Zijn secretaresse omschrijft hem als een harde werker, die eerlijk en aardig is, met aandacht voor iedereen. Die veel voor De Ridder doet. Kortom: een 'kanjer' waarmee de brouwerij boft. Een gesprek met de persoon in kwestie: Rob Stevens, directeur van Brouwerij De Ridder. Het gesprek vindt plaats in de Ridderzaal, de sfeervolle ont vangstruimte van Brouwerij De Ridder. Schilders leggen namelijk de laatste hand aan het opknappen van zijn werk kamer. Een riante kamer-en- suite met prachtig bewerkt pla fond en een open haard in de achterkamer die als vergader ruimte dienst doet. Vroeger was het de zitkamer van de familie Van Aubel, die tot 1982 eigenaar was van Brouwerij De Ridder. Nu is dit het kan toor van Rob Stevens, die per 1 augustus 1991 tot directeur van deze brouwerij is benoemd. De loopbaan van Rob Stevens bij Heineken begon in 1979. Hij werd toen aangenomen als ju nior product-manager in oplei ding bij Thuisverbruik voor het merk Heineken. Een niet zo voor de hand liggende functie voor iemand die rechten had ge studeerd. "Nee. Maar ik wilde geen bedrijfsjurist worden. Ik wilde liever de commercie in." Na twee jaar werd hij junior product-manager voor Amstel. "Bij Amstel zag ik toch meer mogelijkheden. Ik kon me daar beter ontplooien." Ontplooiing en verbreding van kennis en er varing waren zeer belangrijk voor de jonge Stevens. In 1982 kreeg hij dan ook op eigen ver zoek een baan bij Vrumona. "Vrumona maakte toen een moeilijke tijd door. We moes ten keihard werken. Knokken om boven water te blijven. Het waren moeilijke, maar zeer leerzame jaren. Omdat Vrumo na niet zoveel stafdiensten had als Heineken Nederland, had je als product-manager meer verantwoordelijkheid. Dat was een uitdaging. Ik was product manager Thuisverbruik voor 7-Up, waarbij je te maken had met een licentiegever, voor Royal Club en voor Sourcy. Dat was best spannend, want het bronwater had toen net Sourcy als nieuwe naam gekregen en was nog niet in het thuisver- bruikkanaal opgenomen." Goede herinneringen Drie jaar later kwam er een functie vrij bij de Export-afde ling in Amsterdam als area ex- port-manager USA en Canada. Rob Stevens aarzelde niet en stortte zich enthousiast op de ze nieuwe uitdaging. "Toen er een vacature op het Ameri kaanse exportkantoor, Heine ken USA Inc. in New York kwam, heb ik getwijfeld. Voor mijn ervaring zou het goed zijn iets geheel anders te gaan doen. Maar het trok me toch aan zelf in die voor Heineken zo be langrijke markt te zitten. Bo vendien had ik na mijn rech tenstudie een jaar in de VS gestudeerd en kende ik dus het land." Zo stapte Rob Stevens vijf jaar geleden samen met vrouw en zes maanden oude dochter op het vliegtuig naar New York. "Het was een heel intensieve tijd", blikt hij op de Amerikaanse jaren temg. "Toen ik eenmaal op het ex portkantoor werkte, werd de heer Habbershaw benoemd tot Exportdirecteur in Amsterdam. Zijn functie in New York werd niet opgevuld. Het gevolg was dat ik het directe aanspreek punt van Van Munching werd. In die tijd zijn wij als Heineken zelf een actievere rol gaan spe len op de Amerikaanse markt. Het was mijn verantwoorde lijkheid dat de Amerikaanse markt zo goed mogelijk werd bediend door Heineken en dat wij meer relevante informatie uit de markt kregen." Niet al leen zakelijk, maar ook privé was de tijd in de VS intensief. Het gezin Stevens breidde zich uit met nog een zoon en een dochter en verhuisde daar om tussentijds van het hartje Manhattan naar een plaats buiten New York. "Het was Rob Stevens Een ridderlijk directeur

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1993 | | pagina 4