Van huis uit een
werker
harde
In de Zoeterwoudse brouwerij kunnen we gewoon
niet om hem heen. Een man die van 's morgens
zes tot 's avonds zeven èn ook in de weekenden
op de brouwerij te vinden is: de heer C. Hofman.
Vers van 't Vat sprak met deze montageleider van
het Colonne 1 project in Zoeterwoude.
Beloning
De heer C. Hofman begon op 2 juli
1952 bij Heineken in de storings
dienst. Hij was nog geen uur op de
Rotterdamse brouwerij of de eerste
storingsmelding kwam binnen. De
heer Hofman kon direct aan de slag.
"Ik kan mijn eerste werkdag bij
Heineken nog herinneren als de dag
van gisteren. Ik maakte een dag van 24
uur en was eigenlijk direct goed inge-
Indonesië. Als voorman van de sto
ringsdienst werkte hij in de bottelarij
van Surabaya. "Ik heb in die tijd 47 we
ken doorgewerkt zonder één week
end vrij. Bij de afronding van het pro
ject kreeg ik als beloning een beker
met inscriptie: De bottelarij van Sura
baya draait weer als een trein, daar
moet je een Rotterdamse kankerpit
voor zijn", aldus de heer Hofman.
werkt. Mijn ouders waren wel wat on
gerust. In die tijd kon je natuurlijk ook
niet even naar huis bellen. Als belo
ning voor het overwerk kreeg ik een
zakje met twee kwartjes", vertelt de
heer Hofman.
De heer Hofman vertrok al snel naar
Weer terug in Nederland werd de heer
Hofman groepsleider bij de centrale
werkplaats. Na een aantal jaren kreeg
hij de functie chef planning en werk
voorbereiding. In 1985 werd hij ge
vraagd als montageleider van het veel
omvattende colonne 1 project, dat nu
in een ver gevorderd stadium is.
Bierpenningen
De heer Hofman vertelt enthousiast
over zijn ervaringen in de Rotterdam
se brouwerij. "Nu is het wat gemakke
lijker om opdrachten te geven aan de
mensen. Vroeger stond daar altijd iets
tegenover. Als je iets gedaan wilde
hebben, moest je eerst met bierpen
ningen op tafel komen. Ik had altijd
bierpenningen op zak om het werk te
laten verrichten, anders werd het ge-
v
woon niet gedaan door de jongens.
"Vroegen stonden we ook dagenlang
te zingen, vooral 'Piet Hein' was erg in
trek en dan tweestemmig. Als je nu
zingt in de brouwerij, verklaren ze je
voor gek. De belangrijkste verande
ring in zijn loopbaan bij Heineken
vindt de heer Hofman de overgang
van de brouwerij van Rotterdam naar
Zoeterwoude in 1974. "Het was een
grote stap van een relatief kleine brou
werij naar een grote nieuwe brouwe
rij, modern en ruim van opzet. Dit
heeft veel indruk op me gemaakt", al
dus de heer Hofman.
Colonne 1 project
Vier jaar geleden is de heer Hofman
benoemd tot montageleider van het
Colonne 1 project. De heer Hofman
geeft leiding aan zo'n zeventig tot
tachtig mechanische monteurs. De
meeste monteurs zijn van andere be
drijven. Onder de monteurs zijn ook
veel Engelsen, Duitsers en Italianen.
"Dit houd je alleen maar vol als je een
goede sfeer in de groep hebt. Ik pro
beer altijd binnen een uur antwoord te
hebben op de vragen die mij worden
gesteld. In deze functie moet je veel
improviseren. Even dit doen, even dat,
de dagen vliegen voorbij. Ik houd er
ook van om op z'n tijd een grapje te
maken, dat is goed voor de onderlinge
sfeer. Ik heb eigenlijk niet zo snel last
van stress. Dit is vooral te danken aan
het feit dat ik geen blad voor de mond
neem. We zitten nu in de derde en
zwaarste fase van het colonne 1 pro
ject. Veel zaken moeten gelijktijdig ge
beuren en dat vereist een zeer strakke
planning", vertelt de heer Hofman.
Afscheid
Als colonne 1 goed draait en de gehele
afwerking achter de mg is, neemt de
heer Hofman half mei afscheid van
Heineken. Na een dienstverband van
langer dan 37% jaar, gaat de heer Hof
man met de VUT. "Ik ben van huis uit
een harde werker. Heineken is ook
zeer belangrijk voor mij. Toch heb ik
wel zin om emit te stappen. Ik kan
dan meer tijd aan mijn familie en mijn
hobbies besteden. Honkbal is een
hobby van me. Ik wil me nu vooral
met de honkbaljeugd gaan bezighou
den. Maar ook fietsen, uren lopen met
de hond en reviseren van oude stoom-
sleepboten." Waarschijnlijk komt de
heer Hofman, nog tijd te kort wanneer
hij zijn Heinelcen-tijdperk afsluit.
