"Ik geloof in
coördinatie"
Inkopen zit hem in
het bloed. Van
grondstoffen wel te
verstaan. Dat doet
hij dan ook jaren.
Met uitzondering
van de korte periode
dat hij bij de
transport-afdeling
ETA van Heineken
Rotterdam heeft
gewerkt. Binnenkort
gaat hij met de VUT.
Een interview met
Philip Dankloff.
26
TB
Zijn visitekaartje meldt een
aantal functies: hoofd afdeling
Inkoop van grondstoffen, sur-
plusgoederen, bijprodukten en
countertrading. Ze vallen alle
maal onder de taken van Philip
Dankloff, die na 33 dienstjaren
per 1 juli aanstaande Heineken
gaat verlaten om zich te gaan
wijden aan zijn hobby's: foto
grafie en schilderen.
"Bijprodukten zijn goederen die
vrijkomen bij het brouwen en
verpakken van bier", legt Philip
Dankloff uit. "Hierbij valt te
denken aan moutstof, glas
scherven en kartonafval. Sur-
plusgoederen zijn machines en
apparatuur etc, die in de diverse
brouwerijen vrijkomen bij bij
voorbeeld vervanging. We hou
den deze surplusgoederen bij
en proberen ze primair in één
van onze eigen brouwerijen en
secundair aan derden te ver
kopen. Bij de ontmanteling van
de voormalige brouwerij in
Amsterdam is de bottelarij op
die manier verkocht aan San
Miquel. Countertrading wil
zeggen dat je als brouwerij door
middel van export van goede
ren aan harde valuta (dollars of
guldens) probeert te komen om
op die manier andere produk-
ten te kunnen importeren. Zo
hebben we destijds voor Zuid-
Korea een lading hengelmate-
riaal verkocht om geld te krij
gen voor de import van
noodzakelijke produkten."
Commercieel
"Ik begon in 195 7 in Rotterdam
op de afdebng Inkoop bij de ver
schepingen", vertelt Philip ver
der, die later de inkoop van
grondstoffen en emballages
(leeg goed) ging doen. "Uitein
delijk werd deze taak zo groot,
dat de inkoop van grondstoffen
en emballages gescheiden wer
den. Ik mocht toen kiezen wat
ik het liefste wilde gaan doen.
Dat was al snel duidelijk:
grondstoffen. Vooral de inter
nationale contacten met de di
verse leveranciers spraken mij
erg aan. In die tijd werkte ik
samen met Co Aalbers (zie Vers
van 't Vat 5/90, red.). Wij hebben
gezamenhjk heel wat mouterij
en bezocht. Aalbers voor de
technische en ik voor de com
merciële kant van het inkopen.
Dat werkte goed. Als een tech
noloog alleen op pad gaat, kan
Philip Dankloff
hij soms vragen krijgen die een
commercieel inzicht vergen.
Andersom kan dat ook gebeu
ren. Op deze manier vulden we
elkaar aan."
Afspraken
"Vooral het moment waarop je
grondstoffen inkoopt is erg be
langrijk", vertelt Philip Dank
loff verder. "Je probeert grond
stoffen van een goede kwaliteit
en tegen een redelijke prijs in te
kopen. Daarvoor bestaan er spe
ciale inkoopspecificaties. Hop
wordt soms al vijf jaar, voor de
oogst ervan, vooruit gekocht.
De voordelen van dit vooraf in
kopen zijn dat je er zeker van
kunt zijn dat je de hop krijgt en
bovendien tegen de beste prijs.
Hop wordt altijd in units van
vijftig kilo verkocht. Daarbij
kan het verschil tussen de laag
ste inkoopprijs en de hoogste
tussen de tweehonderd en twee
duizend gulden per vijftig kilo
liggen. Om dit soort extremen
te voorkomen, is het vóór de
oogst inkopen van grondstof
fen voor Heineken erg interes
sant."
Dat inkopen wordt tegenwoor
dig gecoördineerd. Philip Dank
loff hierover: "Vroeger zaten alle
brouwerijen apart met de leve
ranciers om de tafel. Nu is er
overleg. Eens in de vier maan
den komen Heineken Neder
land en de Heineken werk
maatschappijen in Italië,
Frankrijk, Griekenland en
Spanje bij elkaar om te praten
over de gezamenlijke inkoop
van emballage en grondstoffen.
Door deze samenwerking
maak je één vuist ten opzich
te van de leveranciers en
voorkom je bijvoorbeeld dat
Heineken Nederland de grond
stoffen wel en Dreher Italië de
grondstoffen niet tegen een la
ge prijs kan inkopen. Ook in het
Verre Oosten, in Singapore,
worden overlegvergaderingen
gehouden tussen de brouwerij
en in Papua Nieuw Guinea, In
donesië, Maleisië en Singapore
om gezamenhjk grondstoffen
in te kopen. Bij de leveranciers
gaat het er bijna niet anders aan
toe. Ook zij zijn samen bezig
met de inkoop, terwijl boven
dien veel leveranciers volledig
fuseren om daardoor een groter
stuk van de markt te beheersen.
En met het oog op 1992, het
jaar dat de grenzen binnen Eu
ropa open gaan, is het wat de
Europese werkmaatschappijen
betreft goed dat je je bundelt."
