend orkest
