Zo werd de Heineken Galerij gebo ren. "Henk was een begenadigd kun stenaar, die contacten onderhield met de Cobra-groep", legt Ad uit. "Hij was dé juiste man om als bemidde laar op te treden tussen Heineken en kunstenaars." Henk Hesselius was inderdaad geen leek op kunstgebied. Jarenlang is hij voorzitter geweest van de Kring van beeldhouwers. Ook was hij de initia tiefnemer voor de beeldententoon stellingen in het Amstelpark en ver zorgde hij de exposities op de Floriade in Amsterdam. Werk van hem is onder meer tentoongesteld in het Stedelijk Museum, het Gemeente museum in Den Haag en de Wereld tentoonstelling in Berlijn. Maar ook Ad, net van de Rijksnormaalschool af, waar hij een opleiding voor deco rateur en tekenleraar had gevolgd, was niet van creativiteit en kijk op kunst gespeend. Het tweetal bleek een gouden duo te vormen. "Het klik te tussen ons. We konden ons in el- kaars ideeën vinden en we werden vrienden voor het leven", aldus Ad. Straatgalerie Twee jaar geleden blikten zij in Vers van 't Vat al uitgebreid terug. Dat was ter gelegenheid van een heuglijk feit, het 25-jarig jubileum van de Galerij. Ondanks dat het doek nu valt, kijken zij met plezier temg. Ze zijn er trots op dat de Heineken Galerij de eerste straatgalerie van Nederland was. Een galerie die voor iedereen 24 uur per dag te bekijken was. Zonder over een drempel te hoeven, zonder aankoop verplichting. Het concept werd al snel door diverse banken overgeno men. "We hebben een leuke door snede gehad van wat er leeft aan kunst. We hadden geen taboes. Wij waren bijvoorbeeld de eerste galerie die foto's tentoonstelden. Bestaande galeries hadden dat nog niet gedaan. Daarna zijn er in Amsterdam twee fo togaleries opgericht", vertelt Hesseli us niet zonder trots. Hoewel de eerste tentoonstelling al 27 jaar geleden was, weten ze nog pre cies wie sindsdien in de galerij heeft geëxposeerd. En met wat voor werk. "We hadden elk jaar tien exposities. Meestal lieten we per expositie werk zien van twee kunstenaars. Eerst ko zen we in overleg met de kunstenaar het werk uit om tentoon te stellen. Daarna richtten we in overleg de Ga lerij in. Want kunstenaars zelf heb ben er geen kijk op. Dus namen wij de verantwoordelijkheid om hen te gen zichzelf te beschermen", ver klaart Hesselius. Het resultaat was vaak opvallend. Menig voorbijganger bleef even staan. Vele galeriehouders kwamen kijken en haalden er werk weg om in hun eigen galerij te expo seren. Ook leende de Heineken Ga lerij zelf werk van anderen, bijvoor beeld van het Stedelijk Museum. Wolkers, Corneille Vele bekende kunstenaars hebben ooit in de Heineken Galerij geëxpo seerd. Jan Sierhuis, A. Breetvelt, Pie- ter Starreveld, Rudie Bierman, Hu- bert van Lith, Henk Willemse, Albert Mol, Jan Wolkers, Corneille, Siep van den Berg, Ciril Lixenberg, Cor Ja- ring... het zijn er teveel om op te noe men. Voorts waren er andere exposi ties. Zoals de tentoonstelling bij het 50-jarig jubileum van de KLM, 25 jaar Scapino ballet, werk van de experi mentele afdeling van De Porceleyne Fles in Delft, de Vereniging van edel smeden- en sieraadontwerpers, Foto verenigingen, Japanse kinderteke ningen, Ierse kunstenaars ter gelegenheid van het 800-jarig bestaan van Cork, foto's van de Amsterdam se Uitmarkt, Carnaval in Mokum en 'Zo zie ik Amstelveen'. Met als abso luut hoogtepunt voor kunstkenners de expositie van het Magisch Cen trum Amsterdam met onder andere het Altaar voor de Gevallen Vlinders, de Mobiele Leerstoel in de Deskun- dologie, de Insektensekte, en de Klaasstoel in 1969. Kans geven "De tentoonstellingen waren altijd wisselend van niveau en van type werk. We wilden tegenstellingen la ten zien. We kozen niet voor de be kende namen onder de kunstenaars. We wilden juist, vaak nog jonge kun stenaars een kans geven hun werk te laten zien. De Heineken Galerij bood hen de gelegenheid PR voor zichzelf te bedrijven, zonder dat zij daarvoor moesten betalen. Als er belangstel ling was voor hun werk, ging dat con tact buiten ons om. 'De brouwerij verkoopt bier; de kunstenaar ver koopt kunst' was ons motto. En als er werk werd verkocht, hoefden we daarvoor vanzelfsprekend geen pro visie te hebben, zoals wel gebruike lijk is bij andere galeries. In de folder die door Public Relations Nederland werd verspreid, werd het werk van de exposant toegelicht." Toegankelijk Ad Sinkeldam benadrukt dat het so ciale aspect van de Heineken Galerij niet moet worden onderschat. "Niet alleen omdat we de kunstenaars een kans boden. Maar vooral ook vanwe ge het sociale aspect dat we hier in de buurt vervulden. In de jaren zestig had de doorsnee burger toch een heel andere kijk op kunst dan nu het ge val is. 'Oh, dat kan mijn kleine broer tje ook' was al snel de reactie. Zo'n opmerking hoor je tegenwoordig niet meer zo vaak. Wij hebben daarin ge holpen. We hebben kunst toeganke lijk gemaakt voor de mensen. Dat werd op prijs gesteld. Er was al tijd belangstelling voor onze exposi ties. Er is ook menig kunstwerk ver kocht. De bronzen beeldjes van Starreveld bijvoorbeeld, die waren niet aan te slepen. Vele Japanners gin gen met loodzware koffers naar huis.." Ad herinnert zich ook nog goed de be langstelling die er was voor het werk van de Zweedse Elisabeth Ryhre. "Ik kreeg zelfs huilende mensen aan de telefoon, omdat al haar schilderijen al waren verkocht." Ad Sinkelman (links) en Henk Hesselius y

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1992 | | pagina 15