a"
HORECA TAPSEBVICE
teer ik meestal een uurtje voor
mezelf, thuis. Muziek, daar leg
je hele ziel en zaligheid in. Als
we bijvoorbeeld met de fanfare
een mooie ouverture spelen en
je beseft dat jij aan dat totaalge
luid meewerkt; Man, daar gaan
je haren van overeind staan.
Daar krijg je een kick van. Toch
ben ik blij dat het aantal optre
dens is beperkt tot een paar per
jaar. Je moet het huisje bij het
schuurtje houden. Ik doe het
dan ook niet voor het geld. Be
gin volgend jaar maak ik ge
bruik van de 55 plus-regeling.
Dat wil echter niet zeggen dat
ik meer tijd aan mijn hobby ga
besteden. Al raak je nooit uit
gestudeerd op muziek, ik vind
het voldoende zo. Er zijn nog
meer interessante dingen in het
leven."
Van de ene drukke baas naar
de andere: Louis Eggen (33) ligt
-gelukkig voor ons- evenmin
op een zonnig strand. We tref
fen hem op kantoor in Zoeter-
woude, waar hij werkt als
hoofd Applicatiesupport van de
Dienst Informatie Manage
ment (DIM). Deze ondersteu
nende automatiseringsafdeling
telt 14 medewerkers. Daar
naast houdt Louis zich sinds
kort bezig met de verdere ver
fijning van het OEF-paklcet, het
dit jaar geïntroduceerde order
verwerkingssysteem. Op ons
verzoek heeft hij een van zijn
saxofoons meegenomen voor
een fotosessie op het dak van
het Heineken Nederland-kan
toor in Zoeterwoude. Een te
norsax, want die geniet de voor
keur boven zijn sopraansax en
zijn altsaxofoon.
"Mijn vader speelde verdienste
lijk piano. Van hem heb ik de
liefde voor muziek meegekre
gen. Ik was tien toen ik lid werd
van de Warmondse Harmonie
Sint Matthias. Na heel kort
trompet te hebben gespeeld,
A. Sjaak Pieterse
koos ik voor de saxofoon. Waar
om precies weet ik niet, maar
dat instrument trok mij altijd al
erg aan. En nu nog. Wanneer ik
in de buurt van een saxofoon
kom, moet ik er even op spe
len", verduidelijkt Louis.
Met twee diploma's van de
streekmuziekschool op zak,
speelde hij op de middelbare
school in zijn eerste bandje. Het
was oude stijl jazz geblazen.
Louis speelde tot op heden in
diverse formaties en kon zich
vinden in uiteenlopende stij
len. Van pop tot funic en via de
blues weer terug naar dixie
land. Louis: "Ik heb al die tijd
dixieland gespeeld. En gezon
gen. Momenteel speel ik in een
orkest dat optreedt onder ver
schillende namen. Meestal he
ten we 'Fat Pete's Dixie Dwey-
lers', maar tijdens het
Heineken Hockey Toernooi
van 22 augustus traden we bij
voorbeeld op als de 'Dixie Am-
stel Slickers'. We spelen veel
als looporkest tijdens jaar
markten en braderieën. Daar
naast ben ik nog steeds lid van
de harmonie, zij het niet erg ac
tief. Uit pure liefhebberij speel
ik in het Europees Saxofoon
Kwartet. Met Sjaak, inderdaad.
Hij is een stuk ouder dan de
rest, maar leeftijd is bij veel mu
zieksoorten onbelangrijk. Toen
we begonnen was ik een jaar of
vijftien. Het stierf op een gege
ven moment een zachte dood,
maar we hebben het kwartet
kortgeleden weer heropgericht.
Puur uit liefhebberij. De stuk
ken die we spelen variëren van
klassiek tot jazz. Ze zijn speci
aal gearrangeerd voor saxofoon
kwartetten en bevatten veel
noten. Het is stevig studie
materiaal voor ons."
Ook Louis is veel vrije tijd
kwijt aan zijn hobby. Naast de
nodige repetitie-uurtjes treedt
hij van mei tot en met septem
ber een a twee keer per week
op. Daarnaast geeft hij weke
lijks les aan een jong lid van de
harmonie. Al met al veel extra
drukte voor een vader van vier
kinderen met een full-time job.
Louis: "Ik gebruik muziek heel
duidelijk als uitlaatklep voor
mijn werk. Ik voetbal graag. Ik
tennis graag. Maar als ik saxo
foon speel vergeet ik alles. Dan
gaan de oogjes dicht en blaas ik
de dingen heel ontspannen van
me af."
Henk Vincenten is de derde op
rij. Hij houdt weliswaar vakan
tie, maar een telefoontje van
Louis leert dat hij dat thuis
doet. Henk nodigt ons uit voor
een interview, eveneens in
Zoeterwoude. We kunnen dit
saxofonisten-drieluik op tijd
voltooien.
"Louis had zeker zijn tenorsax
meegenomen naar kantoor.
Dat dacht ik al, want daar
speelt hij het liefste op. Hoewel
hij in zijn dixieland band
meestal altsax speelt. Ik speel
sinds mijn achttiende alleen te
norsax", aldus Henk Vincen
ten, aangevend dat hij de voor
keur van Louis Eggen van harte
onderstreept. Henk is bij Hei
neken dagelijks in de weer met
cijfers. Hij werkt aan de rap
portage van de Heineken Ne
derland-resultaten. Daarnaast
is hij mede-beheerder van het
computersysteem dat wordt ge
bruikt voor de verwerking van
financiële gegevens.
Op tienjarige leeftijd werd
Henk lid van de Harmonie Sint
Cecilia in Leidschendam. Zijn
twee oudere broers speelden
daar al in. "Ik kom uit een mu
zikaal actief nest. Ik speelde in
die tijd blokfluit op school en
klarinet in de harmonie. Na
twee jaar ben ik altsaxofoon
gaan spelen. Toen ik de harmo
nie verliet om te gaan spelen in
de soulband 'X-Ray', moest ik
zelf een saxofoon kopen. Ik
speelde immers op een instru
ment van de vereniging. Als je
weggaat moet je die inleveren.
Ilc kocht een tenorsax en daar
heb ik nooit spijt van gehad.
Het is een prachtig instru
ment."
Toch komt de sax een periode
van vier jaar niet uit de koffer.
Henk stopte met X-Ray ("niet
bekend, wel veel optredens") op
zijn 22-ste. Hij kreeg verkering,
had een baan en ging 's avonds
studeren: "In 1978 pakte ik de
draad weer op. Ik werd lid van
de Big Band Voorschoten. De
stijl van zo'n orkest spreekt mij
het meest aan. De stukken zijn
kwalitatief goed gearrangeerd
èn er is ruimte voor improvisa
tie. Daarnaast vind ik de gezel
ligheid van een grote club men
sen prettig. Ik hou ervan om
met mensen gezellig een biertje
te drinken en moppen te tappen
na afloop van een repetitie. Om
die reden ben ik op een gegeven
moment overgestapt naar de
Big Band Frits Landesbergen in
Leiden. Ik werd er regelmatig
gevraagd als invaller en ik vond
het er gezelliger. In Voorscho
ten duurde de repetitie tot half
elf. Om vijf over half elf was ie
dereen naar huis vertrokken. In
Leiden wordt nog even nage
praat."
De nu 40-jarige Henk Vincen
ten bezoekt steevast de weke
lijkse repetitieavond van de big
band. De optredens beperkt hij
tot 1 a 2 per maand. Thuis re
peteert hij niet vaak: "Ik ben
thuis meer tijd kwijt met een
andere hobby: doe-het-zelven.
Ik ben op dat vlak altijd wel er
gens mee bezig. Ik maak mu
ziek echt puur voor de lol. Ilc
luister bijvoorbeeld graag naar
Stan Getz en Ferdinand Povel.
Als je mee probeert te blazen,
merk je dat je dat niveau niet
kunt bereiken zonder scholing.
Dus probeer ik het als amateur
zo leuk mogelijk te doen. Aan
de andere kant weet ik dat het
me relatief weinig moeite kost
om het niveau van de big band
bij te benen. Daarom hoef ik
thuis niet zoveel te repeteren."
Henk
Vincenten
17
