Gek met de Suffolk
Gerrit Geurts, vertegenwoordiger van de dranken
handel Otten-Van Uhm, woont in Duiven. De grond
rondom zijn huis wordt netjes bijgehouden. Niet
door een grasmachine, maar door schapen. Het zijn
Suffolks, een Engels ras dat in Nederland erg
populair is.
15
"Ik stam uit een agrarische familie",
vertelt Gerrit Geurts. Hij is sinds 1960
werkzaam voor de drankenhandel.
"En dat agrarische zit er bij mij nog
steeds een beetje in. Toen wij in 1961
hier kwamen wonen, hadden we er
zoveel grond bij dat we besloten om
beesten te houden. De eerste jaren
waren dat pony's. Toen zijn we op
Texelaarse schapen overgestapt, maar
Maar waarom is Gerrit nu juist op
schapen overgegaan? "Een schaap is
een mak dier. Bovendien houdt het
het weiland mooi. Een schaap eet bij
voorkeur eerst het onkmid uit het
gras. Daarna eet het het gras gelei
delijk kort. Paarden daarentegen eten
slechts één plek helemaal kaal, terwijl
ze op een andere plek al het gras laten
staan. Bovendien is het houden van
die waren alleen voor de vleesprodulc-
tie geschikt. Als je schapen puur voor
de hobby houdt, is dat natuurlijk niet
zo leuk. Daarom ben ik begin jaren
tachtig met een Engels ras begonnen.
Daarmee fok ik nu al enkele jaren en
heb ik ook diverse bekers gewonnen."
Zwarte lammetjes
De Suffolk is een van de populairste
en belangrijkste rassen in Engeland.
Het schapenras is ontstaan uit de
kruising van gehoornde Norfolkooien
met South Downrammen. Opvallen
de raskenmerken zijn de zwarte kop
en benen. "Lammetjes zijn bij de ge
boorte helemaal zwart", vertelt Gerrit
Geurts. De lange, ongehoornde kop
dragen de Suffolks hoog. De schedel is
afgerond. De vacht van het schaap is
roomkleurig, betrekkelijk kort en
goed gesloten. Gerrit Geurts houdt
gemiddeld tussen de acht en tien ooi
en (vrouwehjke schapen). De ram (het
mannetje) wordt regelmatig gewis
seld, om te voorkomen dat er bloed
verwanten worden gefokt. "Als je te
veel in dezelfde bloedlijn fokt, krijg je
allerlei afwijkingen", legt Geurts uit.
"De Suffolk heeft als voordeel dat ze
gemakkelijker lammetjes ter wereld
brengt dan de Texelaar. Vaak is er geen
menselijke hulp bij nodig. Bovendien
worden de lammetjes al in januari/
febmari geboren."
schapen minder arbeidsintensief. Dat
laatste komt goed uit als je een com
merciële functie hebt, waarbij je ook
veel in de avonduren moet werken.
Het enige werk dat je er aan hebt, is
het bekappen (bijhouden) van de hoe
ven, de schapen regelmatig voorzien
van allerlei pillen tegen lever-, bot-,
long- en maagdarmwormen, kracht
voer en hooi in de winter en het sche
ren van de schapen in het voorjaar.
Dat laatste gebeurt door een schapen
scheerder."
Stamboek
"Als in het voorjaar de lammetjes zijn
geboren, komt na twee a drie maan
den de inspecteur van de FBS, de Fok
kersvereniging van Buitenlandse
Stamboekschapen, de lammetjes keu
ren. Als ze aan alle voorwaarden vol
doen, worden ze opgenomen in het
stamboek. Dit gebeurt door een ta
toeage in de oren."
Als hij een schaap wil verkopen,
meldt Gerrit dit vaak bij de inspecteur
of zet hij een advertentie in het blad
van de F.B.S., waar hij lid van is. Een
schaap brengt tussen de 350 en 600
gulden op. Heeft Geurts nooit aspira
ties gehad om commercieel in scha
pen te handelen? "Nee. Heineken be
taalt beter", zegt hij met een lachje.
"Het is en blijft een hobby. Ik kan ze
wat dat betreft zonder problemen ver
kopen. Mijn vrouw en ik zijn gek met
ze, maar het is niet moeilijk om af
scheid van ze te nemen."
